Social Studies Teachers and Learners in the Era of Disruption
Main Article Content
Abstract
The primary objective of Social Studies, an interdisciplinary integration subject, is to cultivate learners into becoming competent citizens, especially during this period of rapid changes where information technology plays an important role. It is the time we refer to as the 21st century or the Digital Era. Social Studies educators currently hold a crucial role as they are expected to help learners become adaptable and capable of living harmoniously in society, in alignment with the National Core Curriculum for Basic Education. This article serves as a guideline for Social Studies teachers, focusing on 3 main aspects: 1) Social Studies concepts and knowledge, 2) Social Studies learning management, and 3) Social Studies expert teachers. The research findings are seen as fundamental information for Social Studies educators to understand their roles and prepare for handling the changes. Consequently, they will be able to develop the traits and characteristics in students that are suitable for this era of change. They will also help students value Social Studies as a subject from which they gain knowledge, enabling them to effectively apply this knowledge in daily life and grow into the quality citizens envisioned by the subject's goals.
Article Details
References
กิตติชัย สุธาสิโนบล. (2558). การจัดการเรียนการสอนแบบพุทธะ เพื่อพัฒนาคุณธรรมจริยธรรมนักเรียน. กรุงเทพฯ: คอมเมอร์เชียล เวิลด์ มีเดีย.
กุลิสรา จิตรชญาวณิช. (2565). การจัดการเรียนรู้. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จักรพรรดิ วะทา. (2552). กฎหมายการศึกษา. สืบค้นเมื่อ 29 พฤษภาคม 2567. จากเว็บไซต์: https://elibrary.ksp.or.th/index.php?lvl=cmspage&pageid=4&id_article=170
ฉัตรญาณิน แก้วกอ และคณะ. (2564). การพัฒนาแอปพลิเคชันรายวิชาสังคมศึกษา ศาสนา และ วัฒนธรรม เรื่องชาวพุทธที่ดีสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนเทศบาลวัดไทยชุมพล (ดำรงประชาสรรค์). วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพิบูลสงคราม, 15(2). 443-454.
ชนันภรณ์ อารีกุล. (2561). การวิจัยทางสังคมศึกษา. กรุงเทพ: นิติธรรมการพิมพ์.
ชรินทร์ มั่งคั่ง. (2561). องค์ความรู้หลักสูตรและการสอนสังคมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยวัฒน์ สุทธิรัตน์ และ ภัทรพร สุทธิรัตน์. (2566). การพัฒนานวัตกรรมการจัดการเรียนรู้. พิษณุโลก: รัตนสุวรรณ การพิมพ์ 3.
ทิศนา แขมมณี. (2564). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 25. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นาตยา ปิลันธนานนท์. (2564). สังคมศึกษา : ยุคมาตรฐานกำกับ. กรุงเทพฯ: โรจนพริ้นท์ติ้ง.
บัลลังก์ โลหิตเสถียร. (2566). ประกาศกระทรวงศึกษาธิการ เรื่อง นโยบายการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ประจำปี งบประมาณ พ.ศ.2567-2568. สืบค้นเมื่อ 27 พฤษภาคม 2567. จากเว็บไซต์: https://moe360.blog/2023/12/06/p55122/
พัชราภา ตันติชูเวช. (2566). เจเนอเรชันแอลฟา : เจเนอเรชันใหม่ในสังคมไทยศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชาติ แก้วพวง. (2563). ศาสตร์การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชาติ แก้วพวง. (2567). สมรรถนะการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา: แนวคิดและการพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2559). เทคนิคการวิจัยเพื่อพัฒนาการเรียนรู้. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิชิต ฤทธิ์จรูญ. (2565). เทคนิคการประเมินหลักสูตร. นครปฐม: เพชรเกษมการพิมพ์.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2564). การศึกษาไทยในปัจจุบัน: ถึงเวลาของการคิดใหม่ คิดใหญ่ และทำทันที. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์, ทวีศักดิ์ จินดานุรักษ์, และ ไสว ฟักขาว. (2566). เมื่อโลกเปลี่ยน การศึกษาปรับ รับจิตวิญญาณใหม่. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วลัย อิศรางกูร ณ อยุธยา (พานิช). (2554). ครูสังคมศึกษากับการพัฒนาทักษะแก่ผู้เรียน. กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วัชรา เล่าเรียนดี, ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง, และ อรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2560). กลยุทธ์การจัดการเรียนรู้เชิงรุก เพื่อพัฒนาการคิด และยกระดับคุณภาพการศึกษาสำหรับศตวรรษที่ 21. นครปฐม: เพชรเกษมพริ้นติ้ง กรุ๊ป.
วิชัย วงษ์ใหญ่ และมารุต พัฒผล. (2558). จากหลักสูตรแกนกลางสู่หลักสูตรสถานศึกษา: กระบวนทัศน์ใหม่การพัฒนา. พิมพ์ครั้งที่ 8. กรุงเทพฯ: จรัลสนิทวงศ์การพิมพ์.
วิภาพรรณ พินลา และ วิภาดา พินลา. (2564). การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในยุคศตวรรษที่ 21. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิโรจน์ สารรัตนะ. (2556). กระบวนทัศน์ใหม่ทางการศึกษา กรณีทัศนะต่อการศึกษาศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ทิพย์วิสุทธิ์.
ศักดิ์ศรี ปาณะกุล. (2556). การพัฒนาและประเมินหลักสูตรสังคมศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2564). สพฐ. แจงเลือกวิธีเรียนได้หลายแบบหากไม่พร้อมเรียนออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2567. จากเว็บไซต์: https://www.obec.go.th/archives/377135
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาขั้นพื้นฐาน (พ.ศ. 2566-2570) ของสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพฯ: ม.ป.ท.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดปัตตานี. (2566). แนวทางการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตัวชี้วัดระหว่างทาง ตัวชี้วัด ปลายทางและเกณฑ์การตัดสินผลการเรียน กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม. สืบค้นเมื่อ 28 พฤษภาคม 2567. จากเว็บไซต์: https://www.ptnpeo.go.th/ednews/7191/
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). ตัวชี้วัดและสาระการเรียนรู้แกนกลางสาระภูมิศาสตร์ (ฉบับปรับปรุง พ.ศ. 2560) กลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรม ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 และแนวการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ . กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
สิริวรรณ ศรีพหล และพันทิพา อุทัยสุข. (2540). เอกสารการสอนชุดวิทยาการสอน. พิมพ์ครั้งที่ 15. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อิทธิเดช น้อยไม้. (2560). หลักสูตรและการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษา. กรุงเทพฯ: โอ. เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
Boschee, F.A., Jensen, D., Whitehead, B.M. (2013). Planning for Technology: A guide for school administrators, technology coordinators and curriculum leaders. Thousand Oaks: Corwin.
Dick, W. & Carey, L. (1996). The systematic design of instruction. (4th ed.). New York: Harper Collins College Publishers
Finegold, D. & Notabartolo, A.S. (2016). 21st-Century Competencies and their Impact: An Interdisciplinary Literature Review. Retrieved May 26, 2024, from https ://hewlett.org/library/21st-century-competencies- impact-interdisciplinary-literature-review.
Hall, G. E., & Hord, S.M. (2001). Implementing change: Patterns, principles, and potholes. Boston: Allyn and Bacon.
Jukes, I., Mc Cain, T., & Crockett, L. (2010). Understanding the digital generation: teaching and learning in the new digital landscape. Melbourne: Hawker Brownlow Education.
Koehler and Mishra. (1975). Self-directed learning: A guide for learners and teachers. Chicago: Association Press and Follett Publishing.
Ricci, M.C. (2013). Mindsets in the Classroom: Building Growth Mindset Learning Community. Texas: Prufrock Press.
Schrum, L. (2011). Educational Technology for School Leaders. Thousand Oaks: Corwin.
Taba, H. (1962). Curriculum Development : Theory and Practice. New York : Harcourt, Brace & World.