สฺรีคฺรบ่ลกฺขณ์ : อัตลักษณ์ประกอบสร้างของสตรีเขมร...เพื่อชาติ

บทคัดย่อ

บทความชิ้นนี้มีวัตถุประสงค์เพื่ออธิบายแนวคิดกุลสตรีในฐานะของอัตลักษณ์ที่ประกอบสร้างให้สตรี ซึ่งมีความเปลี่ยนแปลงในแต่ละช่วงประวัติศาสตร์ของกัมพูชา
แนวคิดกุลสตรีหมายถึงวิธีปฏิบัติตนที่สมบูรณ์เพียบพร้อมของสตรีในด้านกิริยามารยาท การปฏิบัติหน้าที่ตามสถานภาพของบุตรสาว ภรรยา และมารดา และความประพฤติที่ไม่ด่างพร้อยในเรื่องเพศ แนวคิดกุลสตรีไม่ได้ จํากัดอยู่เพียงความหมายเดียว แต่จะได้รับการตีความ ปรับเปลี่ยนและเพิ่มเติมความหมายใหม่ๆ ตั้งแต่ช่วงก่อนทำให้เป็นเวียดนามจนถึงยุคปัจจุบัน
สมัยก่อนทำให้เป็นเวียดนาม แนวคิดกุลสตรีคือ ภาพของสตรีในอุดมคติที่ปรากฏในวรรณกรรมมุขปาฐะ และวรรณคดีลายลักษณ์ที่ได้รับอิทธิพลจากพุทธศาสนา ในช่วงการทำให้เป็นเวียดนาม แนวคิดนี้ถูกนำไปปรับใช้เพื่อช่วยป้องกันการกลืนชาติทางสายเลือด ในสมัยอาณานิคมฝรั่งเศส ภารกิจการทำให้เป็นอารยะของฝรั่งเศสทำให้มีการผนวกแนวคิดกุลสตรีเข้ากับการทำให้สตรีทันสมัย ในช่วงเขมรแดง แนวคิดกุลสตรีถูกลบล้างและแทนที่ด้วยความเท่าเทียมของบุรุษและสตรีในฐานะบุตรขององค์การ หลังยุคเขมรแดง แนวคิดนี้ได้รับการฟื้นฟูและปรับเติมความหมายใหม่ให้สตรีร่วมสร้างชาติ นับแต่ยุคหลังอันแทกจนถึงปัจจุบัน แนวคิดกุลสตรีคือเครื่องมือในการทำความเข้าใจสังคมกัมพูชา
ตลอดประวัติศาสตร์กัมพูชา ชนชั้นปกครองของกัมพูชาคือผู้ปรับเติมความหมายให้แนวคิดกุลสตรี แนวคิดดังกล่าวจึงมีนัยทางการเมืองที่ต้องการควบคุมสตรีให้ปฏิบัติตามภารกิจที่ได้รับมอบหมายอย่างไม่ตั้งคำถาม
แนวคิดกุลสตรีคือการตั้งประเด็นอภิปรายว่าสตรีเขมรควรเป็นเช่นไร และในความเป็นจริงสตรีเขมรเป็นเช่นไร แนวคิดกุลสตรีจะยังคงอยู่ไปจนถึงศตวรรษที่ ๒๑ หรือไม่นั้น ยังเป็นคำถามหลักสำหรับสตรีเขมร