Developing Management Strategic of Temples' Public Welfare in Nakhon Sawan Province
Main Article Content
Abstract
This article aimed to 1) study the problem conditions, and factors of management strategic of temples’ public welfare in Nakhon Sawan Province; 2) develop the management strategic of temples’ public welfare in Nakhon Sawan Province, evaluate the management strategic of temples’ public welfare in Nakhon Sawan Province; and 3) evaluate public welfare management strategies of temples in Nakhon Sawan Province. This research was a combination of tools used to collect data. including questionnaires, interview forms, workshops, expert-based seminars, and strategy assessment forms, the statistics used to analyze the data were percentage, mean and standard deviation, and content analysis. It was found that:
1) Based on conditions, problems, and factors related to the public welfare administration of temples in Nakhon Sawan Province, it was found that planning the activities was still unclear. Organization management Still not consistent with the conditions of the temple, the leadership, or the unwritten instructions Regarding control, there is supervision, monitoring, and evaluation, but the members of the temple still lack knowledge and understanding; 2) Development of public welfare administration strategies in temples in Nakhon Sawan Province. It was found that it consisted of 3 strategies: (1) promotion of public welfare administration planning of temples in Nakhon Sawan Province; (2) increasing the ability to drive public welfare operations of temples in Nakhon Sawan Province; and (3) system development, supervision, monitoring, and evaluation of the public welfare administration of Nakhon Sawan temples. 3) Assessing the public welfare management strategies of temples in Nakhon Sawan Province found that the assessment of the suitability, possibility, and usefulness of the vision, mission, goals, and strategic issues It was found that most of them were at the highest level.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
จันทร์จิรา บุญมี และ ทีปพิพัฒน์ สันตะวัน. (2564). การพัฒนากลยุทธ์การบริหารแบบมุ่งเน้นผลสัมฤทธิ์ของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารสังคมศึกษาและมนุษย์วิทยาเชิงพุทธ, 6(2),54-68.
เฉลิมชัย บุญยะลีพรรณ. (2563). บทสนทนาและประเด็นสำคัญของ “ความเหลื่อมล้ำ”. กรุงเทพฯ: ฝ่ายวิชาการ คณะสังคมศาสตร์, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณัชพล ศิริสวัสดิ์. (2564). การศึกษาเครือข่ายงานสาธารณสงเคราะห์ของคณะสงฆ์ในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดต่อไวรัสโคโรนา 2019 (โควิด). วารสารสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 10(3), 264-277.
ปัญญา คล้ายเดช. (2560). ระเบียบวิธีวิจัยทางรัฐศาสตร์. ขอนแก่น: ขอนแก่นการพิมพ์.
พระธีรพันธ์ ฐิตธมฺโม (บุญบาง) และคณะ. (2565). การศึกษางานสาธารณสงเคราะห์ของคณะสงฆ์จังหวัดนครสวรรค์ที่มีต่อการพัฒนาสังคม. วารสารวิจยวิชาการ, 5(2), 25-34.
พระพรหมกวี (วรวิทย์ คงฺคปญฺโญ). (2555). วิทยาพระสังฆาธิการ เล่ม 1. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: สหธรรมมิก.
พระสมุห์วิศิน วิสุทฺโธ (พงษ์ศักดิ์). (2563). พระสงฆ์กับการจัดการสาธารณสงเคราะห์ : บทบาทและความสำคัญ. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 2(1), 357–366.
พระราชวรเมธี และคณะ (2560). แผนยุทธศาสตร์การปฏิรูปกิจการพระพุทธศาสนา 2560 – 2564 “การนำนโยบายสู่การปฏิบัติ”. มหาเถรสมาคม.
พระศรีสัจญาณมุนี. (2562). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานกิจการคณะสงฆ์ในจังหวัดชัยภูมิ. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาของแก่น, 6(1), 143-155.
พระครูปราโมทย์ปัญญาวัฒน์ (บุญเลิศ เตชปุญฺโญ). (2563). การจัดการสาธารณสงเคราะห์ของพระสังฆาธิการ อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วารสารศิลปศาสตร์ราชมงคลสุวรรณภูมิ, 2(1), 383–392.
พระครูบวรธรรมรักษ์ (ธมฺมวโร) กองวี และคณะ. (2565). บทบาทของพระสังฆาธิการที่มีต่อการปกครองท้องถิ่น อำเภอน้อย จังหวัดน่าน. วารสารสังคมศาสตร์เพื่อพัฒนาท้องถิ่น มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(2), 250–259.
พระครูใบฎีกาสุรพล อาสโภ (แย้มชุ่ม). (2557). การพัฒนารูปแบบงานสาธารณสงเคราะห์ตามกระบวนทัศน์วิถีพุทธ(วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
เรืองวิทย์ เกษสุวรรณ. (2556). การจัดการภาครัฐแนวใหม่. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์.
วิชัย ธรรมชอบ. (2560). พุทธบูรณาการบริหารจัดการองค์กรคณะสงฆ์จังหวัดนครสวรรค์: วิเคราะห์ในเชิงกระบวนการและผลสัมฤทธิ์. วารสารร่มพฤกษ์, 35(1), 115-137.
วิชัย ธรรมชอบ. (2563). การจัดการสาธารณภัยของประเทศไทย. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นนทบุรี: ปัญญฉัตร์ บุ๊คส์ บายดิ้ง.
สมชาย ภคภาสน์วิวัฒน์. (2564). การบริหารเชิงกลยุทธ์. (พิมพ์ครั้งที่ 21). กรุงเทพฯ: อมรรินทร์ พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง.
สำนักงานจังหวัดนครสวรรค์. (2564). ข้อมูลสำคัญจังหวัดนครสวรรค์ ประจำปี 2564. นครสวรรค์: สำนักงานจังหวัดนครสวรรค์ กลุ่มงานยุทธศาสตร์และข้อมูลเพื่อกำรพัฒนาจังหวัด.
อภิรมย์ สีดาคำ และคณะ. (2564). ภาวะผู้นำเชิงพุทธในยุค New Normal. วารสารธรรมวิชญ์, 3(1), 410-423.
อุทิศ ขาวเธียร. (2556). การวางแผนกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: ด่านสุทธาการพิมพ์.