อักษรไทยย่อ : อักษรไทยที่ถูกลืม
คำสำคัญ:
อักษรไทยย่อ, อักษรไทยสมัยอยุธยา, สัณฐานตัวอักษรบทคัดย่อ
อักษรไทยย่อ คือ ตัวอักษรที่หักเหลี่ยมย่อมุมเส้นอักษรให้สวยงามเป็นอักษรไทยชนิดหนึ่งที่เกิดขึ้น นิยมใช้ และเสื่อมคลายความนิยมไปในสมัยอยุธยา ตัวอักษรชนิดนี้เกิดจากตัวอักษรไทยชนิดบรรจงที่ได้รับอิทธิพลจากอักษรสมัยสุโขทัย แล้วพัฒนาเป็นอักษรไทยย่อ พบว่ามีการพัฒนาตัวอักษรเป็น ๔ ยุค คือ ยุคกําเนิด ยุคเริ่มต้น ยุคแบบแผน และยุคคลี่คลาย อักษรไทยย่อที่สมบูรณ์และงดงามที่สุดคืออักษรไทยย่อในช่วงปลายพุทธศตวรรษที่ ๒๓ อักษรชนิดนี้นิยมใช้บันทึกเรื่องทางศาสนาและเอกสารสําคัญของบ้านเมือง
Downloads
Download data is not yet available.
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร. จารึกในประเทศไทย. เล่ม ๕, อักษรธรรมและอักษรไทย พุทธศตวรรษที่ ๑๙-๒๔. กรุงเทพฯ : หอสมุดแห่งชาติ กรมศิลปากร, ๒๕๒๙.
กรมศิลปากร. หอสมุดแห่งชาติ. สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา-ฉบับกรุงธนบุรี. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๔๒.
กรมศิลปากร. หอสมุดแห่งชาติ. สมุดภาพไตรภูมิฉบับอักษรขอม ภาษาไทย. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๕๒.
เอกสารโบราณ
“กฎมณเฑียรบาล ๑.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยดํา. อักษรไทย. ภาษาไทย. สมัยรัชกาลที่ ๑. เลขที่ ๑๙ ตู้ ๑๐๘ ชั้น ๑/๒ มัดที่ ๓.
“กฎมณเฑียรบาล ๒.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยดํา. อักษรไทย. ภาษาไทย. สมัยรัชกาลที่ ๑. เลขที่ ๑๓ ตู้ ๑๐๘ ชั้น ๑/๑ มัดที่ ๓.
“นันโทปนันทสูตรคําหลวง.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยขาว. อักษรไทยและอักษรขอม. ภาษาไทยและภาษาบาลี. เส้นรง. พ.ศ. ๒๒๗๕. เลขที่ ๑๒๐.
สัมภาษณ์
ก่องแก้ว วีระประจักษ์. ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านภาษาโบราณและการอ่านเอกสารโบราณ. สัมภาษณ์, ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒.
Wirth, Bernard. อาจารย์ประจําภาควิชาภาษาฝรั่งเศส คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. สัมภาษณ์, ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒.
ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อวันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒. สืบค้นได้จาก http://www4.sac.or.th/jaruk2008/main.php
กรมศิลปากร. หอสมุดแห่งชาติ. สมุดภาพไตรภูมิฉบับกรุงศรีอยุธยา-ฉบับกรุงธนบุรี. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๔๒.
กรมศิลปากร. หอสมุดแห่งชาติ. สมุดภาพไตรภูมิฉบับอักษรขอม ภาษาไทย. กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๕๒.
เอกสารโบราณ
“กฎมณเฑียรบาล ๑.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยดํา. อักษรไทย. ภาษาไทย. สมัยรัชกาลที่ ๑. เลขที่ ๑๙ ตู้ ๑๐๘ ชั้น ๑/๒ มัดที่ ๓.
“กฎมณเฑียรบาล ๒.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยดํา. อักษรไทย. ภาษาไทย. สมัยรัชกาลที่ ๑. เลขที่ ๑๓ ตู้ ๑๐๘ ชั้น ๑/๑ มัดที่ ๓.
“นันโทปนันทสูตรคําหลวง.” หอสมุดแห่งชาติ. สมุดไทยขาว. อักษรไทยและอักษรขอม. ภาษาไทยและภาษาบาลี. เส้นรง. พ.ศ. ๒๒๗๕. เลขที่ ๑๒๐.
สัมภาษณ์
ก่องแก้ว วีระประจักษ์. ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้านภาษาโบราณและการอ่านเอกสารโบราณ. สัมภาษณ์, ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒.
Wirth, Bernard. อาจารย์ประจําภาควิชาภาษาฝรั่งเศส คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. สัมภาษณ์, ๕ พฤศจิกายน ๒๕๕๒.
ข้อมูลอิเล็กทรอนิกส์
ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร. ฐานข้อมูลจารึกในประเทศไทย [ออนไลน์]. เข้าถึงเมื่อวันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๒. สืบค้นได้จาก http://www4.sac.or.th/jaruk2008/main.php
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2020-02-06
รูปแบบการอ้างอิง
ลักษณะศิริ จ. (2020). อักษรไทยย่อ : อักษรไทยที่ถูกลืม. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 33(1), 7–42. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/239098
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความประจำฉบับ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
