การวิเคราะห์การถดถอยโลจิสติกส์ของปัจจัย ที่ส่งผลต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์

Abstract

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างความสามารถ
ในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์กับตัวแปรทำนาย 2) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถ
ในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ของนักศึกษาชั้นปีที่ 1 สาขาวิชาเทคโนโลยีและการจัดการ
สิ่งแวดล้อม คณะเทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาระดับปริญญาตรี
สาขาเทคโนโลยีและการจัดการสิ่งแวดล้อม ชั้นปีที่ 1 คณะเทคโนโลยีและสิ่งแวดล้อม จำนวน
59 คน ได้มาจากการเลือกแบบเจาะจง ( purposive sampling) เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย
เป็นแบบทดสอบความสามารถทางคณิตศาสตร์ และแบบสอบถามเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพล
ต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ มีค่าสัมประสิทธิ์แอลฟ่าครอนบาค
เป็น 0.809 และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติเชิงพรรณนา วิเคราะห์สัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์
ของเพียร์สัน และ วิเคราะห์สมการถดถอยโลจิสติก (Logistic Regression Analysis)
ผลการวิจัยพบว่า

1. ตัวแปรทำนายที่มีความสัมพันธ์ในทิศทางบวกกับความสามารถในการแก้ปัญหา
ทางคณิตศาสตร์ ได้แก่ ตัวแปรผลการเรียนเฉลี่ยก่อนเข้าเรียน ตัวแปรพฤติกรรมใน
การเรียน ตัวแปรคุณภาพการสอนของอาจารย์และตัวแปรความรู้พื้นฐานเดิม ส่วนตัวแปร
ทำนาย เจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ ความถนัดในการเรียน และบรรยากาศในชั้นเรียน
มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์ในทิศทางลบ
2. การวิเคราะห์หาปัจจัยที่ส่งผลต่อความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์
จากตัวแปรทำนายทั้งหมด ด้วยการวิเคราะห์สมการถดถอยโลจิสติกส์ ซึ่งได้สมการดังนี้
Y = 4.232 + 1.987 (x₁) – 2.094(x₂)
เมื่อ Y คือ ความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์
x₁ คือ พฤติกรรมในการเรียน และ x₂ คือ บรรยากาศในชั้นเรียน
ซึ่งสมการนี้สามารถอธิบายความผันแปรของความสามารถในการแก้ปัญหา
ทางคณิตศาสตร์ได้ร้อยละ 27.4 (R² = 0.274)