ภาพสะท้อนเรื่องการข่มขืนในภาพยนตร์ (ย้อนมองภาพยนตร์ ปี พ.ศ.2539 เปรียบเทียบกับปัจจุบัน)
คำสำคัญ:
การข่มขืน, ภาพยนตร์บทคัดย่อ
ปี พ.ศ. 2539 มีคดีข่มขืนเละฆ่า น้องอ้อม น้องนุ่น และน้องแอร์ เด็กหญิงอายุเพียงไม่กี่ขวบ เกิดขึ้นในเวลาไล่เลี่ยกัน หนึ่งในคำถามที่ถูกตั้งขึ้นสืบเนื่องจากเหตุการณ์ครั้งนั้นก็คือ สื่อมวลชนมีท่าทีและได้นำเสนอประเด็นดังกล่าวไว้อย่างไร และเมื่อเวลาผ่วนไปจวบจนปัจจุบัน ในขณะที่ปัญหาเรื่องการข่มขืนทวีความรุนแรง และมีรูปแบบที่ชับซ้อนมากขึ้น คำถามดังกล่าวก็ยังคงต้องการคำตอบ โดยเฉพาะในประเด็นสำคัญที่ว่า การนำเสนอประเด็นเรื่องการข่มขืนในภาพยนตร์ไทยมีพัฒนาการและตามทันสิ่งที่เกิดขึ้นในปัจจุบัน หรือไม่มีความแตกต่าง แล่ะเปลี่ยนแปลงไปจากเมื่อ 7 ปีที่แล้วอย่างไร
บทความชื้นนี้ จะศึกษาภาพสะท้อนเรื่องการข่มขืนในภาพยนตร์ในปี พ.ศ.2539 เปรียบเทียบกับปีปัจจุบัน ด้วยเหตุที่สื่อภาพยนตร์ถือเป็นสื่อที่มี "อิสระ"ที่จะกล่าวถึงเรื่องล่อแหลมเช่นนี้ได้มากกว่าสื่อประเภทอื่นๆ โดยวิเคราะห์รูปแบบและความหมายของภาพที่ถูกนำเสนอ รวมถึงความเชื่อ ค่านิยม และอุดมการณ์ที่ซ่อนเร้นอยู่ในเรื่องดังกล่าว
ผลการศึกษาพบว่า ประเด็นเรื่องการข่มขืนที่ถูกนำเสนอในภาพยนตร์ไทยทั้งในอดีตและปัจจุบัน มีการเบี่ยงเบนไปจากสิ่งที่เกิดขึ้นในสังคมอย่างมีนัยยะสำคัญ มีการนำเสนอทัศนคติ ค่านิยมที่ผิด ๆ รวมทั้งสร้างคำนิยามชุดใหม่ของการซ่มขืนขึ้นมา ซึ่งมีใช่ภาพสะท้อนของความเป็นจริงทั้งหมด
Downloads
เอกสารอ้างอิง
กลุ่มเพื่อนหญิง. 2533. คู่มืออาสาสมัครส่งเสริมสิทธิสตรี. กรุงเทพฯ: สมาคมสิทธิเสรีภาพของประชาชน.
กอบกุล อิงคุทานนท์. 2537. ผู้หญิงกับอำนาจที่จะแปรเปลี่ยน กรุงเทพฯ: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ
กาญจนา แก้วเทพ. 2535. ภาพลักษณ์ของผู้หญิงในสื่อมวลชน. ชุดจุฬาบริการชุมชน ลำดับที่ 15. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มปป. บทนำ: ความเป็นหนังและความเป็นหญิง, ใน วิจารณ์หนังทัศนะใหม่ มยุรี ดำรงค์เชื้อ, บก. กรุงเทพฯ: เจนเดอร์เพรส.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ผู้เขียนบทความต้องยินยอมในข้อกำหนดต่าง ๆ ของวารสารก่อนส่งบทความตีพิมพ์
