กลวิธีทางภาษาและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจในการให้คำแนะนำในภาษาไทย
การศึกษาตามแนวคิดวัจนปฏิบัติศาสตร์แนวปลดปล่อย
คำสำคัญ:
กลวิธีทางภาษา, ข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจ, การให้คำแนะนำ, วัจนปฏิบัติศาสตร์แนวปลดปล่อยบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีทางภาษาและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจในการให้คำแนะนำในภาษาไทย โดยใช้แนวคิดวัจนปฏิบัติศาสตร์แนวปลดปล่อย ข้อมูลที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ได้มาจากการตอบแบบสอบถามของกลุ่มตัวอย่างจำนวน 200 คน และการสัมภาษณ์เชิงลึกจากการสุ่มกลุ่มตัวอย่างจำนวน 20 คน ผลการวิจัยพบว่ากลวิธีทางภาษาที่ใช้ในการให้คำแนะนำในภาษาไทยปรากฏทั้งสิ้น 4 กลวิธีหลัก ได้แก่ กลวิธีทางภาษาที่ใช้เพื่อทำให้ผู้ฟังคลายกังวล กลวิธีทางภาษาที่ใช้แสดงสัมพันธภาพ กลวิธีทางภาษาที่ใช้แนะนำอย่างตรงไปตรงมา และกลวิธีทางภาษาที่ใช้เพื่อทำให้ผู้ฟังคล้อยตาม ส่วนข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจในการให้คำแนะนำในภาษาไทยพบว่าผู้พูดคำนึงถึงความรู้สึกของผู้ฟังเป็นสำคัญซึ่งสะท้อนให้เห็นว่าการให้คำแนะนำในบริบทสังคมวัฒนธรรมไทยเป็นวัจนกรรมที่ไม่ได้คุกคามหน้าด้านลบของผู้ฟัง เพราะผู้พูดมีความปรารถนาดีต่อผู้ฟัง
Downloads
Download data is not yet available.
เอกสารอ้างอิง
Blanchard, W. (1958). Thailand: Its People, Its Society, Its Culture. New York: Harf Press.
Brown, P. & Levinson, S. C. (1987). Politeness: Some Universals in Language Usage. Great Britain: Cambridge University Press.
Bunyanate, N. (1992). Family. in Satha-anand, S. & Bunyanate, N., Eds. Word: Trace of Thai Beliefs. Bangkok: Chulalongkorn University, Research Division, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Dolphen, I. (2001). A Study of Giving Advices in Thai. Master Thesis, Thai Language, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
Gudykunst W. B & Ting-T. S. (1988). Culture and Interpersonal Communication. Michigan: Sage Publications.
Hanks, W. F., Ide, S. & Katagiri, Y. (2009). Introduction: Towards An Emancipatory Pragmatics. Journal of Pragmatics, 41(1), 1-9.
Hofstede, G. (1984). Culture’s Consequences: International Differences in WorkRelated Values. Beverly Hills: Sage Pub.
Hongladarom, K. (2009). Indexicality in Thai and in Tibetan: Implications for A Buddhism Grounded Approach. Journal of Pragmatics, 41(1), 47-59.
Hongladarom, K. & Chauksuvanit. (2008). Pragmatics. Bangkok: Chulalongkorn University, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Ide, S. (1982). Japanese Sociolinguistics: Politeness and Women’s Language. Lingua, 57(2-4), 357-385.
_________. (1989). Formal Forms and Discernment: Two Neglected Aspects of Universals of Linguistic Politeness. Multilingua, 8, 223-248. cited Fukushima, S. (2003). Requests and Culture: Politeness in British English and Japanese. New York: Peter Lang.
Phakdeephasook, S. (2018). A Relationship between Language and Identity, and Method of Studying Thai. Bangkok: Chulalongkorn University, Faculty of Arts’ Publication Project. (In Thai)
Pothisita, C. (1992). Partisan. in Satha-anand, S. & Bunyanate, N., Eds. Word: Trace of Thai Beliefs. Bangkok: Chulalongkorn University, Research Division, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Rabibhadana, A. (2010). Look at Society through Life in The Community. Bangkok: Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre (Public Organisation). (In Thai)
Royal Institute. (2013). Royal Institute Dictionary. Bangkok: Nanmeebooks. (In Thai)
Searle, J. R. (1976.) The Classification of Illocutionary Acts. Language in Society, 5, 1-24.
Sompopcharoen, M. (2013). Theories of Interpersonal Communication. Nonthaburi: SongKhacreation. (In Thai)
Sukprasert, P. (2009). Strategies and Discourse Structure of Advice Giving in Thai. Master Thesis, Linguistics, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
Triandis, H. C. (1995). Individualism & Collectivism. Boulder: Westview Press.
Tussanaboon, P. (2019). KHWAAMAAWUSOH or Seniority and Linguistic Strategies in The Speech Acts of Disagreeing, Complaining, and Advicing in Thai. Master Thesis, Thai Language, Thammasat University, Thailand. (In Thai)
Verschueren, J. (2011). IPrA, the International Pragmatics Association, at 25. Retrieved 3 March 2020, from https://semioticon.com/semiotix/2011/10/ipra-the-international-pragmatics-associationat-25
Wichiarajote, W. (1973). The Theory of Affiliative Society. Mimeograph. cited Komin, S. (1991). Psychology of The Thai People: Values and Behavioral Patterns. Bangkok: Research Center, National Institute of Development Administration (NIDA).
Yaowarittha, C. (2012). The Concept of "Bunkhun" and Three Types of Speech Acts in Thai Society. Master Thesis, Thai Language, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
_______. (2015). The Speech Act of Students’ Complains to Their Parents and Factors Contributing to Their Complains. Research Report, Thai Language, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, Thailand. (In Thai)
Brown, P. & Levinson, S. C. (1987). Politeness: Some Universals in Language Usage. Great Britain: Cambridge University Press.
Bunyanate, N. (1992). Family. in Satha-anand, S. & Bunyanate, N., Eds. Word: Trace of Thai Beliefs. Bangkok: Chulalongkorn University, Research Division, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Dolphen, I. (2001). A Study of Giving Advices in Thai. Master Thesis, Thai Language, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
Gudykunst W. B & Ting-T. S. (1988). Culture and Interpersonal Communication. Michigan: Sage Publications.
Hanks, W. F., Ide, S. & Katagiri, Y. (2009). Introduction: Towards An Emancipatory Pragmatics. Journal of Pragmatics, 41(1), 1-9.
Hofstede, G. (1984). Culture’s Consequences: International Differences in WorkRelated Values. Beverly Hills: Sage Pub.
Hongladarom, K. (2009). Indexicality in Thai and in Tibetan: Implications for A Buddhism Grounded Approach. Journal of Pragmatics, 41(1), 47-59.
Hongladarom, K. & Chauksuvanit. (2008). Pragmatics. Bangkok: Chulalongkorn University, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Ide, S. (1982). Japanese Sociolinguistics: Politeness and Women’s Language. Lingua, 57(2-4), 357-385.
_________. (1989). Formal Forms and Discernment: Two Neglected Aspects of Universals of Linguistic Politeness. Multilingua, 8, 223-248. cited Fukushima, S. (2003). Requests and Culture: Politeness in British English and Japanese. New York: Peter Lang.
Phakdeephasook, S. (2018). A Relationship between Language and Identity, and Method of Studying Thai. Bangkok: Chulalongkorn University, Faculty of Arts’ Publication Project. (In Thai)
Pothisita, C. (1992). Partisan. in Satha-anand, S. & Bunyanate, N., Eds. Word: Trace of Thai Beliefs. Bangkok: Chulalongkorn University, Research Division, Faculty of Arts’ Publication Project, Thailand. (In Thai)
Rabibhadana, A. (2010). Look at Society through Life in The Community. Bangkok: Princess Maha Chakri Sirindhorn Anthropology Centre (Public Organisation). (In Thai)
Royal Institute. (2013). Royal Institute Dictionary. Bangkok: Nanmeebooks. (In Thai)
Searle, J. R. (1976.) The Classification of Illocutionary Acts. Language in Society, 5, 1-24.
Sompopcharoen, M. (2013). Theories of Interpersonal Communication. Nonthaburi: SongKhacreation. (In Thai)
Sukprasert, P. (2009). Strategies and Discourse Structure of Advice Giving in Thai. Master Thesis, Linguistics, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
Triandis, H. C. (1995). Individualism & Collectivism. Boulder: Westview Press.
Tussanaboon, P. (2019). KHWAAMAAWUSOH or Seniority and Linguistic Strategies in The Speech Acts of Disagreeing, Complaining, and Advicing in Thai. Master Thesis, Thai Language, Thammasat University, Thailand. (In Thai)
Verschueren, J. (2011). IPrA, the International Pragmatics Association, at 25. Retrieved 3 March 2020, from https://semioticon.com/semiotix/2011/10/ipra-the-international-pragmatics-associationat-25
Wichiarajote, W. (1973). The Theory of Affiliative Society. Mimeograph. cited Komin, S. (1991). Psychology of The Thai People: Values and Behavioral Patterns. Bangkok: Research Center, National Institute of Development Administration (NIDA).
Yaowarittha, C. (2012). The Concept of "Bunkhun" and Three Types of Speech Acts in Thai Society. Master Thesis, Thai Language, Chulalongkorn University, Thailand. (In Thai)
_______. (2015). The Speech Act of Students’ Complains to Their Parents and Factors Contributing to Their Complains. Research Report, Thai Language, Bansomdejchaopraya Rajabhat University, Thailand. (In Thai)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2021-12-24
รูปแบบการอ้างอิง
แก้วจันทร์เกตุ ว., & สังขมาน อ. (2021). กลวิธีทางภาษาและข้อคำนึงที่เป็นเหตุจูงใจในการให้คำแนะนำในภาษาไทย: การศึกษาตามแนวคิดวัจนปฏิบัติศาสตร์แนวปลดปล่อย. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 43(2), 76–93. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/256244
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความวิจัย
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2021 วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
