บทกวีพระราชนิพนธ์ใน เฮียะกุนินอิฌฌุ

ผู้แต่ง

  • อรรถยา สุวรรณระดา สาขาวิชาภาษาญี่ปุ่น ภาควิชาภาษาตะวันออก คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

คำสำคัญ:

เฮียะกุนินอิฌฌุ, ฟุจิวะระ โนะ, ซะดะอิเอะเทะ, กลอนวะกะ

บทคัดย่อ

เฮียะกุนินอิฌฌุ เป็นหนังสือรวมบทกลอนญี่ปุ่นซึ่งรวบรวมโดยฟุจิวะระ โนะ ซะดะอิเอะ หรือที่มักเรียกกันว่า เทะอิกะ สันนิษฐานว่าเรียบเรียงเสร็จราว ค.ศ. 1235 เทะอิกะได้รวบรวมบทกลอนของกวีที่มีชื่อเสียงจำนวน 100 คนในช่วงศตวรรษที่ 7-13 โดยนำมาคนละบท ใน เฮียะกุนินอิฌฌุ มีบทกวีพระราชนิพนธ์ทั้งสิ้น 8 บท บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาบทบาทของบทกวีพระราชนิพนธ์ทั้ง 8 บทนี้ และวิเคราะห์ว่าเหตุใดเทะอิกะจึงได้คัดเลือกบทกวีพระราชนิพนธ์ของจักรพรรดิทั้ง 8 พระองค์นั้นมารวบรวมไว้ในหนังสือรวมกลอนนี้ จากการศึกษาพบว่า บทกวีพระราชนิพนธ์ 8 บทนี้มีบทบาทสื่อให้เห็นพระราชหฤทัยด้านที่อ่อนโยนขององค์จักรพรรดิและยังสะท้อนภาพการเปลี่ยนผ่านจากยุคที่จักรพรรดิทรงมีพระราชอำนาจเด็ดขาดทางการเมืองไปสู่ยุคที่ขุนนางและนักรบขึ้นมายึดกุมอำนาจแทนที่

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-04-18

รูปแบบการอ้างอิง

สุวรรณระดา อ. (2019). บทกวีพระราชนิพนธ์ใน เฮียะกุนินอิฌฌุ. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(2), 57–75. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/184282

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความประจำฉบับ