The Integration of Cakkavatti Sutta for Development of Thai Political Parties in the 21St Century

Main Article Content

PhraSuchat Phuengphai
Ketsada Phathong
Sukit Chaimusik

Abstract

This article aimed to analyze the principles of integrating the Cakkavatti Sutta for the development of Thai political parties in the 21st century. This study employed a qualitative approach, utilizing concepts or process theories as the research framework. The research focused on Thai political parties during the 21st century. 42 qualified key informants were selected using a purposive selection method. The research employed two types of instruments: 1) an interview form and 2) a focus group discussion form. Data were analyzed using content analysis and written descriptive narratives.


The research results were found as follows: 1. The general conditions of political parties in Thailand are examined. Political parties are the pillars of a democratic regime. Therefore, political parties play a crucial role in representing the people and propelling the nation forward. But political parties still face many problems, such as divisions within political parties. The issue of a shortage of quality politicians and corruption persists. 2. The integration of the Cakkavatti Sutta principles is crucial for the development of Thai political parties. The Cakkavatti Sutta, a Buddhist principle of good governance, comprises five key points: Thai political parties have integrated 1) Dhammadhipaya; 2) Dhammika Rakkha; 3) Adhamkara Nisethana; 4) Thananupadhan; and 5) Paripuccha into their development in four areas. And 3. The following guidelines guide the integration of Cakkavatti Sutta principles into the development of Thai political parties in the 21st century: 1) Adhering to the principles of Dhammathipatya, using Dhamma principles as a guideline for operations; 2) Promoting Dhammika Rakkha with a robust internal audit mechanism; 3) Upholding the principles of justice. Anti-corruption; 4) Promotion of Thananupadhan Transparent and verifiable; and 5) Adhering to the principle of Paripuccha. The integration of Cakkavatti Sutta principles provides valuable knowledge. This principle of good governance in Buddhism will prove beneficial or useful in the development of Thai political parties in the 21st century, enabling them to become strong political institutions. That is, there are quality politicians. People trust a robust political system, leading to the prosperity of the nation.

Article Details

How to Cite
Phuengphai, P., Phathong, K., & Chaimusik, S. (2024). The Integration of Cakkavatti Sutta for Development of Thai Political Parties in the 21St Century. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 7(5), 2495–2506. Retrieved from https://so04.tci-thaijo.org/index.php/jmhs1_s/article/view/273213
Section
Research Articles

References

จักษ์ พันธ์ชูเพชร. (2549). การเมืองการปกครองไทย : จากยุคสุโขทัยสู่สมัยทักษิณ. กรุงเทพฯ: มายด์ พับลิชชิ่ง.

ณรงค์วรรษ บุญมา และ กรรณิกา คำดี. (2563). ศึกษาวิเคราะห์สภาพสังคมที่ปรากฏในจักกวัตติสูตร. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(7), 183-196. สืบค้นจาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/JSBA/article/view/241643

ธนพันธ์ ไล่ประกอบทรัพย์. (2564). การพัฒนากระบวนการและเครื่องมือการกำหนดนโยบายสาธารณะของพรรคการเมืองไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

พระมหาชัยพร ฤทธิ์กระจ่าง. (2561). การศึกษาวิเคราะห์ความสำคัญของจักกวัตติสูตร. วารสาร มจรสังคมศาสตร์ปริทรรศน์, 7(4), 95-108 สืบค้นจาก https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jssr/article/view/161904

พระยุธาน นาคขำ. (2567). การประยุกต์ใช้ขันติธรรมในการดำเนินชีวิตของประชาชนวัดค้างคาว จังหวัดนนทบุรี. วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 6(1), 247-256. สืบค้นจากhttps://so02.tci-thaijo.org/index.php/jemri/article/view/262817

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

วรเจตน์ ภาคีรัตน์. (2554). บทบาทและอำนาจหน้าที่ของสมาชิกรัฐสภาในการรักษาวินัยพรรคการเมืองและการปฏิบัติหน้าที่ในฐานะผู้แทนปวงชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.

สติธร ธนานิธิโชติ, ณัชชาภัทร อมรกุล, ปุรวิชญ์ วัฒนสุข. (2564). การศึกษาอนาคตและฉากทัศน์การเมืองไทยเพื่อสร้างประชาธิปไตยที่ยั่งยืน : พรรคการเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

สถาบันพระปกเกล้า. (2565) การปรับปรุงกฎหมายเกี่ยวกับพรรคการเมือง. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.

อรทัย มีแสง. (2556). ทฤษฎีบูรณาการเชิงพุทธ. วารสารพุทธศาสน์ศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 20(2), 43–58. สืบค้นจาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jbscu/article/view/163026

Damnoen, P. S., Siri, P., Supattho, P. S., & Kaewwilai, K. (2021). The Development of Student Characteristics in According to the Nawaluk Framework of the Buddhist integration of Buddhapanya Sri Thawarawadee Buddhist College. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(2), 126–135. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ajrc/article/view/249662

Li, X. (2023). Thailand’s Domestic Political Turmoil in 1992 and Its Impact on ASEAN Integration: An Analysis of Key Events and Decisions. International Journal of Multidisciplinary in Management and Tourism, 7(2), 269–282. https://doi.org/10.14456/ijmmt.2023.18

Lowell, A. L. (1923). Public Opinion in War and Peace. American Journal of International Law, 18(1), 207-209. https://doi.org/10.2307/2189243