ความจำเป็นในการจัดทำฐานข้อมูลทางชีวภาพของผู้ไม่มีสัญชาติไทย
Main Article Content
บทคัดย่อ
กระแสโลกาภิวัตน์ส่งผลให้หลายประเทศในปัจจุบันต้องเตรียมการรับมือกับปัญหาความมั่นคงที่มาในรูปแบบใหม่ๆ อย่างที่ไม่เคยพบมาก่อน โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาชญากรรมข้ามชาติ (Transnational Crimes) ประเทศไทยเองก็เช่นกัน ในฐานะที่เป็นจุดศูนย์กลางในด้านเศรษฐกิจ ด้านคมนาคมขนส่งของประเทศในกลุ่มอาเซียน จึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องประสบกับภาวะอาชญากรรมในรูปแบบใหม่ ที่อาจจะมีต้นกำเนิดที่ประเทศไทย และไปเกิดความผิดที่อื่น หรือเริ่มกระทำความผิดที่ประเทศอื่นแต่มาเกิดผลที่ประเทศไทย เป็นต้น นอกจากนี้ ในสภาพสังคมปัจจุบัน ยังพบว่าปัญหาด้านสิทธิมนุษยชนก็เป็นอีกปัญหาหนึ่งซึ่งเป็นที่น่าสนใจในฐานะตัวแสดงหลักในประชาคมโลก ได้แก่ ปัญหาของบุคคลไร้รัฐ (Stateless Person) ซึ่งได้รับความสนใจจากนักวิชาการด้านสิทธิมนุษยชนทั่วโลก โดยการมีสัญชาติของบุคคล แสดงให้เห็นถึงสิทธิ (Rights) และหน้าที่ (Responsibility) ของบุคคลที่มีต่อรัฐหรือได้รับจากรัฐที่ตนอาศัยอยู่ และการมีสัญชาติแสดงออกถึงความเป็นพลเมือง (Citizenship) ของรัฐนั้น ๆ ซึ่งความเป็นพลเมือง เป็นประการขั้นพื้นฐานของสิทธิมนุษยชน ที่ระบุว่า “บุคคลทุกคนมีสิทธิที่จะได้รับสิทธิ” ซึ่งการไม่มีสัญชาติของบุคคลนั้น มักมีจุดเริ่มต้นมาจากการไม่สามารถพิสูจน์รากเหง้าของตนได้ว่าสืบเชื้อสายมาจากที่ใด รัฐไม่สามารถรับรองสิทธิของบุคคลนั้นได้ ส่งผลให้บุคคลนั้นไม่มีสิทธิทางกฎหมาย ไม่สามารถเข้ารับบริการขั้นพื้นฐานของรัฐ โดยเฉพาะอย่างยิ่งบรรดาเด็ก ๆ ที่เกิดมาจากบุคคลไร้รัฐ และไม่ได้รับการรับรองสิทธิความเป็นพลเมืองจากรัฐ จะส่งผลให้เกิดปัญหาทางสังคมตามมา อาทิ เด็กถูกขายไปเป็นทาส การค้าแรงงานเด็กโดยไม่ชอบด้วยกฎหมาย การค้าประเวณีเด็ก เป็นต้น (SARAH AIRD,HELEN HARNETT AND PUNAM SHAH, 2002)
การศึกษาวิจัยเรื่องความจำเป็นในการจัดทำฐานข้อมูลทางชีวภาพของผู้ไม่มีสัญชาติไทย มีวัตถุประสงค์ คือ 1. เพื่อศึกษารูปแบบการจัดทำฐานข้อมูลทางชีวภาพของบุคคลในต่างประเทศ 2. เพื่อศึกษารูปแบบการนำข้อมูลทางชีวภาพของบุคคลมาใช้ประโยชน์ในการรักษาความสงบเรียบร้อยและความมั่นคงของประเทศในประเทศตะวันตก และ 3. เพื่อศึกษาและกำหนดรูปแบบการจัดทำฐานข้อมูลทางชีวภาพของบุคคลผู้ไม่มีสัญชาติไทย สำหรับวิธีดำเนินการวิจัย ผู้วิจัยใช้รูปแบบงานวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยใช้วิธีการทบทวนวรรณกรรมเป็นหลัก (Review Literature) ด้วยการศึกษาแนวทางในการดำเนินการกับกลุ่มคนที่ไม่ใช่คนในชาติ (กลุ่มคนไร้สัญชาติ คนไร้รัฐ คนพลัดถิ่น ผู้อพยพ และผู้ลี้ภัย) ในบริบทของประเทศตะวันตก เพื่อนำมากำหนดรูปแบบในการบริหารจัดการกลุ่มบุคคลผู้ไม่มีสัญชาติไทยที่อาศัยอยู่ในประเทศไทย
ผู้วิจัย มีแนวคิดว่า ในปัจจุบันทุกประเทศให้ความสนใจเรื่องความมั่นคงและเรื่องสิทธิมนุษยชนควบคู่กัน ประกอบกับการเคลื่อนย้ายของบุคคล รวมตลอดถึงข้อมูล ข่าวสารภายใต้กระแสโลกาภิวัฒน์เป็นไปได้โดยง่าย หากมีกลไกหรือฐานข้อมูลสำหรับควบคุมหรือจัดระเบียบบุคคลในการเคลื่อนย้ายหรือเดินทางข้ามแดน โดยเฉพาะประเทศในกลุ่มอาเซียน ก็จะสามารถเป็นเครื่องมือในการตรวจสอบและป้องกันการกระทำความผิดในลักษณะ
ข้ามชาติได้เป็นอย่างดี จึงนำมาสู่การกำหนดประเด็นศึกษาเรื่อง “ความจำเป็นในการจัดทำฐานข้อมูลทางชีวภาพ
ของผู้ไม่มีสัญชาติไทย”
Article Details
เอกสารอ้างอิง
Ben Gidley, Alessio Cangiano, Zoe Khor, Dina Kiwan. (2012). Citizenship and Integration in the UK.
COUNCIL OF THE EUROPEAN UNION. (7 July 2005). https://ec.europa.eu/. เข้าถึงได้จาก https://ec.europa.eu/anti-fraud/sites/antifraud/files/docs/body/prumtr.pdf
Ergün Özgür. (2008). The North Caucasian and Abkhaz Diasporas; Their Lobbying Activities in Turkey. CAUCASUS STUDIES: Migration, Society and Language (หน้า 80-87). Sweden: Malmö University.
eu-LISA. (2020). Eurodac – 2019 Annual Report. European Union Agency for the Operational Management of Large-Scale IT Systems in the Area of.
HOUSE OF LORDS European Union Committee. (2015). The United Kingdom's participation in Prüm. London: Authority of the House of Lords.
https://www.thalesgroup.com. (2020). เข้าถึงได้จาก https://www.thalesgroup.com/en/markets/digital-identity-and-security/banking-payment/issuance/id-verification/know-your-customer
International Organization for Migration. (2019). WORLD MIGRATION REPORT 2020. Switzerland.
Jocelyn Kaiser. (7 November 2019). https://www.sciencemag.org/. เรียกใช้เมื่อ 18 November 2019
Michael Caster. (2016). Eliminating Statelessness in Southeast Asia ASEAN can take some reasonable measures to address the plight. THE DIPLOMAT.
Östen Wahlbeck. (2008 ). Citizenship and immigration in Finland : The Nationality Act 2003 in context. Canadian Diversity , 47-50.
Patricia Ehrkamp and Helga Leitner. (2003). BEYOND NATIONAL CITIZENSHIP: TURKISH IMMIGRANTS AND THE (RE)CONSTRUCTION OF CITIZENSHIP IN GERMANY. Urban Geography, 127–146.
Paul Luif . (2007). The Treaty of Prüm: A Replay of Schengen? . European Union Studies Association,. Canada.
Paul Luif and Florian Trauner. (2013). The Prüm Process: the effects of enhanced cooperation within Europe and with the United States in combating serious crime. Springer, 101-118. .
Pieter Bevelander and Ravi Pendakur. (2009). Citizenship, Co-ethnic Populations and Employment Probabilities of Immigrants in Sweden. Germany: Forschungsinstitut zur Zukunft der Arbeit Institute for the Study of Labor.
Torsten Heinemann and Thomas Lemke. (9 September 2014). The Biology of Citizenship: Immigration, DNA Testing, and the State. เข้าถึงได้จาก viewpointmag.com: http://viewpointmag.com/
VoiceTV. (ม.ป.ป.). สรุปเหตุการณ์ก่อการร้ายระดับสากลในไทย. เข้าถึงได้จาก VoiceTV: https://www.voicetv.co.th/read/31080
กระทรวงมหาดไทย. (ม.ป.ป.). เข้าถึงได้จาก http://www.local.moi.go.th: http://www.local.moi.go.th/document%207.pdf
กระทรวงมหาดไทย. (2556). การสำรวจกลุ่มเป้าหมายเพื่อตรวจพิสูจน์สารพันธุกรรม (DNA).
ทวียศ ศรีเกต. (2558). ก่อการร้าย...ภัยคุกคามต่อมวลมนุษยชาติ. ส านักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
นายจิตรพรต พัฒนสิน. (2558). ข้อมูลทั่วไปเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมของประเทศออสเตรเลีย. การประชุมร่างกฎหมาย. ประเทศออสเตรเลีย: สำนักงานคณะกรรมการกฤษฎีกา.
ส่วนการทะเบียนราษฎร สำนักบริหารการทะเบียน กรมการปกครอง. (กันยายน 2557). คู่มือการอ่านผลการตรวจสารพันธุกรรม.
สิทธิชัย โชคสวัสดิ์ไพศาล และคณะ. (2547). The EU’s four freedoms: Free movement of people. สำนักงานศาลยุติธรรม.