A Study of Self Health Care Components of Upper Secondary School Students under the Secondary Educational Service Area Office 4
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to examine the self-health care components of upper secondary school students under the Secondary Educational Service Area Office Four in Pathum Thani province. The sample population consisted of 1,962 upper secondary school students using the technique of multistage sampling. The research instrument was a questionnaire of 98 items with the reliability of the whole questionnaire being .717. Data were analyzed using the technique of exploratory factor analysis to categorize variables with the method of principal component analysis and direct oblimin.
Findings were as follows: The self-health care components of the students under study consisted of taking care of hygienic condition and recreation; taking care of health and individual hygienic condition; avoiding consuming non-nutritious food; conducting activities with family members; buying food; living everyday life; spending free time; preventing diseases; avoiding vices; managing environmental conditions; having self-care when sick; taking care of mental health; and exercising. All of these thirteen components could be explanatory of variance at 61.36 percent.
Article Details
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กชมล ธนะวงศ์. (2556). ผลของการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาเรื่องการดูแลสุขภาพส่วนบุคคลโดยใช้ทฤษฎีการกำกับตนเองที่มีต่อพฤติกรรมสุขภาพของนักเรียนประถมศึกษา(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงสาธารณสุข. (2551). สุขบัญญัติแห่งชาติ. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมชุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
ชนัญญา สิริทิวากร. (2563). พฤติกรรมสุขภาพตามหลักสุขบัญญัติแห่งชาติในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนสิริรัตนาธร. วารสารสวนสุนันทาวิชาการและวิจัย, 14(2), 91-98.
ดลรัตน์ รุจิวัฒนากร และ จินดา นันทวงษ์. (2563, 18 ตุลาคม). บทนำวิชาชีพและมโนมติพื้นฐานทางการพยาบาล ทฤษฎีการพยาบาลขอโอเร็ม. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2564, จาก https://anyflip.com/quig/rwaa/basic?fbclid=IwAR0ZR7muly8tjrQU5Exk2qCuDauumbpGZckcpT2lRnNybkw3JNRs-CrHoPs
ไตรวิชญ์ วิศรุติชัยสิน. (2555). พฤติกรรมสร้างเสริมสุขภาพของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย โรงเรียนสาธิตมหาวิทยาลัยรามคำแหง(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ธาราพรศ์ ศรีบุญญารักษ์. (2562). ความสัมพันธ์ระหว่างความรู้กับพฤติกรรมการดูแลสุขภาพตนเองตามหลักสุขบัญญัติแห่งชาติของนักเรียนโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 10 อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร(วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เบญจพร ธิหลวง. (2558). พฤติกรรมสุขภาพของนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในอำเภอดอยหล่อ จังหวัดเชียงใหม่(วิทยานิพนธ์สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พิสิฐ จันทร์ดี. (2554). ผลของการจัดการเรียนรู้สุขศึกษาโดยประยุกต์ทฤษฎีความสามารถตนเองที่มีต่อการดูแลสุขภาพของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น(วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต). จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล. (2563). สุขภาพคนไทย 2563: สองทศวรรษ ปฏิรูปการศึกษาไทย ความล้มเหลวและความสำเร็จ. นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สุวิมล ติรกานันท์. (2555ก). การวิเคราะห์ตัวแปรพหุในงานวิจัยทางสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุวิมล ติรกานันท์. (2555ข). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์: แนวทางสู่การปฏิบัติ (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2562, 10 มิถุนายน). ข้อมูลจำนวนนักเรียนปีการศึกษา 2562. สืบค้นเมื่อ 28 มิถุนายน 2563, จาก https://data.bopp-obec.info/emis/student.php?Area_CODE=101704&Edu_year=2562