จิตสาธารณะและสํานึกพลเมือง ในเรื่องสั้นสะท้อนจิตวิญญาณประชาธิปไตย

ผู้แต่ง

  • นพดล ปรางค์ทอง คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา

คำสำคัญ:

จิตสาธารณะ, สํานึกพลเมือง, จิตวิญญาณประชาธิปไตย, เรื่องสั้นไทย

บทคัดย่อ

ความมีจิตสาธารณะและสํานึกเกี่ยวกับหน้าที่พลเมือง เป็นจิตวิญญาณที่สําคัญของการปกครองในระบอบประชาธิปไตย ซึ่งเรียกร้องให้สมาชิกในสังคมคํานึงถึงผลประโยชน์ของส่วนรวมพร้อม ๆ ไปกับผลประโยชน์ของตนเอง หรือถึงที่สุดถ้าอยู่ในสถานการณ์ที่ต้องเลือกกระทําก็คาดหวังว่าบุคคลต้องจํายอมสละความสุขสบายส่วนตัวเพื่อประโยชน์สุขของส่วนรวมหรือสาธารณะก่อน เรื่องสั้นจํานวนหนึ่งของนักเขียนไทยปรากฏเนื้อหาที่สะท้อนประเด็นดังกล่าวอย่างชัดเจน โดยเรื่องสั้นเหล่านั้นได้แสดงให้เห็นว่า การจะมีจิตสาธารณะได้นั้นจะต้องคิดเชื่อมโยงไปถึงสิ่งอื่นที่มากกว่าตนเองให้ได้ นั่นคือตระหนักว่าการกระทําของเราเองล้วนส่งผลเกี่ยวข้องต่อสังคมส่วนรวมอย่างแยกไม่ออก เรื่องสั้นเหล่านี้ยังแสดงให้เห็นด้วยว่าในสังคมสมัยใหม่ที่ขับเน้นความเป็นปัจเจก ต่างคนต่างอยู่ ต่างคนต่างแย่งชิง เพื่อเสพบริโภคทรัพยากรหรือใช้สิทธิในเรื่องต่าง ๆ ทําให้การแสดงออกในลักษณะจิตสาธารณะและสํานึกพลเมืองต้องปะทะต่อสู้อยู่กับปมความเห็นแก่ตัวของมนุษย์ ความสัมพันธ์เชิงอุปถัมภ์ และชาตินิยมแบบสุดโต่งอยู่ตลอดเวลา

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

จําลอง ฝั่งชลจิตร. น้ำใจยังหาได้. กรุงเทพฯ : แพรว, ๒๕๔๕.

ชาติวุฒิ บุณยรักษ์. นาฏกรรมเมืองหรรษา. พิมพ์ครั้งที่ ๒. กรุงเทพฯ : หมูเพนกวิน, ๒๕๕๒.

ทัศนาวดี. เขตชุมชน….ลดความเลว. มหาสารคาม : น้ำหวาน, ๒๕๕๓.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2020-02-06

รูปแบบการอ้างอิง

ปรางค์ทอง น. (2020). จิตสาธารณะและสํานึกพลเมือง ในเรื่องสั้นสะท้อนจิตวิญญาณประชาธิปไตย. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 36(1), 96–118. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/238681

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความประจำฉบับ