วิเคราะห์การผจญมารเชิงธรรมาธิษฐานของพระโพธิสัตว์ตามแนวคัมภีร์มหาวัสตุอวทาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ วิเคราะห์การผจญมารเชิงธรรมาธิษฐานของพระโพธิสัตว์ตามแนวคัมภีร์มหาวัสตุอวทาน ซึ่งคัมภีร์มหาวัสตุอวทานนี้เป็นคัมภีร์พระพุทธศาสนาของนิกายโลโกตตรวาทที่มีมีความสำคัญ แต่ในประเทศไทยยังไม่เป็นที่รู้จักกันอย่างแพร่หลายเท่าใด ในคัมภีร์มหาวัสตุอวทาน เล่ม 2 ได้มีการพรรณนากล่าวถึงการผจญมารของพระโพธิสัตว์จนกระทั่งพญามารได้พ่ายแพ้ให้แก่พระโพธิสัตว์ กล่าวได้ว่า เมื่อศึกษาคัมภีร์เล่มนี้แล้วก็จะพบว่า พระโพธิสัตว์นั้นได้ใช้ปารมิตา 6 ได้แก่ ทาน ศีล กษานติ วีรย ธยาน และปรัชญาปารมิตา ในการต่อสู้กับมารซึ่งก็คือเครื่องขวางกั้นแห่งความดีจนได้รับชัยชนะ อันเป็นแนวทางปฏิบัติแก่ผู้ที่สนในเพื่อนำไปพัฒนาสืบต่อไป
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์. (2545) ศาสนาและปรัชญาในจีน ทิเบต และญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 19). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระมหาสมจินต์ สมฺมาปญฺโญ. (2548). พระพุทธศาสนามหายานในอินเดีย พัฒนาการและสารัตถธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เพ็ญรุ่งจรัส ตฤณชาติวณิชย์, พระปลัดสมชาย ปโยโค และ พระถนัด วฑฺฒโน. (2563). ความเชื่อในการสร้างพระพุทธปุษยคีรีศรีสุวรรณภูมิ อำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี. Journal of Roi Kaensarn Academi, 5(2), 85-96.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2526). เอกสารการสอนชุดวิชาภาษาไทย 4: วรรณคดีไทยหน่วยที่ 1-7. นนทบุรี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
สมบัติ สมศรีพลอย. (2561). ลักษณะพระโพธิสัตว์จากคัมภีร์พุทธประวัติ ตอน "ผจญมาร" ตามแนวคิดแบบเถรวาทและมหายาน. วารสารมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา, 12(1), 73-88.
สำเนียง เลื่อมใส. (2557). มหาวัสตุอวทาน เล่ม 2 แปลจากตันฉบับภาษาสันสกฤต. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสันสกฤตศึกษาในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี.
สุมาลี มหณรงค์ชัย. (2546). พุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: ศยาม.
เสถียร โพธินันทะ. (2555). ปรัชญามหายาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
อภิชัย โพธิ์ประสิทธิ์ศาสตร์. (2539). พระพุทธศาสนามหายาน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
Bapat, P.V. (1956). 2500 Years of Buddhism. New Delhi: Ministry of Information and Broadcasting Government of India.
Jones, J. J. (1983). The Mahavastu, Vol. 3. Oxford: The Pali Text Society.
Nariman, J. K. (1992). Literary History of Sanskrit Buddhism. Delhi: Motilal Banarsidass.