บุคลิกภาพผิดปกติของตัวละครในวรรณกรรมจีน สมัยขบวนการวัฒนธรรมใหม่ (ค.ศ. ๑๙๑๘-๑๙๒๔)

บทคัดย่อ

บทความวิจัยฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาบุคลิกภาพผิดปกติของตัวละครในวรรณกรรมจีนสมัยขบวนการวัฒนธรรมใหม่ ผู้วิจัยกําหนดขอบเขตการวิจัยอยู่ในช่วงปี ค.ศ. ๑๙๑๘-๑๙๒๔ หรือตั้งแต่ปีที่เรื่องสั้น “บันทึกประจําวันของคนบ้า” (๑๙๑๔) ของหลู่ซิ่นถูกตีพิมพ์เผยแพร่ เรื่องสั้นดังกล่าวมีรูปแบบงานเขียนแบบสมัยใหม่และมีเนื้อหาโจมตีวัฒนธรรมศักดินาของจีน มีฐานะเป็นวรรณกรรมสมัยใหม่ชิ้นแรกในประวัติศาสตร์วรรณกรรมจีน และสิ้นสุดในปี ค.ศ. ๑๙๒๔ ซึ่งเป็นปีที่ขบวนการวัฒนธรรมใหม่กลายเป็นขบวนการที่มีลักษณะรุนแรงในทางการเมือง

บุคลิกภาพผิดปกติของตัวละครในวรรณกรรมจีนสมัยขบวนการวัฒนธรรมใหม่นี้ จะแบ่งการศึกษาออกเป็น ๒ ด้าน ได้แก่ ๑. ด้านความผิดปกติทางบุคลิกภาพกับสังคมจีน และ ๒. ด้านพฤติกรรมผิดปกติทางเพศกับความเป็นมนุษย์

ผลการศึกษาพบว่า วรรณกรรมที่ปรากฏในสมัยขบวนการวัฒนธรรมใหม่เป็นวรรณกรรมสะท้อนปัญหา ทําให้เห็นกระบวนการต่อสู้ทางความคิดของเหล่าปัญญาชนจีนที่หยิบยืมเอาตัวละครบุคลิกผิดปกติลักษณะต่าง ๆ มาเปิดเผยให้เห็นถึงปฐมเหตุแห่งโศกนาฏกรรมที่เกิดขึ้นในสังคมจีน สะท้อนธาตุแท้ของสังคมจารีตที่บีบคั้นจิตใจผู้คนปกติให้กลายเป็นคนบ้า คนวิกลจริต หรือคนไม่ปกติไป ทั้งนี้เพื่อก่อให้เกิดความสนใจที่จะ “เยียวยารักษา” การมุ่งเน้นไปที่การบรรยายอารมณ์ความคิด หรือสภาพจิตใจส่วนลึกของตัวละคร โดยเฉพาะความ “ไม่ปกติ” ของจิตใจที่สะท้อนออกมาเป็นพฤติกรรมทางสังคมนั้น ก็เป็นพัฒนาการที่สําคัญของวรรณกรรมจีนโดยเฉพาะในแง่ของการศึกษาวิเคราะห์ “ความเป็นมนุษย์” ที่มีธรรมชาติพฤติกรรมในแง่มุมต่าง ๆ กล่าวได้ว่าปัญญาชนเหล่านี้อาศัยวรรณกรรมเป็นเครื่องมือในการส่งเสริมให้ผู้คนยอมรับและให้ความสําคัญกับมนุษย์ที่มีสิทธิและคุณค่าของความเป็น คนเท่าเทียมกัน