พระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์ไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยเรื่องพระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์ไทยมีวัตถุประสงค์ 2 ข้อ คือ 1) เพื่อทราบพระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์ไทย และ 2) เพื่อทราบทัศนะของพระเถรานุเถระ และพระฐานานุกรมเกี่ยวกับพระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์ไทย ใช้วิธีการศึกษาวิจัยแบบย้อนรอย โดยทำการศึกษาวิจัยจากแหล่งข้อมูล 3 แหล่ง คือ 1. แหล่งปฐมภูมิ 2. แหล่งทุติยภูมิ และ 3. แหล่งข้อมูลร่วมสมัย เครื่องมือที่ใช้เก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง ทำการวิเคราะห์โดยการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า 1. พระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์ไทย มีจำนวนแตกต่างกันตามลำดับชั้นของพระราชาคณะ แต่ละชั้นจะมีการแต่งตั้ง ตามอัธยาศัยของพระราชาคณะนั้น ๆ และหน้าที่หลักของพระฐานานุกรมโดยภาพรวมคือ สนองภาระงานของพระราชาคณะในชั้นนั้น ๆ โดยหลักคือ ช่วยดูแลในงาน 7 งานหลักคือ 1) ด้านการปกครอง 2) ด้านศาสนศึกษา 3) ด้านการสาธารณูปการ 4) ด้านศึกษาสงเคราะห์ 5) ด้านการเผยแผ่ 6) ด้านสาธารณสงเคราะห์ และ 7) งานพิเศษเฉพาะกิจพัฒนาพุทธมณฑลให้เป็นศูนย์กลางพุทธศาสนาโลกและงานอื่น ๆ ตามอัธยาศัยของพระราชาคณะนั้น ๆ
2. ทัศนะของพระเถรานุเถระและพระฐานานุกรมต่อพระฐานานุกรมของพระราชาคณะในคณะสงฆ์เกี่ยวกับระบบพระฐานานุกรม ภาระหน้าที่ของพระฐานานุกรม คุณสมบัติของการเข้าสู่พระฐานานุกรม และวิธีการแต่งตั้งโดยรวมเห็นว่ามีความเหมาะสม การตั้งพระฐานานุกรมเป็นการแบ่งเบาภาระงานของพระราชาคณะให้สามารถดำเนินภาระกิจของพระราชาคณะในการจรรโลงศาสนธุระให้ก้าวหน้ายิ่งขึ้นและเห็นด้วนกับระบบการแต่งตั้งพระฐานานุกรม ภาระหน้าที่ คุณสมบัติ และวิธีการแต่งตั้งที่เปิดกว้างและให้อำนาจการพิจารณาแต่งตั้งโดยพระราชาคณะในชั้นนั้น ๆ เป็นผู้พิจารณา
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
ประกาศ เรื่อง สถาปนาสมณศักดิ์. (2563, 28 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 136 ตอนที่ 40 ข หน้า 4.
พระพรหมกวี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ ป.ธ.8). (2554). วิทยาพระสังฆาธิการ เล่ม 2. ศูนย์บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครราชสีมา.
พระปลัดสัมฤทธิ์ เทวธมฺโม (เปจิตตัง). (2553). บทบาทภารกิจพระสังฆาธิการผู้ทรงสมณศักดิ์ในจังหวัดขอนแก่นที่มีต่อการพัฒนาสังคมไทย (ปริญญาพุทธศาสตรมหาบัณฑิต, พระพุทธศาสนา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระเมธีธรรมาภรณ์ (ประยูร ธมฺมจิตโต). (2539). การปกครองคณะสงฆ์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์มูลนิธิพุทธธรรม.
มาณี ไชยธีรานุวัฒศิริ และคณะ. (2541). บทบาทของพระสงฆ์ในยุคโลกาภิวัตน์: กรณีศึกษาภาคกลางและภาคตะวันออก (วิทยานิพนธ์มหาบัณฑิต) คณะสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. มหาวิทยาลัยมหิดล.
เรมวล นันท์ศุภวัฒน์. (ม.ป.ป.). การสั่งการ การมอบหมายงานและติดตามงาน. สืบค้นเมื่อ 6 ตุลาคม 2560, จาก www.portal.nurse.cmu.ac.th.
สมาน สุดโต. (2561). สมฌศักดิ์ บรรดาศักดิ์ ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระราชทานพระสงฆ์, สืบค้นเมื่อ 21 สิงหาคม 2561, จาก www.posttoday.com/dhamma/106297
สันติ บุญภิรมย์. (2552). หลักการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: บริษัท ไทยร่มเกล้า จำกัด.
เสนาะ ติเยาว์. (2544). หลักการบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
Aarcat. (n.p.). Why delegation is an important task to a manager? How to delegation Effectively. Retrieved January 4, 2019, from www.papercamp.com/essay/112033
Business Jargons. (n.p.). Delegation of authority. Retrieved October 28, 2018, from https://businessjargons.com/delegation-of-authority.html
Hersey, P., Blanchard, K. H., & Johnson, D. E. (1996). Management of Organizational Behavior: Utilizing Human Resources. (7th ed.). NJ: Pearson Prentice Hall.
Nyberg, D. B. (1999). Successful delegation skills enhance patient care. AORN Journal, 69(4), 851-856.
Valberg, C. (2015). 5 Tips to master the delicate art of delegation. Retrieved January 4, 2019, from www.entrepreneur.com/article/252806
Zwilling, M. (2011). Delegate Without Losing Control, Retrieved January 2, 2019, from https://www.caycon.com/blog/2011/08/startup-founders-walk-athin-line-on-delegation
