Indicator Development and Factor Analysis of Secondary Teacher’s Transformative Learning Process
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This article aimed to 1) develop indicators of secondary school teachers’ transformative learning process (TLP) and 2) analyze factors of secondary school teachers’ transformative learning process. This study was survey research. The sample was 603 teachers under the Secondary Educational Service Area Offices in the Upper North Region in the 2022 academic year, obtained from a multi-stage random sampling technique. The instrument for collecting data was a questionnaire about the transformative learning process of secondary school teachers with a five-level rating of 66 items with an IOC between 0.71 and 1.00, a reliability of 0.941, and discrimination between 0.287 and 0.602. Second-order confirmatory factor analysis (2nd CFA) was used to analyze the data. The research results were found as follows:
1. The transformative learning process of secondary school teachers has 10 factors and 21 indicators, including (1) the disorienting dilemma, which consists of 3 indicators. (2) Self-examination consisted of 2 indicators; (3) Critical self-assessment consisted of 2 indicators. (4) Co-criticizing with others consisted of 2 indicators. (5) Exploration for new roles consisted of 2 indicators (6) Planning a course of action consisted of 2 indicators (7) The acquisition of necessary knowledge and skills consisted of 2 indicators (8) Trying for new roles consisted of 2 indicators (9) Building competence and self-confidence in new roles consisted of 2 indicators, and (10) Real-life integration consisted of 2 indicators.
2. The structural model of a secondary school teacher’s transformative learning process fitted well with the empirical data (2 = 107.036, df = 104, p-value = 0.3995, CFI = 0.999, TLI = 0.999, SRMR = 0.049, and RMSEA = 0.007).
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
กลุ่มสารสนเทศ สำนักนโยบายและแผนการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). สถิติข้อมูลทางการศึกษา ปีการศึกษา 2565. สืบค้นจาก http://www.bopp.go.th/?page_id=1828.
ฉัตรพันธ์ ดุสิตกุล, รุ่งระวี สมะวรรธนะ และ เอมอัชฌา วัฒนบุรานนท์. (2563). ผลของการใช้รูปแบบการจัดกิจกรรมตามทฤษฎีการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและทฤษฎีการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมเพื่อลดพฤติกรรมการดื่มแอลกอฮอล์ของนิสิตนักศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยการกีฬาแห่งชาติ, 12(3), 136-149.
ณัฐกานต์ ประจัญบาน, วรรณี แกมเกตุ และ ชยุตม์ ภิรมย์สมบัติ. (2562). การพัฒนาเครื่องมือวัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงของนิสิตบัณฑิตศึกษา. JOURNAL OF EDUCATION NARESUAN UNIVERSITY, 23(2), 281–294.
ธนชพร พุ่มภชาติ. (2563). การพัฒนาหลักสูตรวรรณกรรมเพื่อเสริมสร้างการเข้าถึงความรู้สึกนึกคิดของผู้อื่นของนักเรียนระดับมัธยมศึกษาตอนต้น(ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรรณดี สุทธินรากร. (2560). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง และการวิจัยเชิงปฏิบัติการ. กรุงเทพฯ: สยามปริทัศน์.
วิจารณ์ พานิช. (2558). การเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง Transformative Learning. กรุงเทพฯ: SR Printing.
วิชญา ผิวคำ, สมพงษ์ จิตระดับ และ อัมพร ม้าคะนอง. (2020). การพัฒนากระบวนการเสริมสร้างภาวะครูผู้นำของนักศึกษาครูบนฐานทฤษฎีการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงและแนวคิดการสืบสอบแบบร่วมมือ. วารสารรัชต์ภาคย์, 14(33), 229-243.
เสถียร พูลผล, ขนิษฐา สาลีหมัด, เฉลิมศรี ภุมมางกูร และ จิตรา ดุษฎีเมธา. (2561). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาทักษะการสื่อสารทางวิชาชีพเภสัชกรรมสำหรับนักศึกษาเภสัชศาสตร์ตามทฤษฎีการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลง. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(1), 2450-2467.
หฤทัย อนุสสรราชกิจ. (2557). กระบวนการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงตนเองสำหรับการพัฒนาครูปฐมวัย. วารสารวิจัยรำไพพรรณี, 9(1), 125-130.
อัจฉราพรรณ กันสุยะ. (2563). ประสิทธิผลของโปรแกรมการพัฒนาพฤติกรรมการจัดการเรียนรู้เพื่อผู้เรียนในยุคดิจิทัลสำหรับนักศึกษาครู โดยใช้กระบวนการเรียนรู้สู่การเปลี่ยนแปลงร่วมกับเทคนิคการเสริมต่อการเรียนรู้: การวิจัยผสานวิธี(ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Hair, J. F., Black, W. C., Bain, B. J., & Anderson, R. E. (1998). Multivariate data analysis. (7th ed.). New Jersey: Pearson Education.
King, P. K. (2005). Bringing transformative learning to life. Malabar, FL: Krieger.
Lieberman, A. (1995). Practices That Support Teacher Development: Transforming Conceptions of Professional Learning. In Innovating and Evaluating Science Education: NSF Evaluation Forums, 1992-1994 (pp. 67).
Mezirow, J. (1978). Education for Perspective Transformation: Women’s Re-entry Programs in Community Colleges. New York: Teacher’s College, Columbia University.
Mezirow, J. (2000). Learning as transformation: Critical perspectives on a theory in progress. San Francisco: Jossey-Bass.
Mezirow, J. (2003). Transformative learning as discourse. Journal of Transformative Education, 1(1), 58-63.
O’Sullivan, E. (2003). Bringing a perspective of transformative learning to globalized consumption. International Journal of Consumer Studies, 27(4), 326-330.
Sukcharoen, P., Sakunpong, N., & Sripa, K. (2019). Effectiveness of transformative learning on spirituality in palliative care among nursing students: A Mixed Methods Study. The Journal of Behavioral Science, 15(3), 19-33.
Taylor, E. W. (2000). Analyzing research on transformative learning theory in learning as transformative: Critical perspectives on a theory in progress. San Francisco, CA: Jossey-Bass.