The Dynamic of Buddhist Integrative Devorohana of Wat Buddhawasphusingha, Kalasin Province
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research, a qualitative research, were: 1) to study the arrangement of Devorohana Alms Giving at Phutthawas-Phusing Temple, Kalasin Province; 2) to study the dynamics of the arrangement of Devorohana Alms Giving at Phutthawas-Phusing Temple; and 3) to analyze the dynamics of the arrangement of the Devorohana Alms Giving of the temple. This research was carried out by means of the documentary research and field research to conduct the in-depth interview. The obtained data were interpreted by means of the descriptive analysis.
The research results were as follows: 1) The status of the arrangement of Devorohana Alms Giving at Phutthawas-Phusing Temple, Kalasin Province: now it is the 16th Devorohana Alms Giving at the temple. In the past, the event started with hundreds of participants but currently hundreds of thousands of participants. This 7-day event is an event that very well promotes Buddhism.
2) The dynamics of the arrangement of Devorohana Alms Giving at Phutthawas-Phusing Temple: Devorohana offering alms is a day for the Lord Buddha who descended from the heaven. Nowadays, the style has been adjusted by using the open-world-posture-Buddha image, followed by angels and monks. There is an interesting identity, a distinctive way of the community to a national tradition.
3) The analysis of the dynamics of the arrangement of the Devorohana Alms Giving of the temple: the Devorohana Alms Giving is integrated with tourism and the economy, changed since the year 2005. The first event was organized with only a few participants and now with the evolution of communication technology and development of social media, it becomes a great event.
Article Details
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
ธนาภรณ์ ใกล้ชิด และคณะ. (2554). วัฒนธรรมและภูมิปัญญาท้องถิ่นในชุมชน กุฎีจีน (ซอยวัดซางตาครู้ส) เขตธนบุรี กรุงเทพมหานคร (รายงานการวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฎสวนสุนันทา.
พระครูปราโมทย์สีลคุณ. (2558). ตักบาตร เทโวโรหณะ การหยั่งลงจากเทวโลก. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด, 4(1), 355-360.
พระครูอุทัยสังฆกิจ เตชธมฺโม. (2559). การศึกษาความสำคัญของประเพณีตักบาตรเทโว ในจังหวัดอุทัยธานี (วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมวิสุทธิกวี (พิจิตร ฐิตวณฺโณ). (2551). ทางแห่งความสุข. กรุงเทพฯ: ชวนพิมพ์ 50.
พระแพรทอง แก้วทองมี. (2562). พลวัตประเพณีสรงกู่บัวมาศ ตำบลบัวมาศ อำเภอบรบือ จังหวัดมหาสารคาม. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(1), 128-142.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: สหธรรมิก.
ร้อยบุปผา สุภาพร. (2563). กาฬสินธุ์จัดพาแลงรับนักท่องเที่ยวถนนไดโนโรดที่สหัสขันธ์. สืบค้นเมื่อ 13 มีนาคม 2563, จาก https://www.77kaoded.com/content/348
วรเมธ ยอดบุ่น. (2562). วัฒนธรรมท้องถิ่นในกระแสอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว: พลวัตและการปรับเปลี่ยนของประเพณีแห่ปราสาทผึ้งในยุคโลกาภิวัตน์. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 45(2), 269-301.
Payogo, P.S.D., Phumphongkhochasorn, P., Songsraboon, R., & Thongtao, J. (2021). The Development of a Large Schools Management According to the King’s Philosophy Model. Psychology and Education Journal, 58(1), 1615-1621.