สรรพนามบุรุษที่ ๑ ในภาษาเยอรมันกับภาษาไทย
คำสำคัญ:
สรรพนาม บุรุษที่ ๑, ภาษาเยอรมัน, ภาษาไทย, การแปลบทคัดย่อ
บทความนี้ศึกษาเปรียบต่างคําสรรพนามบุรุษที่หนึ่งในภาษาเยอรมันกับภาษาไทยที่สะท้อนให้เห็นผ่านกระบวนการแปล ในการวิเคราะห์ใช้ข้อมูลจากคลังข้อมูลสองภาษาสองทิศทางซึ่งประกอบด้วยเรื่องสั้นภาษาเยอรมัน ๑๒ เรื่อง และภาษาไทย ๑๒ เรื่อง พร้อมบทแปลเป็นอีกภาษาหนึ่ง วัตถุประสงค์คือ เพื่อเปรียบเทียบให้เห็นความแตกต่างระหว่างระบบคําสรรพนามของทั้งสองภาษาโดยเน้นเกี่ยวกับการใช้คําแทนตัวเองหรือสรรพนามบุรษที่ ๑ ในขณะที่ภาษาเยอรมันมีจํานวนรูปของคําสรรพนามบุรุษที่ ๑ จํากัด คือ คําสรรพนาม ich (l) ที่อาจปรากฏในการกต่าง ๆ (เช่น mich ในการกกรรมตรง mir ในการกกรรมรอง) แต่ในภาษาไทยนั้น คําเทียบเคียงของสรรพนามบุรุษที่ ๑ ภาษาเยอรมันนั้นมีมากมาย ซึ่งมีทั้งรูปที่ถือเป็นคําสรรพนามแท้ ๆ หรือ คํานามที่สามารถทําหน้าที่เดียวกับคําสรรพนามได้ อันได้แก่ คําเรียกญาติ คําบอกสถานะทางสังคม ตลอดจนการใช้สรรพนามไร้รูป การวิเคราะห์เปรียบต่างให้เห็นความแตกต่างโดยอาศัยข้อมูลเชิงประจักษ์ คลังข้อมูลในครั้งนี้ พบรูปคําในภาษาไทยถึง ๑๖ รูป ที่ทําหน้าที่เดียวกับคําสรรพนามบุรุษที่ ๑ ในภาษาเยอรมัน การวิเคราะห์คลังข้อมูลจะช่วยให้ผู้แปลภาษาเยอรมันเป็นภาษาไทยหรือภาษาไทยเป็นภาษาเยอรมันเกิดความตระหนักและมีความละเอียดลออเพิ่มมากขึ้นในการแปลคําสรรพนามบุรุษที่ ๑
Downloads
เอกสารอ้างอิง
Folia Linguistica 39 : 417-452, 2005.
Larson, M. Meaning-Based Translation : A Guide to Cross-Language Equivalence. Oxford : University Press of
America, 1998.
Schachter, Paul. Part-of-speech systems. In Language typology and syntactic description. Vol. 1 : Clause
Structure, 3–61. Edited by Shopen, Timothy. Cambridge. Cambridge University Press, 1985.
กรกช อัตตวิริยะนุภาพ. ทวิวัจน์ระหว่างภาษาเยอรมันกับภาษาไทยว่าด้วยเรื่องการใช้คําบุรุษสรรพนาม. ใน ลบเส้นพรมแดนแห่ง
ศิลปะ มิตรและศิษย์มอบให้เจตนา นาควัชระ ในวาระอายุครบ 6 รอบนักษัตร, ๒๗๑-๒๙๑. สุวรรณา เกรียงไกรเพ็ชร์, บรรณาธิการ. กรุงเทพฯ : อมรินทร์ พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิง, ๒๕๕๒.
กิติมา อินทรัมพรรย์, ประธานไร้รูปในภาษาไทย. ใน รวมบทความเสนอในการประชุมวิชาการโครงการไวยากรณ์ไทย ฉบับ
ครอบคลุมภาษาย่อย เรื่อง ความหลากหลายของภาษาในสังคมไทย ภาษาไทยมาตรฐาน ภาษาไทยถิ่น และภาษาย่อยในสังคมไทย ประเด็นปัญญาและข้อค้นพบใหม่. อมรา ประสิทธิ์รัฐสินธุ์ สรบุศย์ รุ่งโรจน์สุวรรณ และศรวณีย์ สรรคบุรารักษ์ บรรณาธิการ. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์เอเอ๊สพี : ๗๔-๑๐๒, ๒๕๕๓.
กําชัย ทองหล่อ. หลักภาษาไทย. กรุงเทพฯ : รวมสาส์น, ๒๕๔๕.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
