แนวคิดทางปรัชญาการศึกษาในบริบทของการศึกษาไทยระดับอุดมศึกษา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อเพื่อศึกษา เปรียบเทียบ สังเคราะห์ พัฒนา และสร้างรูปแบบ แนวคิดทางปรัชญาการศึกษาในบริบทของ การศึกษาไทยระดับอุดมศึกษา ใช้รูปแบบการวิจัยเชิงสำรวจกลุ่มตัวอย่างได้แก่ อาจารย์ผู้สอนคณะศึกษาศาสตร์และบุคลากรสายสนับสนุน มหาวิทยาลัยรามคำแหง จำนวน 177 คน โดยเปิดตารางสำเร็จรูปของ Krejcie and Morgan แล้วสุ่มแบบง่าย เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล เป็นแบบสอบถาม เป็นแบบสอบถามชนิดเลือกตอบ 6 ตัวเลือก มีค่า IOC เท่ากับ 0.96 การวิเคราะห์ข้อมูล ใช้การแจกแจงความถี่ หาค่าร้อยละ และทดสอบค่าไคสแควร์ ผลการวิจัยพบว่า
- ผลการศึกษาพบว่า โดยภาพรวมอยู่ในโน้มไปทางลัทธิปฏิรูปนิยม ด้านจุดมุ่งหมายการศึกษา โน้มไปทางลัทธิอัตถิภาวนิยม ด้านหลักสูตร โน้มไปทางลัทธิปฏิรูปนิยม ด้านผู้สอน โน้มไปทางลัทธิพุทธปรัชญา ด้านผู้เรียน โน้มไปทางลัทธิพิพัฒนาการนิยม ด้านสถาบันการศึกษา โน้มไปทางลัทธิปฏิรูปนิยม ด้านกระบวนการเรียนการสอน โน้มไปทางปฏิรูปนิยม ด้านการวัดและประเมินผล โน้มไปทางลัทธิปฏิรูปนิยม
- ผลการเปรียบเทียบ พบว่าของบุคลากรที่มี สถานภาพ และวุฒิการศึกษา ต่างกันมีแนวคิดทางปรัชญาการศึกษาแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ .05 ส่วนประสบการณ์ในการทำงาน ต่างกัน แตกต่างกันอย่างไม่มีนัยสำคัญที่ระดับ .05
- ผลการสังเคราะห์พบว่า ด้านจุดมุ่งหมายการศึกษา ลัทธิอัตถิภาวนิยม ด้านหลักสูตร ด้านสถาบันการศึกษา ด้านกระบวนการเรียนการสอน และด้านการวัดผลประเมินผล ลัทธิปฏิรูปนิยม ด้านผู้สอน ลัทธิพุทธปรัชญา ด้านผู้เรียน ลัทธิพิพัฒนาการนิยม
- ผลการสร้างรูปแบบการจัดการศึกษา และการจัดการเรียนrพบว่า ภาพรวม และองค์ประกอบส่วนใหญ่ เป็นลัทธิปฏิรูปนิยม ส่วน ผู้สอน เป็นลัทธิพุทธปรัชญา และผู้เรียน เป็นลัทธิพิพัฒนาการนิยม
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
จิตรกร ตั้งเกษมสุข. (2525). พุทธปรัชญากับปรัชญาการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์เคล็ดไทย.
ชวลิต สุทธิสิงห์. (2543). แนวคิดทางปรัชญาการศึกษาของผู้บริหารโรงเรียนมัธยม สังกัดกรมสามัญศึกษาในภาคใต้. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ทองปลิว ชมชื่น. (2528). ปรัชญาการศึกษานอกระบบโรงเรียน. นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธำรง บัวศรี. (2527). ทฤษฎีหลักสูตร: การออกแบบและพัฒนา. กรุงเทพ ฯ: สำนักพิมพ์ธนรัชการพิมพ์.
บรรจง จันทรสา. (2522). ปรัชญากับการศึกษา. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์ไทยวัฒนาพานิช.
ไพฑูรย์ สินลารัตน์. (2524). ปรัชญาการศึกษาเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ภิญโญ สาธร. (2529). หลักการบริหารการศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์วัฒนาพานิช.
ศักดา ปรางค์ประทานพร. (2526). ปรัชญาการศึกษาฉบับพื้นฐาน. ชลบุรี: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศุภร ศรีแสน. (2522). ปรัชญาและแนวคิดทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: อภิชาติการพิมพ์.
เอกวิทย์ ณ ถลาง. (2523). รายงานการประชุมทางวิชาการเรื่องพระพุทธศาสนากับการศึกษาในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: กรมการศาสนา.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining simple size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.