นวลักษณ์ของละครร้อง

ผู้แต่ง

  • พวงเพ็ญ สว่างใจ คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร

คำสำคัญ:

ละครร้อง, ละครรำ

บทคัดย่อ

ละครร้องของพระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระนราธิปประพันธ์พงค์ มีความแปลกใหม่ในด้านขนบของการแสดง ด้วยรูปแบบและเนื้อหาที่มีการปรับเปลี่ยนให้เข้ากับยุคสมัยและมีความแตกต่างไปจากละครรำช่วยให้ละครร้องมีความน่าสนใจยิ่งขึ้น การแสดงละครร้องให้ความสำคัญที่การขับร้องของตัวละคร ฉากและการแต่งกายของตัวละครนั้นแต่งอย่างสมจริงตามท้องเรื่อง และแสดงเรื่องราวของสามัญชน ยิ่งไปกว่านั้นเรื่องแนวรักชายหญิงสามัญทำให้ผู้ชมชื่นชอบเพราะมีความใกล้ตัว ละครร้องแสดงให้เห็นถึงพัฒนาการด้านการละคของไทยและเป็นจุดผสานระหว่างละครรำกับละครพูด ด้วยเหตุที่ละครร้องใช้ต้นทุนการแสดงที่ต่ำกว่าละครรำจึงเหมาะกับธุรกิจบันเทิงที่แข่งขันกันในสมัยนั้น

Downloads

Download data is not yet available.

เอกสารอ้างอิง

กอบกุล อิงดุทานนท์. "พัฒนาการบทละครร้องสลับพูด" ใน อักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร. ๑๗, ๑-๒ (มิถุนายน ๒๕๓๘-พฤษภาคม ๒๕๓๔) : ๙๑-๑๐๑.

กัลยรัตน์ หล่อมณีนพรัฒน์. "การศึกษาเชิงวิเคราะห์บทละครร้องของพราหบูรพ์" วิทยานิพนธ์ ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย บัณฑิตวิทยาลัย, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, ๒๕๓๕.

กาญจนาคพันธ์. กรุงเทพเมื่อ ๗๐ ปีก่อน. กรุงเทพฯ : กรุงสยามการพิมพ์, ๒๕๒๐.

ขุนวิจิตรมาตรา. เรื่องของละครและเพลง. กรุงเทพฯ ชัยศิลป์ ๒๕๒๒.

จักรกฤษณ์ ดวงพัตรา. วรรณคดีการแสดง. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว, ๒๕๔๖.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-04-19

รูปแบบการอ้างอิง

สว่างใจ พ. (2021). นวลักษณ์ของละครร้อง. วารสารอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, 27(1), 122–140. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jasu/article/view/250206

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความประจำฉบับ