"วรรณกรรมกับประวัติศสตร์" ในประเทศไทย จากมุมมองความทรงจำศึกษา

บทคัดย่อ

บทความนี้มุ่งสำรวจการศึกษาวรรณกรรมกับประวัติศาสตร์ในประเทศไทย โดยชี้ให้เห็นว่าความทรงจำศึกษาในฐานะสหวิทยาการจะช่วยพัฒนาการศึกษาดังกล่าวได้อย่างไร ผลการศึกษาพบว่า การศึกษาในพื้นที่ดังกล่าวแบ่งได้เป็นสองกลุ่มคือ งานศึกษาที่เน้นภาพเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ในวรรณกรรมและงานศึกษาที่เน้นบทสนทนาระหว่างวรรณกรรมกับประวัติศาสตร์ในฐานะ "ภาพแทนของอดีต"  อย่างไรก็ตาม งานศึกษาทั้งสองกลุ่มมิได้ให้ความสำคัญแก่วัฒนธรรมความทรงจำที่ก่อรูปจากพื้นที่ความทรงจำต่างๆ มากนัก เป็นต้นว่า ประวัติศาสตร์บอกเล่า อนุสาวรีย์ พิพิธภัณฑ์ และพิธีกรรมรำลึก ความทรงจำศึกษาจึงเป็นแนวพินิจทางเลือกที่เสนอให้มองความทรงจำในวัฒนธรรมวรรณศิลป์ และวรรณกรรมในวัฒนธรรมความทรงจำ ซึ่งจะช่วยให้การมองความสัมพันธ์ระหว่างวรรณกรรมไทยกับอดีตในฐานะประดิษฐการทางวัฒนธรรมเปลี่ยนไป