Causal Factors Affecting Behavior Service Intention of Home Interior Decoration Service on Facebook of Consumers in Bangkok and Its Vicinity
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this study were as follows: 1) to develop and validate the consistency a causal of relationship model of behavior service intention of home interior decoration service on Facebook of consumers in Bangkok and its vicinity; and 2) to study causal factors affecting behavior service intention of home interior decoration service on Facebook of consumers in Bangkok and its vicinity. This study was a quantitative research. The tools used in the research were online questionnaires. The sample group consisted of 385 people who have behavior service intention of home interior decoration service on Facebook page Mi-Six and live in Bangkok and its vicinity. The statistics used in data analysis were frequency, percentage, and structural equation model.
The results of this research were the development of the causal relationship models consisted of 4 components: 1) Service Quality 2) Perceived Value 3) Satisfaction and 4) Behavior Service Intention and the model was consistent with the empirical data to a great extent. The statistic showed the Chi-square statistics goodness fit test (χ2) = 297.03, degrees of freedom (df) = 164, CMIN/df = 1.81, GFI = 0.93, AGFI = 0.91, SRMR = 0.05, RMSEA = 0.05. The final is predictive coefficient of 0.96, indicating that the variables in the model can explain the variance of the behavior service intention of home interior decoration service on Facebook by 96 percent. It was found that the perceived value was the most influence on behavior service intention on Facebook of the consumers in Bangkok and its vicinity.
Article Details
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กชพรรณ รักษี. (2561). ความต้องการของแต่ละบุคคลการมีส่วนร่วมการรับรู้ด้านคุณค่าและความคาดหวังด้านบริการที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้บริการ ที่ศูนย์สร้างเสริมคุณภาพชีวิตสำหรับผู้เกษียณอายุงาน ของประเทศไทยในจังหวัดปทุมธานี(วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
กนกวรรณ นาสมปอง. (2555). สภาพการให้บริการการศึกษาทางอินเทอร์เน็ต งานส่งเสริมวิชาการและงานลงทะเบียน มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ(การค้นคว้าอิสระเทคโนโลยีมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
กริช แรงสูงเนิน. (2554). การวิเคราะห์ปัจจัยด้วย SPSS และ AMOS เพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
กษิดิศ พันธารีย์. (2562). การเปิดรับสื่อ การใช้ประโยชน์และความพึงพอใจต่อแฟนเพจเฟซบุ๊ก "อยุธยา กินอะไรดี By Wongnai" ที่ส่งผลต่อพฤติกรรมความตั้งใจใช้บริการร้านอาหารในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา(การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ชไมพร กาญจนกิจสกุล. (2555). ระเบียบวิธีวิจัยทางสังคมศาสตร์. ตาก: โพรเจ็คท์ไฟฟ์-โฟว์.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล: สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นนฐรุจ อุปถัมภ์. (2560). ปัจจัยด้านคุณภาพเว็บไซต์ ความต้องการส่วนบุคคล กลุ่มอ้างอิงทางสังคมและภาพลักษณ์ตราสินค้าที่ส่งผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการเว็บไซต์จัดหางานของกลุ่มมิลเลนเนียล (อายุ 21 – 25 ปี) ในเขตกรุงเทพมหานคร(การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ปวีณ์วัศร์ ทรัพย์ปราชญ. (2561). การรับรู้คุณภาพการให้บริการ การประชาสัมพันธ์เพื่อการตลาด และการรับรู้ประโยชน์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจเข้าชมงานแสดงสินค้า(การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
วรมน เนาวรัตโนภาส. (2561). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดผ่านเฟซบุ๊กแฟนเพจ JBofficial.th ของรองเท้า JELLY BEANS(การค้นคว้าอิสระนิเทศศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ศิริมงคล ราชสันเทียะ. (2557). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้บริการจองโรงแรมออนไลน์ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร(การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2541). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพฯ: ธีระฟิล์มและไซเท็กซ์.
อิสเรศ ศักดิ์วีระเดชกุล. (2559). สื่อสังคมออนไลน์ ทำเลที่ตั้งของที่พัก คุณภาพการให้บริการและความพึงพอใจอิเล็กทรอนิกส์ที่ส่งผลต่อความตั้งใจใช้บริการจองที่พักผ่านแอปพลิเคชัน Airbnb ของผู้บริโภคในกรุงเทพมหานครและปริมณฑล(การค้นคว้าอิสระบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
Hellier, P. K., Geursen, G. M., Carr, R. A., & Rickard, J. A. (2003). Customer Repurchase Intention: A General Structural Equation Model. European Journal of Marketing, 37(1), 1762-1800.
Hoelter, D.R. (1983). The Analysis of Covariance Structures: Goodness of Fit Indices. Journal of Sociological Methods and Research, 11(3), 325-344.
Howard, J. A. (1994). Buyer Behavior in Marketing Strategy. (2nd ed.). Englewood Cliffs: Prentice Hall.
Kitapci, O., Akdogan, C., & Dortyol, I. T. (2014). The Impact of Service Quality Dimensions on Patient Satisfaction, Repurchase Intentions and Word-of-Mouth Communication in the Public Healthcare Industry. Procedia - Social and Behavioral Sciences, 148(1), 161-169.
Kline, R. B. (2011). Principles and Practice of Structural Equation Modeling. (3rd ed). New York: Guilford Press.
Lahap, J., Ramli, N. S., Said, N. M., Radzi, S. M., & Zain, R. A. (2016). A Study of Brand Image Towards Customer's Satisfaction in the Malaysian Hotel Iindustry. Procedia–Social and Behavioral Sciences, 224(6), 149–157.
Mowen, J. C., & Minor, M. (1998). Consumer Behavior. (5th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Muangtum, N. (2020). วิเคราะห์ Digital Thailand 2020 We Are Social เป็นอย่างไรเมื่อเทียบกับ 2019. สืบค้นเมื่อ 28 มีนาคม 2564 จาก https://www.everydaymarketing.co/trend-insight/digital-thailand-2020-we-are-social/
Prajitmutita, L.M., Perenyi, A., & Prentice, C. (2016). Quality, Value? - Insights into Medical Tourists’ Attitudes and Behaviors. Journal of Retailing and Consumer Services, 31(1), 207-216.
Royo‐Vela, M., & Casamassima, P. (2011). The Influence of Belonging to Virtual Brand Communities on Consumers' Affective Commitment, Satisfaction and Word-of Mouth Advertising: The ZARA case. Emerald. Online Information Review, 35(4), 517-542.
We Are Social. (2020). Digital In 2020. สืบค้นเมื่อ 24 มกราคม 2564, จาก https://wearesocial.com/digital-2020
Zeithaml, V. A. (1988). Consumer Perceptions of Price, Quality and Value: A Meansend Model and Synthesis of Evidence. Journal of Marketing, 52(1), 2-22.