กาลในภาษาเยอรมันกับตัวบ่งชี้การณ์ลักษณะในภาษาไทย : การศึกษาเปรียบต่าง

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้เป็นการศึกษาเปรียบต่างเรื่องการใช้กาลในภาษาเยอรมันกับการใช้ตัวบ่งชี้การณ์ลักษณะในภาษาไทย โดยอาศัยข้อมูลจากการวิเคราะห์เรื่องสั้นภาษาเยอรมัน ๔ เรื่อง พร้อมบทแปลภาษาไทย และเรื่องสั้นภาษาไทย ๔ เรื่อง พร้อมบทแปลภาษาเยอรมัน ทั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อหาความสัมพันธ์และมโนทัศน์ร่วมระหว่างกาลต่างๆ ในภาษาเยอรมันกับตัวบ่งชี้การณ์ลักษณะในภาษาไทย ผลการศึกษาพบว่า ในคลังข้อมูลภาษาเยอรมันมีการใช้กาลรวมทั้งสิ้น ๕ กาล คือ Präsens (present), Präteritum (preterite) Perfekt, Plusquamperfekt (pluperfect) และ Futur 1 (future I) ในขณะที่ตัวบ่งชี้การณ์ลักษณะที่ปรากฏในคลังข้อมูลนั้นสามารถแบ่งออกได้เป็น ๔ กลุ่มที่บ่งชี้การณ์ลักษณะต่างๆ กัน อันได้แก่ perfect, perfective, imperfective และ prospective ซึ่งทั้ง ๔ กลุ่มนี้แสดงความสัมพันธ์กับกาลในภาษาเยอรมัน โดยจะมีบริบทที่ปรากฏร่วมกันและบริบทที่ไม่ปรากฏตรงกัน ทําให้สามารถอธิบายการใช้กาลในภาษาเยอรมันในเชิงความสัมพันธ์กับการณ์ลักษณะภาษาไทยได้