การมีส่วนร่วมของประชาชนที่มีต่อการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวา กรณีศึกษาตำบลสรรพยา อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท

Main Article Content

ณกฤติกา ทรัพย์พ่วง
วิจิตรา ศรีสอน
ศิโรตม์ ภาคสุวรรณ

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาระดับการมีส่วนร่วมของประชาชนที่มีต่อการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวา และ 2) เพื่อเปรียบเทียบระดับการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวา โดยจำแนกตามเพศ อายุ อาชีพ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา รายได้เฉลี่ยต่อเดือนของกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงปริมาณ เครื่องมือที่ใช้เป็นแบบสอบถามซึ่งเก็บรวบรวมข้อมูลจากประชาชนในพื้นที่ตำบลสรรพยา จำนวน 350 คน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยการหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานด้วยค่า t-test ใช้ทดสอบเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของตัวแปรอิสระและการทดสอบความแปรปรวนทางเดียว ใช้ One - way ANOVA หรือ F-test หากพบความแตกต่างของค่าเฉลี่ยรายคู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติจะใช้การเปรียบเทียบรายคู่ด้วยวิธีของเชฟเฟ่ (Scheff’s Test) ผลการศึกษาพบว่า


ระดับการมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวาในพื้นที่ตำบลสรรพยา อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท ในภาพรวม พบว่า ระดับการมีส่วนร่วมในภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง เมื่อจำแนกรายด้าน พบว่า ด้านที่มีระดับการมีส่วนร่วมมากที่สุดเรียงตามลำดับ ได้แก่ ด้านการร่วมรับผลประโยชน์ ด้านการตัดสินใจ ด้านการประเมินผล และด้านการปฏิบัติตามลำดับ ผลการทดสอบสมมติฐานความแตกต่างระหว่างปัจจัยลักษณะส่วนบุคคล พบว่า การมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวาของประชาชนที่มี เพศ อายุ อาชีพ สถานภาพสมรส ระดับการศึกษา รายได้ แตกต่างกัน มีระดับการมีส่วนร่วมแตกต่างกัน การมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวานั้นควรมีการพัฒนาการออกแบบผลิตภัณฑ์ให้เกิดความทันสมัย การพัฒนาช่างฝีมือผู้สร้างสรรค์ การค้นหาเทคนิคและกรรมวิธีในการผลิตที่เหมาะสมอย่างต่อเนื่อง การให้ความรู้ด้านการจัดการวัตถุดิบเพื่อลดความเสี่ยงในการขาดทุนและช่องทางการจำหน่ายที่หลากหลายและทันสมัยเหมาะสมกับกลุ่มเป้าหมายในยุคปัจจุบัน

Article Details

How to Cite
ทรัพย์พ่วง ณ. ., ศรีสอน ว. ., & ภาคสุวรรณ ศ. . . (2021). การมีส่วนร่วมของประชาชนที่มีต่อการอนุรักษ์งานจักสานผักตบชวา กรณีศึกษาตำบลสรรพยา อำเภอสรรพยา จังหวัดชัยนาท. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(3), 874–890. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/249792
บท
บทความวิจัย

References

ชาญชัย ศุภอรรถกร, อินทุอร สิงห์แก้ว และ วรินทร พิมพาชัย. (2562). การพัฒนาหนังสือสามมิติ เรื่อง หัตถกรรมเครื่องจักสานและเครื่องปั้นดินเผาด้วยเทคโนโลยีออกเมนเต็ดเรียลลิตี บนระบบปฏิบัติการแอนดรอยด์. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศ, 15(1)‬, 81-92.

พรทิพย์ สุขสงวน. (2557). ศักยภาพการบริหารจัดการกลุ่มผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา(วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา.

ธนกรณ์ ศิริสุขโภคา. (2555). การศึกษาวิเคราะห์ผลิตภัณฑ์เครื่องจักสานผักตบชวา กรณีศึกษาตำบลไทรงาม อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม(วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

นพพล เกตุประสาท. (2557). กาบหอยแครง. สืบค้นเมื่อ 13 พฤศจิกายน 2563, จาก http://clgc.rdi.ku.ac.th/index.php/ornamental/371-tradescantia

ปาริชาติ วลัยเสถียร. (2543). กระบวนการและเทคนิคการทางานของนักพัฒนา. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

ปรางทิพย์ สุขเจริญดีแท้. (2563). การวิเคราะห์ต้นทุนและผลตอบแทนของการทำเครื่องจักสานผักตบชวาและหวาย กรณีศึกษากลุ่มวิสาหกิจชุมชนจักสานผักตบชวาและหวาย ตำบลบ้านรี จังหวัดอ่างทอง(วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลสุวรรณภูมิ.

พรทิพย์ สุขสงวน. (2557). ศักยภาพการบริหารจัดการกลุ่มผลิตภัณฑ์ชุมชนในจังหวัดพระนครศรีอยุธยา(วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฎพระนครศรีอยุธยา.

ภาวินี อินทวิวัฒน์. (2555). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการอนุรักษ์ผ้าทอหม้อห้อม: กรณีศึกษาตำบลทุ่งโฮ้ง อำเภอเมือง จังหวัดแพร่(วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ยุวดี พรธาราพงศ์. (2562). การออกแบบรูปทรงแม่แบบเครื่องจักสานผักตบชวาสู่ผลิตภัณฑ์สร้างสรรค์แนวคิดเอกลักษณ์ท้องถิ่น. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร, 4(1), 18-33.

วิลาวัลย์ มีอินถา. (2553). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน กรณีศึกษา อำเภอท่าปลา จังหวัดอุตรดิตถ์. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

เศรษฐา เหลากล้า. (2562). การศึกษาองค์ความรู้และต่อยอดภูมิปัญญาพื้นบ้านในการใช้เครือซูดวัสดุธรรมชาติ เพื่อเศรษฐกิจสร้างสรรค์ในรูปแบบของเครื่องจักสาน. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 20(38), 53-65.

สุวิมล ติรกานันท์. (2543). การประเมินโครงการ:แนวทางสู่การปฏิบัติ. กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์, มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

อภิชาติ ใจอารีย์. (2559). กระบวนการมีส่วนร่วมแบบพหุภาคีเพื่อการจัดการสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน: กรณีศึกษาการจัดการป่าชุมชนบ้านพุเตย จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร ฉบับภาษาไทย, 38(1), 111-136.

อัญชลี คงทอง. (2553). แบบอย่างในการพัฒนาอาชีพจักสานอำเภอพนัสนิคม จังหวัดชลบุรี(วิทยานิพนธ์รัฐประศาสตร์มหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

อุษา โบมานน์, คณิต เฉลยจรรยา และ ฑิฆัมพร ทวีเดช. (2560). รูปแบบการพัฒนาผู้ประกอบการอุตสาหกรรมโอทอปภายใต้หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารพัฒนาเทคนิคศึกษา มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, 29(103), 56-65.

โองการ วณิชาชีวะ (2558). ลักษณะพันธุกรรมของวัชพืชรุกรานต่างถิ่นผักตบชวาในประเทศไทย. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 23(3), 485-496.