การเรียนรู้แบบร่วมมือกับการจัดการเรียนรู้ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคลสำหรับผู้เรียน
คำสำคัญ:
กระบวนการเรียนการสอน, การเรียนรู้แบบร่วมมือ, การจัดการเรียนรู้เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคลบทคัดย่อ
บทคัดย่อ
การศึกษาในยุคปัจจุบันมีการเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว รวมถึงผู้เรียนที่มีความแตกต่างและหลากหลาย ทำให้กระบวนการจัดการเรียนการสอนจำเป็นต้องมีพัฒนาให้เท่าทันกับยุคสมัย มีการประยุกต์ความรู้ และบูรณาการศาสตร์ให้เหมาะสมกับบริบทของผู้เรียน และผู้สอนเป็นบุคคลที่สำคัญอย่างยิ่งที่มีบทบาทในการจัดกระบวนการเรียนการสอนให้กับผู้เรียนที่แตกต่างหลากหลายในยุคปัจจุบันให้สามารถนำความรู้ที่ได้เรียนในห้องเรียนไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันได้อย่างมีคุณภาพสูงสุด ผู้สอนต้องเห็นความสำคัญของการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่ตอบสนองต่อผู้เรียนที่แตกต่างในห้องเรียน มีความใส่ใจต่อการเตรียมกระบวนการกิจกรรมอย่างละเอียดรอบคอบ มีความสนใจผู้เรียนรายบุคคล เพื่อจะสามารถจัดกิจกรรมการเรียนการสอนอย่างมีคุณภาพ และมีการวางแผนในการวัดและประเมินผลที่มีความหลากหลายและยุติธรรม เพื่อสามารถนำผลการประเมินนั้นมาปรับปรุงพัฒนากระบวนการเรียนการสอนต่อไป โดยผู้เขียนเล็งเห็นคุณค่าและความสำคัญของการจัดการเรียนรู้แบบร่วมมือและการจัดการเรียนรู้ที่เน้นความแตกต่างระหว่างบุคคลสำหรับผู้เรียน (Collaborative Learning Based on Differentiated Instruction for Students) ซึ่งมีคุณลักษณะที่มุ่งเน้นจัดกิจกรรมให้ผู้เรียนเรียนรู้ร่วมกันในท่ามกลางความแตกต่างและหลากหลายของผู้เรียนทั้งด้านความต้องการ ความสนใจ และความสามารถของผู้เรียน และยังเป็นการนำความสามารถที่แตกต่างกันมาส่งเสริมสนับสนุนกันและกันในทำงาน เป็นการพัฒนาความสามารถของตนเองและเพื่อนในกลุ่ม ซึ่งหากผู้สอนในยุคปัจจุบันสามารถจัดกิจกรรมการเรียนรู้ได้อย่างมีคุณภาพก็จะทำให้ผู้เรียนประสบความสำเร็จในการเรียนและการนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตจริงได้นั่นเอง
เอกสารอ้างอิง
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ทิศนา แขมมณี. (2553). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.
(พิมพ์ครั้งที่ 12) กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สิทธิมา ลายเสมา และ พัลลภ พิริยะสุรวงศ์. (2555). การเรียนรู้ร่วมกันในสภาพแวดล้อมการเรียนแบบ
u-Learning. 23(3). วารสารวิทยบริการ. หน้า 100-107.
อังศินันท์ อินทรกำแหง. (2547). การเรียนรู้ร่วมกันสู่ความสำเร็จตามเป้าหมาย. 10(1). วารสารพฤติกรรม
ศาสตร์. หน้า 52-58.
Corley, M. A. (2015). Differentiated Instruction Adjusting to the Needs of All
Learners. American Institutes for Research Washington, D.C., United States.
Newmann, F M, and G G Wehlege. (1993). Five Standards of Authentic Instruction.
Educational Leadership, 50(7), pp. 8-12
Subban, P. (2006). Differentiated instruction: A research basis. International.
Education Journal, 7(7), 935-947. ISSN 1443-1475: Shannon.
Research Press. Retrieved April 22, 2019, from http://iej.com.au.
Tomlinson, C. (2001). How to Differentiate Instruction in Mixed-Ability
Classrooms (2nd ed). Association for Supervision and Curriculum Development
Alexandria, Virginia USA, pp. 1-2.
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in Society. Cambridge. MA: Harvard University Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
เวอร์ชัน
- 2022-01-24 (3)
- 2022-01-24 (2)
- 2021-12-30 (1)
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความเป็นลิขสิทธิของคณะมส. มรภ อต.