วิทยานิพนธ์ทางวรรณกรรม พ.ศ. ๒๕๒๐-๒๕๓๐ : ข้อสังเกตจากระเบียบวิธีวิจัย
คำสำคัญ:
วิทยานิพนธ์, วรรณกรรมปัจจุบัน, ระเบียบวิธีวิจัยบทคัดย่อ
บทความนี้เป็นการศึกษาวิทยานิพนธ์ทางวรรณกรรมระหว่าง พ.ศ. ๒๕๒๐-๒๕๓๐ โดยตั้งข้อสังเกตจากระเบียบวิธีวิจัย ผลการศึกษาพบว่า การเสนอผลการวิจัยในวิทยานิพนธ์มีข้อบกพร่องอันเนื่องจากการที่ผู้วิจัยขาดความเข้าใจมโนทัศน์เรื่องคุณค่าของวรรณกรรมที่เป็นเครื่องมือสื่อสารอันมีภารกิจซับซ้อน ประกอบกับระเบียบวิธีวิจัยขาดกิจกรรมสําคัญ คือ การตีความเพื่อความเข้าใจชีวิตและธรรมชาติมนุษย์ในเชิงปรัชญา ผลการวิจัยจึงไม่ส่งเสริมการค้นหาความหมายและคุณค่าของบทประพันธ์เท่าที่พึงเป็น
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กระแส มาลยาภรณ์. (๒๕๑๒). วรรณกรรมไทยปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
กระแส มาลยาภรณ์. (๒๕๒๒). วรรณคดีวิเคราะห์หลักบางประการ. กรุงเทพฯ : โรงเรียนสตรีเนติศึกษา.
กระแสร์ มาลยาภรณ์. (๒๕๐๘). วรรณคดีวิจักษณ์และวิจารณ์. กรุงเทพฯ : ม.ป.ท.
กาญจนา ประสงค์เงิน. (๒๕๒๖). การศึกษาเรื่องสั้นไทยที่เสนอปัญหาสังคมชนบทอีสาน : ๒๕๐๑-๒๕๐๕. วิทยานิพนธ์อักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวรรณคดีเปรียบเทียบ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุสุมา รักษมณี. (๒๕๓๓). การวิจัยวรรณคดี. นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
