Innovation Management with a Holistic Approach to Quality Control to Enhance the Quality of Service
Main Article Content
Abstract
The research aimed to 1) analyze the success elements in subcontracting system management with holistic quality management and enhance the quality of current service offerings; 2) establish a model for managing the subcontracting system with comprehensive quality management, thereby improving the quality of service offerings; and 3) showcase innovations in subcontracting system management with comprehensive quality management, thereby enhancing the quality of service provision. It was qualitative research and incorporated TQM concepts as the study framework. The research area was Chokwilaisap Co., Ltd. There were 16 noteworthy people utilizing the purposive sampling method. There were two types of research tools used: 1) in-depth interviews, and 2) focus group discussions. Data were examined using 1) document analysis, 2) data triangulation, and 3) the 6C analysis. Synthesize the gathered knowledge and construct a descriptive narrative. The research yielded the following results: 1) The research identified five key success factors for managing the subcontracting system with holistic quality management; 2) models for managing the subcontracting system with comprehensive quality management, comprising seven factors; and 3) the MAMTQM management model, which aims to improve the level of subcontracting system management with holistic quality management.
The MAMTQM Model, which is based on the concept of comprehensive quality management, incorporates the research findings. This model can enhance the effectiveness of subcontracting system administration by integrating communication innovations. The resultant model has the potential to serve as a service model for organizations in both the public and private sectors that strive to improve the quality of their operations and services.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Views and opinions appearing in the Journal it is the responsibility of the author of the article, and does not constitute the view and responsibility of the editorial team.
References
จีระพันธุ์ พูลพัฒน์. (2561, 25 มกราคม). การบริหารเวลา. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2567, จาก http://www.pecerathailand.org/2018/01/660.html
ณัฐวุฒิ แก้วบางพูด. (2554). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลงกับวัฒนธรรมองค์กร กรณีศึกษา: เทศบาลนครภูเก็ต. วารสารวิทยบริการ, 22(1), 85-98. สืบค้นจาก https://journal.oas.psu.ac.th/index.php/asj/article/view/187/131
ณัฐวุฒิ เอี่ยมเนตร, สุวลังก์ วงศ์สุรวัฒน์, พระครูปลัดประวิทย์ ทรัพย์อุไรรัตน์, นภัทร์ แก้วนาค, จิดาภา เร่งมีศรีสุข. (2567). นวัตกรรมการสื่อสารเพื่อการส่งเสริมการบริหารจัดการองค์กรภาครัฐและภาคเอกชนในยุคดิจิทัล. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 291-302. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/267600
เตชะธร สุขชัยศรี และอนันต์ ธรรมชาลัย. (2560). แนวทางการจัดการที่มีประสิทธิผลของบริษัทรับเหมาช่วงงานสร้างสถานีฐานของระบบโทรศัพท์มือถือในประเทศไทย. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์, 12(3), 197-206. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/vrurdihsjournal/article/view/107936
นภัทร์ แก้วนาค. (2563). องค์ความรู้การวิจัยอนาคต : ขอบข่ายรัฐประศาสนศาสตร์. พระนครศรีอยุธยา: อยุธยาดีไซน์.
เปรมฤดี ศรีวิชัย, กฤตพัทธ์ ฝึกฝน และ พินทอง ปินใจ. (2556). ความสัมพันธ์ระหว่างการบริหารงานแบบมีส่วนร่วมวัฒนธรรมองค์การเชิงสร้างสรรค์ กับความพึงพอใจในงานตามการรับรู้ของบุคลากรวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีพะเยา. วารสารสภาการพยาบาล, 28(3), 95-107. สืบค้นจาก https://he02.tci-thaijo.org/index.php/TJONC/article/view/15751/0
พัชรา พรรณชอบธรรม. (2562). การวางแผนกลยุทธ์: เครื่องมือสู่ความสำเร็จขององค์การ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่, 1(2), 55-75. สืบค้นจาก https://so01.tci-thaijo.org/index.php/husocjr/article/view/246110
พุทธชาด ลุนคำ. (2567, 12 มีนาคม). แนวโน้มธุรกิจ/อุตสาหกรรม ปี 2567-2569: ธุรกิจรับเหมาก่อสร้าง. สืบค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2567, จาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/construction-construction-Materials
/construction-contractors/io/construction-contractor-2024-2026
วัชรพงศ์ ดีวงษ์. (2563). ปัจจัยทีมีผลต่อความอยู่รอดและความสามารถทางการแข่งขันของผู้ประกอบการรับเหมาก่อสร้างจัดตั้งใหม่ กรณีศึกษาผู้ประกอบการรับเหมาก่อสร้างในเขตเทศบาลนครอุดรธานี. วารสารสถาปัตยกรรม การออกแบบและการก่อสร้าง, 2(1), 71-82. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/Jadc/article/view/240763
ศูนย์วิจัยธนาคารออมสิน. (2566, 22 ธันวาคม). ธุรกิจค้าปลีก ปี 2566 และแนวโน้ม ปี 2567. สืบค้นเมื่อ 25 มกราคม 2567, จาก https://www.gsbresearch.or.th/wp-content/uploads/2023/12/รายงานธุรกิจค้าปลีก_inter-1.pdf
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศ. (2556, 21 พฤษภาคม). ลูกจ้างเหมาค่าแรง สะท้อนคุณภาพชีวิตแรงงานไทย. ประชาชาติธุรกิจ. สืบค้นเมื่อ 25 มกราคม 2567, จาก https://tdri.or.th/2013/05/subcontract-tdri/
สรัญญ์ ประทุม. (2562). วัตกรรมการจัดการสื่อสารภายในองค์การเพื่อเสริมสร้างความผูกพันของพนักงานต่อองค์การและประสิทธิผลของการปฏิบัติงานในองค์การชั้นนำของประเทศไทย. วารสารนิเทศศาสตรปริทัศน์, 23(3), 16-31. สืบค้นจาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/jca/article/view/245677
สุนทร พูนพิพัฒน์. (2542). รูปแบบและการประยุกต์ใช้ TQM สำหรับสถานศึกษา. กรุงเทพฯ: สมาคมส่งเสริมเทคโนโลยี.
สุรัสวดี เจียมสุวรรณ. (2558). บทบัญญัติคุ้มครองลูกจ้างรับเหมาค่าแรงจากการเลือกปฏิบัติ: มาตรา 11/1 แห่งพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 แก้ไขเพิ่มเติมโดยพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน (ฉบบัที่ 2) พ.ศ.2551. วารสารแรงงานสัมพันธ์ฉบับพัฒนามาตรฐานแรงงาน, 52(1), 13-19.
Burger, T., Ganz, W., Pezzotta, G., Rapaccini, M., & Saccani, N. (2011). Service development for product services: a maturity model and a field research. In 2011 RESER Conference. Productivity of Services Next Gen-Beyond Output/Input. Hamburg: Germany.
Cutlip, S.M. & Center, A.H. (1952). Effective public relations: pathways to public favor. New York: Prentice-Hall.
Hughes, T. P. (1987). The evolution of large technological systems. The social construction of technological systems: New directions in the sociology and history of technology, 82, 51-82.
Macmillan, T. T. (1971). The Delphi Technique. In Paper presented at the annual meeting of the California Junior Colleges Associations Committee on Research and Development, 1-24.
McKeown, Max (2008). The Truth About Innovation. London, UK: Prentice Hall.
Mehra, S., Hoffman, J. M., & Sirias, D. (2001). TQM as a management strategy for the next millennia. International Journal of Operations & Production Management. 21(5/6), 855-876. https://doi.org/10.1108/01443570110390534
Rovinelli, R.J., & Hambleton, R. K. (1977). On the use of content specialists in the assessment of criterion-referenced test item validity. Tijdschrift Voor Onderwijs Research. 2, 49-60. Retrieved from https://eric.ed.gov/?id=ED121845
Tenner, A. R., & DeToro, I. J. (1992). Total quality management: Three steps to continuous improvement. USA: Addison-Wesley Publishing Company.