การสื่อสารการตลาดกับละครไทยในยุคดิจิทัล: การศึกษาเชิงวิเคราะห์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งมีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษารูปแบบและกลยุทธ์การสื่อสารการตลาดดิจิทัลในอุตสาหกรรมละครไทย 2) วิเคราะห์พฤติกรรมการรับชมและการมีส่วนร่วมของผู้ชมละครไทยผ่านช่องทางดิจิทัล 3) ประเมินประสิทธิภาพของเครื่องมือการสื่อสารการตลาดดิจิทัล และ 4) นำเสนอแนวทางการพัฒนากลยุทธ์การสื่อสารการตลาดสำหรับละครไทยในยุคดิจิทัล พื้นที่วิจัยคือกรุงเทพมหานคร รูปแบบการวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน ประกอบด้วย 1) การวิจัยเชิงคุณภาพผ่านการสัมภาษณ์เชิงลึกผู้เชี่ยวชาญ 15 คน คัดเลือกแบบเจาะจง 2) การวิเคราะห์เนื้อหาการสื่อสารการตลาดดิจิทัลของละครไทย 10 เรื่อง ร่วมกับการวิจัยเชิงปริมาณผ่านการสำรวจผู้ชมละครไทย 385 คน สุ่มแบบหลายขั้นตอน เครื่องมือวิจัยประกอบด้วย แบบสัมภาษณ์กึ่งโครงสร้าง แบบวิเคราะห์เนื้อหา และแบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การวิเคราะห์เนื้อหาและสถิติเชิงพรรณนาและสถิติเชิงอนุมาน ผลการวิจัยพบว่า 1) ผู้ผลิตละครไทยใช้การตลาดเนื้อหาแบบต่อเนื่องและผู้มีอิทธิพลทางสื่อสังคมเป็นกลยุทธ์หลัก 2) ร้อยละ 72.5 ของผู้ชมรับชมผ่านแพลตฟอร์มสตรีมมิ่ง 3) Live Streaming Events มีประสิทธิภาพสูงสุด (M = 4.25, SD = 0.68) และ 4) Community-based Marketing เป็นแนวทางที่เหมาะสมกับบริบทไทย องค์ความรู้จากงานวิจัยนี้สามารถนำไปพัฒนากลยุทธ์การสื่อสารการตลาดที่เหมาะสมกับอุตสาหกรรมละครไทยในยุคดิจิทัล
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในวารสาร ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ
เอกสารอ้างอิง
กาญจนา แก้วเทพ. (2564). การเปลี่ยนแปลงภูมิทัศน์สื่อไทยในยุคดิจิทัล. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธาม เชื้อสถาปนศิริ. (2565). พฤติกรรมการรับชมสื่อของผู้บริโภคในยุคดิจิทัลและผลกระทบต่ออุตสาหกรรมโทรทัศน์ไทย. วารสารนิเทศศาสตร์, 40(2), 45-68.
นภดล อินนา. (2565). แนวทางการพัฒนากลยุทธ์การตลาดดิจิทัลสำหรับละครโทรทัศน์ไทย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พรพรรณ ประจักษ์เนตร. (2564). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดดิจิทัลสำหรับละครโทรทัศน์ไทย. วารสารการประชาสัมพันธ์และการโฆษณา, 14(2), 78-96.
วิไลลักษณ์ ชมพูศรี. (2565). พฤติกรรมการมีส่วนร่วมของผู้ชมละครไทยบนสื่อสังคมออนไลน์. วารสารนิเทศศาสตร์ปริทัศน์, 26(2), 156-172.
สุรพงษ์ โสธนะเสถียร. (2563). การเปลี่ยนผ่านสู่ยุคดิจิทัลของสื่อโทรทัศน์ไทย. กรุงเทพ: โครงการตำราคณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อุบลรัตน์ ศิริยุวศักดิ์. (2564). การพัฒนาเนื้อหาและการเล่าเรื่องของละครโทรทัศน์ไทยในยุคดิจิทัล. วารสารนิเทศศาสตร์, 39(3), 89-112.
Anderson, B., Miller, R., & Johnson, K. (2023). Integrated marketing communications in the digital age: A study of customer journey touchpoints. Journal of Digital Marketing, 15(3), 245-262.
Baker, M., & Johnson, R. (2023). Measuring audience engagement in entertainment media. Digital Metrics Journal, 14(3), 267-282.
Baltar, F., & Brunet, I. (2022). Social research 2.0: Virtual snowball sampling method using Facebook. Internet Research, 22(1), 57-74.
Braun, V., & Clarke, V. (2023). Thematic analysis: A practical guide (2nd ed.). London: SAGE.
Carter, S., Wilson, M., & Brown, K. (2023). Content creation trends in Asia. Asian Media Quarterly, 11(2), 145-160.
Chen, M., & Wang, L. (2022). The effectiveness of integrated marketing communications on brand awareness and customer loyalty. International Journal of Marketing Studies, 14(2), 78-95.
Cochran, W. G. (2022). Sampling techniques (4th ed.). New York: Wiley.
Cooper, L., & White, S. (2023). Digital fan community development. Journal of Entertainment Marketing, 12(4), 345-360.
Creswell, J. W., & Creswell, J. D. (2023). Research design: Qualitative, quantitative, and mixed methods approaches (6th ed.). Los Angeles: SAGE Publications.
Davis, R., & Thompson, E. (2023). Evaluating integrated marketing communications: A framework for digital era. Strategic Marketing Quarterly, 28(4), 156-173.
Duncan, T. (2021). Principles of integrated marketing communications (5th ed.). New York: McGraw-Hill Education.
Evans, J. R., & Mathur, A. (2023). The value of online surveys: A look back and a look ahead. Internet Research, 33(2), 235-255.
Field, A. (2023). Discovering statistics using IBM SPSS statistics (6th ed.). London: SAGE.
Fricker, R. D. (2023). Sampling methods for online research. Journal of Research Methods, 16(3), 112-128.
Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., & Anderson, R. E. (2023). Multivariate data analysis (9th ed.). Boston: Cengage.
Harrison, R. et al. (2023). AI applications in entertainment marketing. Digital Technology Review, 8(2), 178-195.
Jenkins, H. (2023). Digital transformation in entertainment: Transmedia storytelling in the age of streaming. Media Studies Review, 28(2), 112-134.
Johnson, M., Smith, P., & Wilson, R. (2023). Strategic planning in integrated marketing communications. Journal of Marketing Communications, 25(1), 12-28.
Kim, S., Lee, J., & Park, M. (2023). Transmedia storytelling strategies in Asian television: A comparative analysis. Asian Journal of Communication, 35(3), 278-295.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2023). Marketing management (16th ed.). London: Pearson.
Krippendorff, K. (2023). Content analysis: An introduction to its methodology (5th ed.). Los Angeles: SAGE.
Lee, J., & Park, S. (2023). The impact of integrated marketing communications in online business. Digital Business Journal, 12(4), 178-195.
Martinez, R., & Rodriguez, S. (2023a). Digital marketing effectiveness in streaming platforms: Cultural perspectives. International Journal of Marketing Communications, 42(1), 67-89.
Martinez, R., & Rodriguez, S. (2023b). Community engagement strategies in digital entertainment. Journal of Digital Marketing, 15(3), 234-251.
Morgan, T., & Lee, S. (2023). Digital transformation in Asian television. Broadcasting Studies, 19(4), 312-327.
Moustakas, C. (2022). Phenomenological research methods (3rd ed.). Thousand Oaks, CA: SAGE.
Nielsen Thailand. (2023). Thailand media landscape report 2023. Bangkok: Nielsen Company (Thailand).
Park, J., & Kim, H. (2023). Asian entertainment industry transformation. Media Business Journal, 25(3), 234-249.
Patton, M. Q. (2023). Qualitative research and evaluation methods (5th ed.). Los Angeles: SAGE.
Peterson, R., Adams, J., & Collins, M. (2023). Digital marketing ROI analysis. Marketing Analytics Review, 16(2), 178-193.
Singh, R., & Kumar, S. (2023). Research methodology: A practical guide. London: SAGE.
Singh, R., & Thompson, M. (2023). Quality control in online research. Digital Research Methods, 15(3), 178-192.
Smith, P. R., & Taylor, J. (2023). Marketing communications: An integrated approach (8th ed.). London: Kogan Page.
Sue, V. M., & Ritter, L. A. (2023). Conducting online surveys (4th ed.). Los Angeles: SAGE.
Thompson, M. (2022). Sampling techniques in social research. Journal of Research Methods, 15(2), 78-92.
Thompson, M. (2023a). Building engagement ecosystems: Strategic approaches for digital media. Journal of Digital Media Management, 11(2), 156-173.
Thompson, M. (2023b). Marketing effectiveness in digital entertainment: Global trends and local adaptations. Journal of Media Marketing, 19(4), 156-178.
Turner, M., & Roberts, K. (2023). AR/VR in entertainment. Technology & Media, 15(1), 67-82.
Williams, J., & Brown, T. (2023). Content strategy in digital era. Marketing Communications Review, 18(4), 289-304.
Wilson, A., & Harrison, P. (2023). Challenges in implementing integrated marketing communications: A digital age perspective. Strategic Communication Management, 19(4), 201-218.
Wright, D. K., & Hinson, M. D. (2022). Examining social media use in research. Journal of Digital Research, 14(2), 89-104.
Yang, L., & Chen, X. (2023). Asian audience engagement patterns. International Journal of Media Studies, 9(2), 156-173.
Zhang, W., & Liu, Y. (2023). Digital marketing effectiveness measurement. Journal of Marketing Metrics, 8(1), 45-60.
