การปฏิรูปกฎหมายเกี่ยวกับความรับผิดทางอาญาของผู้กระทำความผิดที่มีความผิดปกติทางจิตของประเทศไทย: กรณีมาตรการในการจัดการผู้กระทำความผิดที่เป็นผู้ที่มีความผิดปกติ ทางจิตตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65

บทคัดย่อ

มาตรการในการจัดการผู้กระทำความผิดที่เป็นผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 65 (ข้อต่อสู้เรื่องการกระทำความผิดในขณะวิกลจริต) ของประเทศไทยนั้นบัญญัติไว้ในมาตรา 48 ซึ่งประกอบได้ด้วยสองมาตรการ ได้แก่ การคุมตัวไว้ในสถานพยาบาลและการปล่อยตัว โดยมาตรการดังกล่าว เป็นส่วนหนึ่งของวิธีการเพื่อความปลอดภัยตามประมวลกฎหมายอาญา และจะกระทำได้โดยคำสั่งศาลเท่านั้น

ทั้งนี้ การที่ประมวลกฎหมายอาญากำหนดให้มีเพียงแค่สองมาตรการข้างต้นนั้นทำให้ศาลมีข้อจำกัด ในเลือกใช้มาตรการ เพราะมีให้เลือกแค่หากปล่อยไปน่าจะเป็นอันตรายก็ให้คุมตัวไว้รักษาพยาบาล หรือ หากเห็นว่าไม่เป็นอันตรายก็ให้ปล่อยตัวไป ดังนั้น หากเป็นกรณีที่อาจจะไม่ได้เป็นอันตรายถึงขนาด แต่ก็ควรได้รับการรักษาพยาบาลก็ทำให้ศาลต้องเลือกคุมตัวหรือปล่อยไปเท่านั้น ไม่สามารถสั่งให้บำบัดรักษา ในรูปแบบอื่นได้ ทำให้อาจไม่ได้เป็นการบังคับใช้มาตรการที่เหมาะสมที่สุดในการจัดการผู้กระทำความผิดที่มี ความผิดปกติทางจิต ซึ่งอาจส่งผลให้ผู้กระทำความผิดไม่ได้รับการบำบัดรักษาและมีความเสี่ยง ที่จะก่ออันตรายต่อสังคมหรือกระทำผิดซ้ำต่อไป

ดังนั้น บทความวิจัยนี้จึงมุ่งนำเสนอการแก้ไขมาตรการในการจัดการผู้กระทำความผิดที่เป็นผู้ที่มี ความผิดปกติทางจิตของประเทศไทยให้มีความหลากหลายและมีการเงื่อนไขการบังคับใช้ที่เหมาะสมมากขึ้น โดยศึกษามาตรการปัจจุบันของประเทศไทยพร้อมทั้งวิเคราะห์ปัญหา และศึกษาเปรียบเทียบกับมาตรการ ในการจัดการผู้กระทำความผิดที่เป็นผู้ที่มีความผิดปกติทางจิตของสหราชอาณาจักร (อังกฤษและเวลส์ และสกอตแลนด์)