วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย

การพัฒนาผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก เพื่อสร้างมูลค่าเพิ่มสำหรับวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้ามัดหมี่และเสื่อกกแปรรูป ตำบลห้วยแก้ว อำเภอบึงนาราง จังหวัดพิจิตร

อนุสรณ์ ใจทน — 2024-12-14

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ออกแบบและผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก สำหรับวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้ามัดหมี่และเสื่อกกแปรรูป ตำบลห้วยแก้ว อำเภอบึงนาราง จังหวัดพิจิตร 2. ศึกษาความพึงพอใจของกลุ่มเป้าหมายที่มีต่อผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก สำหรับวิสาหกิจชุมชนกลุ่มทอผ้ามัดหมี่และเสื่อกกแปรรูป ตำบลห้วยแก้วอำเภอบึงนาราง จังหวัดพิจิตร จากแบบสอบถามกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 30 คน พร้อมข้อเสนอแนะ จากการทำวิจัย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล ประกอบด้วยแบบสอบถามความพึงพอใจกลุ่มเป้าหมาย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติเชิงพรรณา

ผลการศึกษาพบว่า

ออกแบบและผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.62 และจากการประเมินผลในแต่ละด้าน พบว่า กลุ่มเป้าหมายมีความพึงพอใจการออกแบบมีรูปแบบสอดคล้องกับความต้องการ หรือความนิยมในปัจจุบัน อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.70 รองลงมามีการนำวัสดุในท้องถิ่นมาประยุกต์ใช้ได้อย่างเหมาะสม อยู่ในระดับมาก มีค่าเฉลี่ย 4.63 และมีความแปลกใหม่ อยู่ในระดับมากที่สุด มีค่าเฉลี่ย 4.53
2. ศึกษาความพึงพอใจของกลุ่มเป้าหมายที่มีต่อผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก พบว่า ด้านการออกแบบ, ด้านผลิตภัณฑ์กระเป๋าสตรีตกแต่งด้วยเสื่อกก จำนวน 6 รูปแบบ มีความพึงพอใจต่อกระเป๋าทรง Shopping bag, กระเป๋าทรง Tote Bag กระเป๋าทรงสีเหลี่ยมผืนผ้า, กระเป๋าทรง Top-handle bag, กระเป๋าทรง Duffel หรือกระเป๋าใบใหญ่มีหูหิ้วและสายสะพาย, ผลิตภัณฑ์กระเป๋าทรง Crossbody, กระเป๋าทรง Backpack และด้านคุณค่าและประโยชน์ใช้สอย มีคะแนนความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด จากทุกข้อของการประเมิน สำหรับคะแนนเฉลี่ยรวมจากทุกข้อที่ประเมินในแต่ละด้านพบว่า ทุกด้านมีคะแนนเฉลี่ยความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด

ปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาอาชีวศึกษาเอกชน ในกรุงเทพมหานคร

สุเมธ ด้วงจู — 2024-12-14

การพัฒนาความมีวินัยในตนเองถือเป็นอีกปัจจัยหนึ่งที่มีความสำคัญอย่างมากที่จะต้องได้รับการพัฒนาสำหรับกลุ่มเยาวชนที่เป็นเป้าหมายของการพัฒนานั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งระดับวิทยาลัยอาชีวศึกษา ซึ่งเป็นวัยที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว เป็นช่วงรอยต่อระหว่าง เด็กและวัยรุ่น จึงมีการเปลี่ยนแปลงทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ และพฤติกรรม ดังนั้น นักศึกษาระดับอาชีวศึกษา จึงน่าจะเป็นกลุ่มเป้าหมายที่เหมาะสมในการ ศึกษาวิจัยเกี่ยวกับความมีวินัยในตนเอง บทความวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อศึกษาระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร 2) เพื่อศึกษาระดับความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร3) เพื่อศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่าง 394 คนเป็นนักศึกษาที่กำลังศึกษาในระดับชั้นประกาศนียบัตรวิชาชีพปีที่ 1-3 (ปวช.) ปีการศึกษา 2564 ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาเอกชน เขตกรุงเทพมหานคร จำนวนกลุ่มตัวอย่างได้มาโดยการสุ่มแบบแบ่งชั้นภูมิ เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถาม มีลักษณะเป็นแบบตรวจสอบรายการและมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ ตามแนวของลิเคอร์ท (Likert) การหาคุณภาพของ

แบบสอบถาม มีการตรวจสอบความเที่ยงตรงเชิงเนื้อหา โดยการหาค่าดัชนีความสอดคล้อง (IOC) มีค่าระหว่าง 0.70-1.00 ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถามใช้สูตรสัมประสิทธิ์แอลฟา (Alpha-Coefficient) ของครอนบัค (Cronbach) ได้ค่าความเชื่อมั่น 0.82 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ (Multiple Regression Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1) ระดับปัจจัยที่ส่งผลต่อความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร โดยรวมและรายด้านอยู่ในระดับมาก 2) ระดับความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร โดยรวมอยู่ในระดับมาก 3) ปัจจัยที่ส่งผลความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาวิทยาลัยอาชีวศึกษาเอกชนในกรุงเทพมหานคร อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยเรียงลำดับปัจจัยที่ส่งผลมากที่สุดไปยังปัจจัยที่ส่งผลน้อยที่สุดได้แก่ ลักษณะมุ่งอนาคต การจัดสภาพแวดล้อมภายในวิทยาลัย การเห็นแบบอย่างทางสังคม เจตคติต่อความมีระเบียบวินัย อิทธิพลของสื่อ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัว และความสนใจคุณธรรมส่วนตัว ตามลำดับซึ่งปัจจัยทั้ง 7 สามารถร่วมกันพยากรณ์ความมีวินัยในตนเองของนักศึกษาได้ร้อยละ 74.3

ดังนั้น ตัวแปรทั้ง 7 ตัวคือลักษณะมุ่งอนาคต การจัดสภาพแวดล้อมภายในวิทยาลัย การเห็นแบบอย่างทางสังคม เจตคติต่อความมีระเบียบวินัย อิทธิพลของสื่อ ความสัมพันธ์ภายในครอบครัว และความสนใจคุณธรรมส่วนตัว ควรนำมาเป็นเครื่องมือในการพัฒนาระเบียบวินัยของเยาวชน เพราะเป็นรากฐานให้เยาวชนสมาชิกที่ดีของสังคมต่อไป

ศักยภาพและโอกาสการจัดตั้งตลาดค้าปลีกริมน้ำ ของชุมชนริมคลองลาดพร้าว กรุงเทพมหานคร

ธมลวรรณ ธีระบัญชร — 2024-12-14

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา เพื่อ 1.ศึกษาพฤติกรรมการจำหน่ายสินค้าและบริการของคนในชุมชนริมคลองลาดพร้าวเพื่อวิเคราะห์ศักยภาพการจัดตั้งตลาด 2.ศึกษาพฤติกรรมผู้บริโภคเกี่ยวกับการใช้บริการตลาดค้าปลีกริมน้ำเพื่อวิเคราะห์โอกาสของการจัดตั้งตลาดอันเป็นประโยชน์ต่อการสร้างศักยภาพในการดึงดูดให้ผู้คนได้มาจับจ่ายและท่องเที่ยว ในขณะเดียวกันก็สามารถใช้ตลาดเป็นเครื่องสะท้อนอัตลักษณ์และสร้างรายได้ให้ชุมชน ใช้การวิจัยแบบผสานวิธี มีเครื่องมือในการวิจัย ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ โดยมีกลุ่มตัวอย่างที่เป็นตัวแทนจาก 5 เขตพื้นที่ พื้นที่ละ 8 ตัวอย่าง ใช้การวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และแบบสำรวจ โดยมีกลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริโภคจำนวน 400 คน ใช้การวิเคราะห์สถิติเชิงพรรณา แล้วนำข้อมูลเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณมาวิเคราะห์ด้วย SWOT analysis

ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยทำให้ตลาดมีศักภาพ ในการดึงดูดลูกค้าประกอบด้วย 11 ปัจจัย ได้แก่ การมีร้านอาหารคาว ร้านอาหารหวาน ร้านผลไม้ ร้านเครื่องดื่ม ร้านสินค้าอุปโภค บริการขนส่ง บริการหัตถการและนำเที่ยว บริการด้านบันเทิงและศิลปการแสดง บริการ

ท่องเที่ยวและทำกิจกรรม สิ่งอำนวยความสะดวก และทำเลชัยภูมิที่ตั้ง และโอกาสในการจัดตั้งตลาด ได้แก่ ผู้บริโภคมีกำลังซื้อ สะดวกในการเดินทาง ให้ความสำคัญกับปัจจัยบริการท่องเที่ยวและทำกิจกรรม บริการหัตการและนำเที่ยว และมีการใช้จ่ายเงินสำหรับซื้อสินค้าอาหารคาว อาหารหวาน สินค้าอุปโภค เป็นต้น จึงเห็นได้ว่าศักยภาพที่ตลาดมีนั้นสอดคล้องโอกาสซึ่งสามารถต่อยอดสังเคราะห์เป็นกลยุทธ์ SO ที่นำไปสู่การจัดตั้งตลาดให้สามารถดึงดูดผู้คนให้มาใช้บริการได้

ถอดบทเรียนการสั่งสมภูมิปัญญาชาวบ้านในการบริหารจัดการความเสี่ยงทางกสิกรรม กรณีศึกษาหมู่ที่ 3 ตำบลกรุงชิง จังหวัดนครศรีธรรมราช

กัลยารัตน์ ศิริรัตน์ — 2024-12-14

บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1.ศึกษากระบวนการเรียนรู้ปัญหาและวิธีการแก้ปัญหาทางกสิกรรมจนนำไปสู่การสร้างโมเดลสร้างสมภูมิปัญญาของปราชญ์ชาวบ้านหมู่ที่ 3 ตำบลกรุงชิง จังหวัดนครศรีธรรมราช ใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ สุ่มตัวอย่างแบบจำเพาะเจาะจง โดยมีจำนวน 1 ตัวอย่างที่มีคุณสมบัติตรงตามลักษณะต้องการศึกษา ใช้แบบสัมภาษณ์เชิงลึกแบบไม่เป็นทางการ อาศัยเทคนิค laddering technic ในการเก็บรวบรวมข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีวิเคราะห์เชิงเนื้อหา และนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์เป็น Input process output แล้วนำมาสังเคราะห์เป็นโมเดลการสั่งสมภูมิปัญญาของปราชญ์ขาวบ้านในการจัดการความเสี่ยงทางกสิกรรมของปราชญ์ชาวบ้าน ม.3 ต.กรุงชิง จ.นครศรีธรรมราช

ผลการวิจัยพบว่า โมเดลการสั่งสมประสบการณ์การจัดการความเสี่ยงทางกสิกรรม ประกอบด้วย ปัจจัยนำเข้า ได้แก่ ผู้นำชุมชน การรวมกลุ่ม ความเป็นพหูสูต การช่างสังเกต คิด

วิเคราะห์ การลงมือทำ ในส่วนกระบวนการ ได้แก่ กระบวนการเรียนรู้ 6 ขั้นตอน ได้แก่ ระยะที่ 1 ระยะสั่งสมปัญหา คือทำความเข้าใจว่าปัญหาที่ เกิดขึ้นคืออะไร ระยะที่ 2 ระยะสังเกตปัญหา ระยะที่ 3 ระยะวิเคราะห์สาเหตุ ระยะที่ 4 ระยะรวบรวมองค์ความรู้ ระยะที่ 5 ระยะทดลองปฏิบัติ ระยะที่ 6 ระยะประเมินผล และปัจจัยนำออก ได้แก่ องค์ความรู้ภูมิปัญญาท้องถิ่น ความเสี่ยงลดลง รายได้เพิ่มขึ้น แล้วจึงทำการประเมินผลการใช้ภูมิปัญญานั้นและนำภูมิปัญญานั้นพัฒนาต่อไป

การส่งเสริมวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้ง องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ

ธรรมรัตน์ โรมแพน — 2024-12-14

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. ศึกษาสภาพวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ
2. ศึกษารูปแบบวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ 3. นำเสนอแนวทางในการส่งเสริมวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญจำนวนทั้งสิ้น 35 คน วิเคราะห์ข้อมูล โดยการวิเคราะห์ตามเนื้อหา แล้วสรุปตามวัตถุประสงค์ที่ตั้งไว้

ผลการวิจัยพบว่า 1. วัฒนธรรมทางการเมืองในบริบทของการเลือกตั้งยังคงเป็นปรากฏการณ์ที่ซับซ้อนและมีการพัฒนาไปตามสภาพสังคม การศึกษาและทำความเข้าใจใน

เรื่องนี้จำเป็นต้องพิจารณาทั้งประวัติศาสตร์ สถานการณ์ปัจจุบัน และปัจจัยทางเศรษฐกิจและสังคมที่มีผลต่อการเมืองในแต่ละยุคสมัย

รูปแบบวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ ประกอบด้วย 1) ความสัมพันธ์เชิงชุมชนและการเชื่อมโยงส่วนบุคคล 2) บทบาทของผู้นำท้องถิ่นและผู้มีอิทธิพลในชุมชน 3) การรักษาประเพณีและวัฒนธรรมท้องถิ่น 4) การรับรู้ข่าวสารและข้อมูลท้องถิ่น 5) การมีส่วนร่วมและความตื่นตัวทางการเมือง 6) การให้ความสำคัญกับการพัฒนาและแก้ไขปัญหาในชุมชน
แนวทางในการส่งเสริมวัฒนธรรมทางการเมืองของประชาชนในการเลือกตั้งองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่อำเภอเมืองชัยภูมิ จังหวัดชัยภูมิ ประกอบด้วย 1) การส่งเสริมการศึกษาทางการเมือง 2) การส่งเสริมความโปร่งใสและความเป็นธรรมในกระบวนการเลือกตั้ง 3) การสนับสนุนบทบาทของผู้นำชุมชนและสื่อท้องถิ่น 4) การสนับสนุนการสร้างเครือข่ายและกลุ่มประชาสังคม 5) การพัฒนาโครงการริเริ่มชุมชน 6) การส่งเสริมการมีส่วนร่วมของเยาวชน 7) การสร้างพื้นที่สำหรับการสนทนาทางการเมือง

การวางแผนและการสรรหากำลังพลพนักงานสอบสวนหญิงของ สำนักงานตำรวจแห่งชาติ ศึกษากรณีกองบัญชาการตำรวจนครบาล

พิชศาล พันธุ์วัฒนา — 2024-12-14

การวิจัยมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. วิเคราะห์อัตรากำลังพลพนักงานสอบสวนหญิงในปัจจุบัน 2. ศึกษาปัญหาและข้อจำกัดกำลังพลพนักงานสอบสวนหญิงในปัจจุบัน และ 3. ศึกษาแนวทางการวางแผนและการสรรหาพนักงานสอบสวนหญิงของสำนักงานตำรวจแห่งชาติ ใช้แนวทางการวิจัยแบบผสม เชิงคุณภาพใช้การสังเกตและสัมภาษณ์เจาะลึกกับผู้เกี่ยวข้องพนักงานสอบสวนหญิงจำนวน 18 ราย วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพรรณนา ส่วนแนวทางการวิจัยเชิงปริมาณเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามจากพนักงานสอบสวนหญิง 52 ราย วิเคราะห์โดยใช้สถิติพรรณนา

ผลการวิจัยพบว่า 1. ปัจจุบันพนักงานสอบสวนหญิงที่ปฏิบัติงานประจำกองบัญชาการตำรวจนครบาลมีทั้งสิ้น 73 นาย แบ่งเป็นระดับตำแหน่ง ร.ต.ต.หญิง-ร.ต.อ.หญิง จำนวน 54 นาย และระดับ พ.ต.ต.หญิง-พ.ต.อ.หญิง จำนวน 19 นาย 2. ปัญหาการวางแผนกำลังพลคือ การแจ้งประกาศการรับสมัครไปยังสถานที่ต่าง ๆ ยังไม่ครอบคลุมทั่วพื้นที่โดยเฉพาะสถานศึกษา และ 3. แนวทางการการวางแผนและการสรรหาพนักงานสอบสวนหญิงควรเพิ่มช่องทางในการสรรหาด้วยการประยุกต์ใช้เฟซบุ๊กหรือเทคโนโลยีดิจิทัล เช่น ยูทูป ทวิตเตอร์ เป็นเครื่องมือประชาสัมพันธ์

แนวทางการพัฒนาการเรียนการสอนออนไลน์สำหรับนักศึกษา มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย

ธีระโชตติกุล ยาวยืน — 2024-12-14

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษา พัฒนา ประยุต์ใช้และประเมินประสิทธิผลของแนวทางการเรียนการสอนออนไลน์ที่เหมาะสมสำหรับนักศึกษา สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย ประจำปีการศึกษา 2566 ใช้ระเบียบวิธีวิทยาการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ใช้ประชากร จำนวน 101 คน และกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 10 คน สถิติที่ใช้ในการวิจัย คือ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าการวิเคราะห์การถดถอยพหุคูณ

ผลการวิจัยพบว่า ความพึงพอใจที่มีต่อการพัฒนาการเรียนการสอนออนไลน์ของนักศึกษา มีค่าอยู่ในระดับปานกลาง (m 3.29) ความพึงพอใจด้านออกแบบบทเรียน มีค่าอยู่ในระดับปานกลาง (m 3.35) ความพึงพอใจด้านการใช้งาน มีค่าอยู่ในระดับมาก (m 3.41) ค่าสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์ภายในตัวแปรที่นำมาศึกษาและความพึงพอใจที่มีต่อการพัฒนาการเรียนการสอนออนไลน์ ของนักศึกษา มีค่าอยู่ระหว่าง .402 ถึง .528 โดยตัวแปรต้นทั้ง 8 มีความสัมพันธ์ทางบวก อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ปแบบการเรียนการสอนออนไลน์ที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล สามารถนำมาปรับให้เหมาะสมกับนักศึกษา สาขาวิชาการสอนภาษาไทย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย โดยการพัฒนาสื่อการ

เรียนการสอนให้เหมาะสม สาระสำคัญโดยภาพรวม คือ รูปแบบการเรียนการสอนออนไลน์ที่มีประสิทธิภาพและประสิทธิผล สามารถนำมาปรับให้เหมาะสมกับนักศึกษาการเรียนการสอนในรูปแบบออนไลน์โดยการพัฒนาสื่อการเรียนการสอนให้เหมาะสมควรเพิ่มสื่อในการอธิบายเนื้อหา เช่น สื่อในรูปแบบการนำเสนอผ่านเพาเวอร์พ้อย (Power Point) และสื่อในรูปแบบของพอร์ตแคช (Podcast)

หลักสูตรการพัฒนาสมองซีกขวาเพื่อการจัดการเรียนการสอน ของครูมัธยมศึกษา จังหวัดเพชรบุรี

สรรเสริญ เลาหสถิตย์ — 2024-12-14

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อ 1) พัฒนาหลักสูตรการพัฒนาสมองซีกขวาเพื่อการจัดการเรียนการสอน ของครูมัธยมศึกษา จังหวัดเพชรบุรี และ 2) ศึกษาผลของการทดลองใช้หลักสูตร ดำเนินการวิจัย 4 ขั้นตอน ขั้นตอนที่ 1 ศึกษาข้อมูลพื้นฐาน ขั้นตอนที่ 2 พัฒนาหลักสูตร ขั้นตอนที่ 3 ทดลองใช้หลักสูตร ผู้วิจัยเลือกกลุ่มตัวอย่าง แบบเจาะจง ได้แก่ครูมัธยมศึกษา จังหวัดเพชรบุรี จำนวน 80 คน ขั้นตอนที่ 4 ปรับปรุงหลักสูตร เครื่องมือการวิจัยประกอบด้วย 1) แบบทดสอบวัดความรู้ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาสมองซีกขวาของผู้เรียน 2) แบบประเมินพฤติกรรมการใช้สมองซีกขวา และ 3) แบบประเมินความพึงพอใจ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบค่าที

ผลการวิจัยพบว่า 1) หลักสูตรการพัฒนาสมองซีกขวาเพื่อการจัดการเรียนการสอน ประกอบด้วย หลักการของหลักสูตร, วัตถุประสงค์ของหลักสูตร, เนื้อหาหลักสูตร, แผนการจัดการเรียนรู้ ที่ประกอบด้วย ขั้นตอนที่ 1 ขั้นนำเข้าสู่บทเรียน ขั้นตอนที่ 2 ขั้นเสนอสาระ ขั้นตอนที่ 3 ขั้นฝึกปฏิบัติ และ ขั้นตอนที่ 4 ขั้นประยุกต์สู่การจัดการเรียนรู้ 2) ก่อนและหลัง

การใช้หลักสูตร ครูมีความรู้ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 โดยหลังการใช้หลักสูตร ครูมีความรู้ด้านการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนเพื่อพัฒนาสมองซีกขวาของผู้เรียน สูงกว่าก่อนการฝึกอบรม 3) ผลการประเมินพฤติกรรมการใช้สมองซีกขวาของครู จากคะแนนเต็ม 9 ได้คะแนนรวมสูงที่สุดในกิจกรรมที่ 6 : สมองสร้างสีสัน (8.79) และได้คะแนนรวมน้อยที่สุดในกิจกรรมที่ 3 : สมองสร้างจังหวะ (7.01) และ 4) ครูมัธยมศึกษาจังหวัดเพชรบุรีมีความพึงพอใจต่อหลักสูตรการพัฒนาสมองซีกขวาเพื่อการจัดการเรียนการสอน อยู่ในระดับมากที่สุด

รูปแบบการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการของสถานศึกษาสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิจิตร

วทัญญู ภูครองนา — 2024-12-14

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล 2) พัฒนารูปแบบการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อการามต้องการจำเป้นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปะถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา 3) ทดลองใช้พื่อนึกษาความต้องการ

๔บริหารสถานศึกษาและครูมีความพึงพอใจในระดบมากที่สุดรูปแบบการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อการามต้องการจำเป้นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปะถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา ดำเนินการ 3 ขั้นตอน กลุ่มผู้ให้ข้อมูลได้แก่ ผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 64 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบสอบถามสภาพที่เป็นและสภาพที่ควรจะเป็น แบบสอบถามการบริหารงานวิชาการ แบบวัดความพึงพอใจ วิเคราะห์ข้อมูลโดยการหาค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐานและค่าดัชนีความต้องการจำเป็น (PNI )

ผลการวิจัยพบว่า 1. ความต้องการจำเป็นในการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลภาพรวมมีค่า PNI = 0.52 2. รูปแบบการเสริมสร้างภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อการามต้องการจำเป้นสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาปะถมศึกษาบุรีรัมย์ เขต การบริหารงานวิชาการของสถานศึกษา สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาพิจิตร ประกอบด้วย 2.1 หลักการร 2.2 วัตถุประสงค์ 2.3 สาระสำคัญ 6 ด้าน 2.4 วิธีดำเนินการ 4 ขั้นตอน 2.5 เงื่อนไขความสำเร็จ 3. ผลการทดลองใช้รูปแบบพบว่า 3.1 สถานศึกษามีการบริหารงานวิชาการได้ในระดับมากที่สุด 3.2 ผู้บริหารสถานศึกษามีความพึงพอใจต่อรูปแบบในระดับมากที่สุด

องค์ประกอบของการบริหารเชิงกลยุทธ์สู่การเป็นโรงเรียนธรรมาภิบาล

จิราภรณ์ เทพคุ้มกัน — 2024-12-14

บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษาองค์ประกอบของการบริหารเชิงกลยุทธ์สู่การเป็นโรงเรียนธรรมาภิบาล ซึ่งเป็นการดำเนินงานของผู้บริหารสถานศึกษาในด้านต่างๆภายใต้กรอบของหลักธรรมาภิบาล เพื่อให้เกิดการเสริมสร้างคุณธรรม จริยธรรมและธรรมาภิบาลในสถานศึกษา ซึ่งเป็นกลไกในการป้องกันและปราบหรามการทุจริตของประเทศชาติให้กับนักเรียน ครู ผู้บริหาร และบุคลากรทางการศึกษาทุกคนในโรงเรียน เพื่อให้กาบริหารสถานศึกษามีคุณภาพสู่การเป็นโรงเรียนธรรมาภิบาล มีองค์ประกอบหลักของการบริหารเชิงกลยุทธ์ 3 องค์ประกอบ คือ 1) การกำหนดทิศทางเชิงกลยุทธ์ 2) การปฏิบัติตามกลยุทธ์ 3) การประเมินผลและการควบคุม นอกจากนี้ผู้บริหารสถานศึกษาควรมีการพัฒนากลยุทธ์ในการบริหารสถานศึกษาให้เกิดการบริหารในรูปแบบใหม่ เพื่อวางการฐานการปลูกจิตสำนึก ความซื่อสัตย์สุจริต และการทุจริตในสถานศึกษา ซึ่งจะช่วยให้การบริหารสถานศึกษาตอบสนองต่อยุทธศาสตร์ชาติว่าด้วยการป้องกันปราบปรามการทุจริตของสำนักงานป้องกันและปราบปรามการทุจริตแห่งชาติ ที่ได้มีนโยบายให้สถานศึกษาเป๋นโรงเรียนธรรมาภิบาล ปราศจากการทุจริตคอรัปชั่นทุกประเภท

คุณลักษณะของผู้เรียนที่พึงประสงค์ในทศวรรษหน้า

ภราดา พีระนันท์ นัมคณิสรณ์ — 2024-12-14

บทความบทนี้นำเสนอแนวคิดในการจัดการศึกษาไทยในวันนี้และในอนาคตสำหรับนักการศึกษาที่สนใจในการเสริมสร้างคุณลักษณะของผู้เรียน ในทศตวรรษที่กำลังจะมาถึงนี้ การศึกษาไทยจะสามารถกำหนดคุณลักษณะของผู้เรียนที่เหมาะสมดังกล่าวได้ นักการศึกษาไทยจะต้องมีกรอบในการทำความเข้าใจปัจจัยหลักที่มีผลต่อการเปลี่ยนแปลงของโลกใบนี้ ไม่ว่าจะเป็นด้านเศรษฐกิจ การเมือง สังคมและวัฒนธรรม ความเข้าใจดังกล่าวจะมีผลต่อการกำหนดนโยบายการศึกษาที่มุ่งส่งเสริมคุณลักษณะที่จำเป็นต่อการใช้ชีวิตของผู้เรียนใน ศตวรรษหน้า บทความนี้ยังนำเสนอ นโยบายการจัดการศึกษาของประเทศที่พัฒนาแล้วเพื่อใช้เป็นข้อมูลในการสนับสนุนแนวคิดดังกล่าว ผู้เขียนหวังว่า บทความนี้จะชี้ให้ผู้ที่เกี่ยวข้องได้เห็นความสำคัญของการศึกษาปัจจัยหลักที่มีผลกระทบต่อการจัดการศึกษาและนำความเข้าใจดังกล่าวมาสร้างกรอบนโยบายในการกำหนดคุณลักษณะของผู้เรียน ให้สอดรับกับการเปลี่ยนแปลงในศตวรรษหน้า เพื่อให้ผู้เรียนเหล่านั้น สามารถดำรงตนได้อย่างมีความสุขและเป็นประชากรที่มีคุณภาพและพัฒนาประเทศได้อย่างยั่งยืน

การประยุกต์ใช้หลักธรรมในมังคลัตถทีปนี เพื่อการดำเนินชีวิตเมื่อเผชิญกับโลกธรรม

พระมหาธีระวัฒน์ ธิติโชติ (กมลวิบูลย์) — 2024-12-14

บทความนี้เป็นบทความวิชาการ นำเสนอการประยุกต์ใช้หลักธรรมในมังคลัตถทีปนีเพื่อการดำเนินชีวิตเมื่อเผชิญกับโลกธรรม จากการศึกษาพบว่า ในมังคลัตถทีปนี หลักธรรมที่สามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการดำเนินชีวิตเมื่อเผชิญกับโลกธรรม ปรากฎอย่างเด่นชัด 3 หลักธรรม คือ 1) ขันติธรรม 2) โยนิโสมนสิการ และ 3) ไตรลักษณ์ ในการอธิบายมงคลข้อที่ว่าด้วยขันติ และมงคลข้อที่ว่าด้วยอโสกจิต พระสิริมังคลาจารย์ได้พรรณนาขันติธรรมโดยยกนิทานเรื่องขันติวาทีดาบสมาประกอบการอธิบาย ส่วนในเรื่องของโยนิโสมนสิการ ท่านได้อธิบายโดยยกเรื่องพระเจ้าฆตราช มาเป็นนิทานอุทาหรณ์ และในเรื่องไตรลักษณ์ ท่านได้นำเรื่องของชนทั้ง 5 ที่สามารถใช้เป็นตัวอย่างในการพิจารณาไตรลักษณ์มาประกอบการอธิบาย

กล่าวโดยสรุป การเผชิญกับโลกธรรม 8 ประการ ตามแนวสารัตถะของมังคลัตถทีปนี ควรใช้หลักธรรม 3 ประการ คือ ขันติธรรม ความอดทนอดกลั้น โยนิโสมนสิการ การพิจารณาโดยอุบายวิธีที่แยบคาย และการพิจารณาไตรลักษณ์ มองเห็นความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ ไม่ใช่

ตัวตน โดยนำโยนิโสมนสิการมาประยุกต์ใช้ในการรับมือกับโลกธรรมฝ่ายดี คือ มีลาภ มียศ สุข สรรเสริญ และการนำขันติธรรมและการพิจารณาไตรลักษณ์มาประยุกต์ใช้ในการรับมือกับโลกธรรมฝ่ายเสื่อม คือ หมดลาภ หมดยศ ทุกข์ และนินทา ซึ่งจะสามารถช่วยให้เผชิญหน้ากับโลกธรรมทั้งฝ่ายดีและฝ่ายเสื่อมอได้ย่างมีสติและดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างสงบสุข

องค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัล

วีรภัทร รุ่งโรจน์นภาดล — 2024-12-14

การดำเนินชีวิตของมนุษย์ทุกคนต่างก็มีความสุขเป็นจุดมุ่งหมายในการดำเนินชีวิต เพราะฉะนั้นการพัฒนาความสุขจึงเป็นการพัฒนาคนและสังคมที่รวมถึงด้านจิตใจและปัญญาด้วย กล่าวได้ว่าความสุขเป็น ตัวชี้วัดทางสังคมหนึ่งที่จะสะท้อนให้เห็นว่าประเทศใดมีมวลรวมความสุขของประชาชนมาก ย่อมแสดงถึงภูมิปัญญาของคนในประเทศนั้น ๆ ซึ่งปัจจุบันการพัฒนาของเทคโนโลยีดิจิทัลเป็นปัจจัยที่ช่วยให้การดำเนินชีวิตและการปฏิบัติงานมีความสะดวกมากขึ้น หากมีการพัฒนาตนเองให้มีความรู้ ความสามารถหรือทักษะต่าง ๆ ก้าวทันโลกของเทคโนโลยีในปัจจุบัน ก็จะทำให้ลดภาระงานบางอย่างและเพิ่มความสะดวกรวดเร็วในการปฏิบัติงานได้ บทความวิชาการเรื่องนี้ ผู้เขียนมุ่งศึกษาและนำเสนอเรื่ององค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัล จากผลการศึกษาพบว่า องค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัล หมายถึงองค์กรที่มุ่งสร้างสภาพแวดล้อมในการทำงานที่ส่งเสริมความสุข ความพึงพอใจ และความผูกพันของพนักงานในสภาพแวดล้อมที่เทคโนโลยีและการสื่อสารดิจิทัลมีบทบาทสำคัญ

สรุปผลการศึกษา คุณลักษณะหลักขององค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัล มีดังนี้ 1. การสื่อสารและการเชื่อมต่อ 2. ความยืดหยุ่น ในการทำงาน 3. การพัฒนาทักษะและการเรียนรู้
4. สุขภาพและความเป็นอยู่ที่ดี 5. การสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่ดี 6. การยอมรับและการให้รางวัล 7. การใช้เทคโนโลยีเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพ ซึ่งองค์กรแห่งความสุขในยุคดิจิทัลจึงไม่เพียงแต่จะช่วยให้พนักงานมีความสุขในการทำงาน แต่ยังเป็นการสร้างความเข้มแข็งและความยั่งยืนให้กับองค์กรเอง