The Component of Readiness for the Innovative OTOP Community Tourism of the Mahasawat Canal Community, Nakhon Pathom Province
Keywords:
Component of readiness, innovative OTOP community tourism, community developmentAbstract
The purposes of this research were to: 1) evaluate the component of readiness for the innovative OTOP community tourism of the Mahasawat Canal community; and 2) create the guidelines for development to the innovative OTOP community tourism of the Mahasawat canal community. The study was conducted by a mixed methods research approach. In the quantitative phase, the researcher gathered data via a questionnaire survey of 350 people who live in the community. Data were analyzed via statistical package program by using the factor analysis techniques. Data in the qualitative phase were collected by in-depth interviews of ten government officers and people who involved with the innovative OTOP community tourism. Qualitative data were analyzed by thematic analysis. The results revealed that the readiness component of the innovative OTOP community tourism of Mahasawat canal community consisted of tourism services, tourist attractions, goals of the innovative OTOP community tourism, and community potential. The guidelines for the innovative OTOP community tourism development consisted of five approaches: development based on the innovative OTOP community tourism principles, tourism resources development, human resource development, tourism marketing development, and local community participation development.
References
เอกสารอ้างอิง
ภาษาไทย
กรมการพัฒนาชุมชน กระทรวงมหาดไทย. (2561). คู่มือการบริหารโครงการชุมชนท่องเที่ยว OTOP นวัตวิถี. สืบค้นจากhttps://www.oic.go.th/FILEWEB/CABINFOCENTER3/DRAWER051/GENERAL/ DATA0000/00000042.PDF
กฤษณ์ โคตรสมบัติ. (2553). การประเมินศักยภาพการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ: กรณีศึกษาแหล่งท่องเที่ยวในเขตแก่งสามพันโบก อำเภอโพธิ์ไทร จังหวัดอุบลราชธานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี).
กัลยา วานิชย์บัญชา. (2550). สถิติสำหรับงานวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาควิชาสถิติ คณะพาณิชยศาสตร์และการบัญชี จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชัยฤทธิ์ ทองรอด, (2561). การจัดการการท่องเที่ยวเชิงเกษตรล่องเรือชมสวนเลียบคลองมหาสวัสดิ์ อำเภอพุทธมณฑล จังหวัดนครปฐม. วารสารวิทยาลัยดุสิตธานี, 12(2), 115-131.
เพ็ญศรี ฉิรินัง. (2558). แนวทางการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยว จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยเวสเทิร์น มนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 1(1), 1-14.
วรรณา ศิลปอาชา. (2545). การจัดการทรัพยากรการท่องเที่ยว. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
วิชสุดา ร้อยพิลา. (2559). องค์ประกอบของทรัพยากรท่องเที่ยวที่มีผลต่อการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของจังหวัดกาฬสินธุ์. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์, 10(3), 197-211.
วิภา ศรีระทุ. (2551). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวเชิงนิเวศน์ในอำเภอเขาค้อ จังหวัดเพชรบูรณ์. (วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ).
วิวัฒน์ชัย บุญยภักดิ์. (2529). ผลกระทบของอุตสาหกรรมท่องเที่ยวต่อมรดกศิลปวัฒนธรรม. จุลสารการท่องเที่ยว, 4(4), 31-38.
ภาษาอังกฤษ
Buhalis, D. (2000). Marketing the competitive destination in the future. Tourism Management, 21(1), 97-116.
Denzin, K. & Lincoln, S. (2000). Handbook of Qualitative Research. (2nd ed.). London: Sage Publications.
Kim, J. & Mueller, C. W. (1994). Factor Analysis: Statistical Methods and Practical Issues. In M. S.
Lewis-Beck (editor). Factor Analysis and Related Techniques. International Handbooks of
Quantitative Applications in the Social Sciences, Volume 5. London: Sage Publications.
Miles, M. B., & Huberman, A. M. (1994). Qualitative Data Analysis: An Expanded Sourcebook. (3rd ed.).
Los Angeles: Sage Publications.
Pike, Steven D. (2008). Destination Marketing: An Integrated Marketing Communication Approach. Burlington, MA.: Butterworth-Heinmann.
Rencher, A. (2002). Methods of Multivariate Analysis (2nd ed). New York: John Wiley & Sons, Inc.
Stake, E. (2010). Qualitative Research: Studying How Things Work. New York: Guilford Press.
Translated References
Bunyaphak, W. (1986). Impact of Tourism Industry on Cultural Heritage. Tourism Journal, 4(4), 31-38. (In Thai)
Chirinang, P. (2015). Guidelines to Develop the Tourism Potential of Kanchanaburi. Western University
Research journal of Humanities and Social Sciences, 1(1), 1-14. (In Thai)
Community Development Department, Ministry of Interior. (2018). Handbook for Managing the Innovative OTOP Community Tourism Projects. Retrieved from https://www.oic.go.th/ FILEWEB/CABINFOCENTERDRAWERGENERAL/DATA0000/00000042.PDF. (In Thai).
Khotsombat. K. (2010). Assessment of Ecotourism Potential: A Case Study of Tourist Sites in Kaeng
Sam Phan Pho Sai District, Ubon Ratchathani Province. (Master’s thesis of Arts,
Ubon Ratchathani Rajabhat University). (In Thai)
Roipila, W. (2016). Tourism resources Components Affecting Creative Tourism in Kalasin. VRU Research and Development. Humanities and Social Science, 10(3), 197-211. (In Thai)
Silapa-archa, W. (2002). Tourism Resource Management. Nonthaburi: Sukhothai Thammathirat Open University. (In Thai)
Srirathu, W. (2008). Eco-Tourism Potential of Amphoe Khao Kho, Phetchabun Province. (Master’s thesis of Science, Srinakharinwirot University). (In Thai)
Thongrawd, C. (2018). Agro - tourism Management Cruise along the Garden, Khlong Mahasawat, Phutthamonthon District, Nakhonpathom Province. Dusit Thani College Journal, 12(2),
-131. (In Thai)
Vanichbancha, K. (2007). Statistics for Research. (3rd ed.). Bangkok: Department of Statistics, Faculty of Commerce and Accountancy, Chulalongkorn University. (In Thai)
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
The copyright of all articles published in the Local Administration Journalis owned by the College of Local Administration, Khon Kaen University.
