อิทธิพลทางสุนทรียศาสตร์ของคิวบิสม์ที่มีต่อศิลปะยุคหลังสมัยใหม่

ผู้แต่ง

  • สรรเสริญ สันติธยะวงศ์ หมวดวิชาทัศนศิลป์ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

คิวบิสม์, สุนทรียศาสตร์, ศิลปะหลังสมัยใหม่

บทคัดย่อ

คิวบิสม์ถือเป็นความเคลื่อนไหวที่สำคัญที่สุดในศิลปะศตวรรษที่ 20 ซึ่งส่งผลต่อการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในสองลักษณะคือ นามธรรมแบบเรขาคณิตและศิลปะต่อต้านศิลปะ ซึ่งในลักษณะหลังนี้ถือเป็นการปฏิวัติแนวคิดและหลักการทางสุนทรียศาสตร์ที่สำคัญที่สุดครั้งหนึ่งในศิลปะตะวันตก และได้ส่งอิทธิพลมาสู่ศิลปะหลังสมัยใหม่ในปัจจุบัน

การศึกษาแสดงถึงพัฒนาการทางสุนทียศาสตร์ของคิวบิสม์ที่เกิดจากอิทธิพลของสัญลักษณ์นิยมร่วมกับแนวทางการยับยั้งอารมณ์และการใช้ปัญญาพิจารณาได้สังเคราะห์ให้เกิดสุนทรียศาสตร์ที่มีความแปลกใหม่พิสดารซึ่งมีพื้นฐานจากการริเริ่มทดลองเทคนิคปะติด จากความริเริ่มนี้แนวคิดในการใช้สัญญะและหลักการทางสุนทรียศาสตร์ใหม่ๆ ได้เกิดขึ้นควบคู่กันกับรูปแบบเทคนิควิธีและสื่อใหม่ที่ถูกคิดค้นและพัฒนาขึ้นมาอย่างไม่ขาดสาย พร้อมกันกับแนวทางที่เน้นย้ำถึงข้อวิพากษ์ที่มีต่อนิยามของศิลปะ รวมถึงกระบวนการทางความคิดที่มาแทนที่ผลสำเร็จและเป้าหมายในเชิงอุดมคติ ซึ่งสุนทรียศาสตร์ของการปั่นป่วน ย้อนแย้ง สุนทรียศาสตร์ของการแทรกแซงและครอบครองแทนที่ สุนทรียศาสตร์ของสิ่งธรรมดาสามัญและทัศนคติที่มีต่อสุนทรียศาสตร์กระแสทางเลือกทั้งในด้านศิลปะและสังคมเป็นลักษณะเด่นในศิลปะหลังสมัยใหม่ที่ได้พัฒนาขึ้นจากอิทธิพลทางสุนทรียศาสตร์ของคิวบิสม์โดยผ่านดาดาและเซอร์เรียลลิสม์

Downloads

Download data is not yet available.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2019-04-18

รูปแบบการอ้างอิง

สันติธยะวงศ์ ส. (2019). อิทธิพลทางสุนทรียศาสตร์ของคิวบิสม์ที่มีต่อศิลปะยุคหลังสมัยใหม่. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 39(2), 127–158. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/184542

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความประจำฉบับ