Behavioral Sciences in Thailand: An Organizational Case Study for Knowledge Management
Keywords:
Qualitative Research, Behavioral Sciences, Knowledge Sharing, Organizational Learning, การวิจัยเชิงคุณภาพ, พฤติกรรมศาสตร์, การแลกเปลี่ยนองค์ความรู้, การเรียนรู้เชิงองค์การAbstract
This case focuses on exploring how an empirically developed organizational case study could be used as an effective tool for knowledge sharing and knowledge management. The organization in context is the Behavioral Science Research Institute (BSRI), an academic faculty at the Srinakharinwirot University in Bangkok, Thailand. There are twofold objectives of deliberating this case. The first is to share the process of the research based development of this organizational case study of the BSRI. The second is to explore how this organizational case study could be used as one of the tools for knowledge sharing and knowledge management in the organization. In the first part of this case, we discuss the process of building the organizational case study. Based on a qualitative design, empirical investigation was carried out to understand the historical roots and the development of BSRI. Insights are shared to understand the academic and applied significance of the behavioral sciences in today’s world as well as in Thai context. In the second part of the case, we endeavor to evaluate how this organizational case study could be used as an organizational tool for knowledge sharing, knowledge management, and human resource development. Further implications and applications are discussed in terms of individual and organizational outcomes.
พฤติกรรมศาสตร์ในประเทศไทย: กรณีศึกษารายองค์การเพื่อการบริหารจัดการความรู้
บทคัดย่อ
การศึกษาครั้งนี้มุ่งเน้นที่การประยุกต์ใช้กรณีศึกษาเพื่อเป็นเครื่องมือในการจัดการความรู้และพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ซึ่งประกอบไปด้วยวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ 1พื่อเผยแพร่ถึงกระบวนการการพัฒนาโดยใช้กรณีศึกษาของสถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ 2) เพื่อแสดงให้เห็นว่ากรณีศึกษาขององค์การสามารถนำมาใช้เป็นเครื่องมือเพื่อการจัดการความรู้และกลวิธีในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ โดยมีสถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ กรุงเทพฯ ประเทศไทย เป็นกรณีศึกษา โดยในส่วนแรกของบทความนี้ จะเป็นการอภิปรายเกี่ยวกับกระบวนการสร้างกรณีศึกษา โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยมุ่งทำความเข้าใจถึงประวัติในการพัฒนาองค์การของสถาบันวิจัยพฤติกรรมศาสตร์ และความเป็นพฤติกรรมศาสตร์ในสากล ในส่วนที่สอง เป็นการประเมินถึงการนำกรณีศึกษาขององค์การมาใช้เป็นเครื่องมือเพื่อการจัดการความรู้และกลวิธีในการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ ในส่วนของประโยชน์ของงานวิจัยการศึกษาวิจัยในอนาคตได้มีการกล่าวถึงประสิทธิผลทั้งในระดับบุคคลและระดับองค์กร
