โครงสร้างวลีและประโยคในภาษาไทยของเด็กปกติและเด็กออทิสติก
คำสำคัญ:
ไวยากรณ์โครงสร้าง, โครงสร้างภาษาไทย, ออทิสติกบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาเปรียบเทียบโครงสร้างวลีและประโยคของเด็กออทิสติกกับเด็กปกติ ผู้เขียนเก็บข้อมูลจากเด็กนักเรียนปกติและออทิสติกที่ศึกษาในชั้นเรียนร่วมของโรงเรียนสาธิตแห่งมหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์ ผลการศึกษาพบว่าเด็กปกติใช้วลีและประโยคทุกชนิดได้มากกว่าเด็กออทิสติก กล่าวคือเมื่อพิจารณาจากเรื่องเล่าของเด็กปกติพบว่ามีประโยคที่นํามาวิเคราะห์ได้ ๔๖๘ ประโยค จําแนกได้เป็น ๑๓๗๙ วลี ในขณะที่เรื่องเล่าของเด็กออทิสติกพบประโยคทั้งสิ้น ๓๘๘ ประโยค จําแนกได้เป็น ๙๓๖ วลี เด็กปกติพบโครงสร้างประโยคสามัญ ๒๔ รูปแบบ โครงสร้างประโยคซับซ้อน ๘ รูปแบบ โครงสร้างนามวลี ๗ รูปแบบ และโครงสร้างกริยาวลี ๑๐ รูปแบบ ส่วนเรื่องเล่าของเด็กออทิสติกพบโครงสร้างประโยคสามัญ ๑๙ รูปแบบ โครงสร้างประโยคซับซ้อน ๕ รูปแบบ โครงสร้างนามวลี ๖ รูปแบบ และโครงสร้างกริยาวลี ๘ รูปแบบ
Downloads
เอกสารอ้างอิง
นิรัติศัย กระจายเกียรติ. “พัฒนาการทางด้านวากยสัมพันธ์ในเรื่องเล่าของเด็กไทย.” วิทยานิพนธ์ปริญญาอักษรศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๔๕.
เบญจมาศ เลื่องเลิศ. “โครงสร้างวลีและประโยคในภาษาไทยที่พูดโดยเด็กกะเหรี่ยงโป.” วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๗.
ปิยนารถ แสวงศักดิ์. “การใช้กลไกการเชื่อมโยงความในภาษาพูดและภาษาเขียนของเด็กวัย ๗-๙ ปี.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์ คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, ๒๕๓๖.
พรพิลาส เรืองโชติวิทย์. “ความสัมพันธ์ระหว่างความหมายของคํากริยากับโครงสร้างประโยคในภาษาไทย” รายงานการวิจัย ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. ๒๕๔๕.
พิณทิพย์ ทวยเจริญ. ภาษาศาสตร์เชิงจิตวิทยา. กรุงเทพฯ : เทพมงคลการพิมพ์, ๒๕๒๘.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
