พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงวงษาธิราชสนิท ปราชญ์ผู้แก้ปัญหาความลักลั่นของการใช้ไม้ตรีและไม้ไต่คู้ในภาษาไทย
คำสำคัญ:
วรรณยุกต์ตรี, ไม้ไต่คู้, แบบเรียนภาษาไทยบทคัดย่อ
ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นผู้วิจัยพบว่า คำที่เป็นเสียงยาวเมื่อต้องการให้ออกเสียงสั้นเขียนได้โดยใช้ทั้งไม้ตรีและไม้ไต่คู้ จึงเกิดรูปแปรของคำคำเดียวกัน (เข๊น - เข็น, เด๊ก - เด็ก, เล๊ก - เล็ก) ต่อมาความลักลั่นในการเขียนดังกล่าวหมดไป เนื่องจากพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงวงษาธิราชสนิท ทรงวางหลักเกณฑ์การใช้ไม้ตรี (๗) และ ไม้ไต่คู่ (๘) ให้แตกต่างกันอย่างชัดเจน โดยทรงพระนิพนธ์ไว้ในหนังสือจินดามณี เมื่อ พ.ศ. ๒๓๙๒ นอกจากนี้ ยังทรงวางหลักเกณฑ์การใช้รูปวรรณยุกต์ตรีและจัตวาว่า ใช้เฉพาะกับอักษรกลางเท่านั้น ส่วนอักษรสูงและอักษรต่ำผันรวมกันได้ ๕ เสียงวรรณยุกต์โดยไม่ต้องใส่รูปวรรณยุกต์ตรีและจัตวา
Downloads
Download data is not yet available.
เอกสารอ้างอิง
กรมศิลปากร. จินดามณี เล่ม ๑-๒ กับบันทึกเรื่องหนังสือจินดามณี และจินดามณี ฉบับพระเจ้าบรมโกศ. ธนบุรี : โรงพิมพ์รุ่งวัฒนา, ๒๕๑๒.
คนึงนิจ จันทร์กระวี. “ลักษณะอักษรและอักขรวิธีไทยในพุทธศตวรรษที่ ๒๔ ตอนต้น.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาจารึกภาษาไทย ภาควิชาภาษาตะวันออก บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, ๒๕๓๓.
คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ฯ. ประชุมศิลาจารึกภาคที่ ๑. กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, ๒๕๒๑.
คาสเวล, รีฟ เจ. พจนานุกรมไทย-ไทยของคาสเวล. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว, ๒๕๔๔.
จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ. “ประถม ก กา : ข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับสมัยที่แต่ง.” ภาษาและ วรรณกรรมสาร (ฉบับภาษาและวรรณกรรมกับสังคม ๒๕๔๙) : ๑๓๔-๑๖๑.
เจน จีนอักษร, พระ. จดหมายเหตุเรื่องพระราชไมตรีในระหว่างกรุงสยามกับกรุงจีน นิราศพระยามหานุภาพไปเมืองจีนและกายคฤหะหรือเรือนคือกาย. พระนคร : โรงพิมพ์รุ่งเรืองธรรม, ๒๕๐๕.
ปรัดเล, ดี บี. อักขราภิธานศรับท์ (Dictionary of the Siamese Language). บางกอก : โรงพิมพ์ของหมอปรัดเล, ๒๔๑๖.
คนึงนิจ จันทร์กระวี. “ลักษณะอักษรและอักขรวิธีไทยในพุทธศตวรรษที่ ๒๔ ตอนต้น.” วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาจารึกภาษาไทย ภาควิชาภาษาตะวันออก บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร, ๒๕๓๓.
คณะกรรมการจัดพิมพ์เอกสารทางประวัติศาสตร์ฯ. ประชุมศิลาจารึกภาคที่ ๑. กรุงเทพฯ : สำนักนายกรัฐมนตรี, ๒๕๒๑.
คาสเวล, รีฟ เจ. พจนานุกรมไทย-ไทยของคาสเวล. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว, ๒๕๔๔.
จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ. “ประถม ก กา : ข้อสันนิษฐานเกี่ยวกับสมัยที่แต่ง.” ภาษาและ วรรณกรรมสาร (ฉบับภาษาและวรรณกรรมกับสังคม ๒๕๔๙) : ๑๓๔-๑๖๑.
เจน จีนอักษร, พระ. จดหมายเหตุเรื่องพระราชไมตรีในระหว่างกรุงสยามกับกรุงจีน นิราศพระยามหานุภาพไปเมืองจีนและกายคฤหะหรือเรือนคือกาย. พระนคร : โรงพิมพ์รุ่งเรืองธรรม, ๒๕๐๕.
ปรัดเล, ดี บี. อักขราภิธานศรับท์ (Dictionary of the Siamese Language). บางกอก : โรงพิมพ์ของหมอปรัดเล, ๒๔๑๖.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
2020-02-21
รูปแบบการอ้างอิง
อยู่เย็น ว. . (2020). พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมหลวงวงษาธิราชสนิท ปราชญ์ผู้แก้ปัญหาความลักลั่นของการใช้ไม้ตรีและไม้ไต่คู้ในภาษาไทย. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 30(2), 9–24. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/239912
ฉบับ
ประเภทบทความ
บทความประจำฉบับ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
