ความเชื่อเรื่องสัตว์ในพิธีกรรมพื้นบ้าน จังหวัดพะเยา

ผู้แต่ง

  • premvit vivattanaseth School of Liberal Arts University of Phayao

คำสำคัญ:

ความเชื่อ, สัตว์ในพิธีกรรม, พิธีกรรมพื้นบ้าน จังหวัดพะเยา

บทคัดย่อ

การวิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างสัตว์ที่ใช้เป็นเครื่องประกอบพิธีในพิธีกรรมพื้นบ้านกับความเชื่อของกลุ่มชนในจังหวัดพะเยา ซึ่งได้มุ่งวิเคราะห์สาเหตุของการนำสัตว์แต่ละชนิดมาเป็นเครื่องประกอบพิธีในพิธีกรรมต่าง ๆ โดยดำเนินการวิจัยด้วยวิธีการทางคติชนวิทยา แล้วนำเสนอผลการศึกษาแบบพรรณนาวิเคราะห์

           ผลการศึกษาพบว่า สัตว์ที่นำมาเป็นเครื่องประกอบพิธีกรรมพื้นบ้านในจังหวัดพะเยามี 2 ลักษณะคือ สัตว์ตัวจริงและสัตว์ที่เป็นภาพแทน โดยสัตว์ดังกล่าวจะมีหน้าที่ 2 ประการคือ เป็นเครื่องบูชาสิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติ และเป็นตัวแสดงประกอบเรื่องราวในพิธีกรรม ซึ่งสาเหตุที่นำสัตว์ดังกล่าวมาเป็นเครื่องประกอบพิธีนั้น ล้วนเป็นระบบความคิดและความเชื่อของกลุ่มชนที่เป็นเจ้าของพิธีกรรมที่มีต่อสัตว์ชนิดต่าง ๆ อันได้แก่

  1. สัตว์ที่นำมาเป็นเครื่องประกอบพิธี ล้วนเป็นสัตว์ที่ชาวบ้านเลี้ยงไว้เพื่อการบริโภคและใช้ในกิจกรรมของครอบครัว
  2. การบูชาสิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติด้วยสัตว์ที่พิธีกรรมกำหนด เป็นวิถีปฏิบัติที่บรรพบุรุษได้กระทำมาแล้วและต่างได้รับผลตามที่มุ่งหวัง
  3. สิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติสถิตอยู่ในอีกโลกหนึ่งที่มีลักษณะเป็นโลกที่คู่ขนานและมีสภาพแวดล้อมคล้ายกับโลกมนุษย์ อาหาร โดยเฉพาะอย่างยิ่งอาหารประเภทเนื้อสัตว์ที่สิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติบริโภคจึงไม่แตกต่างจากอาหารของมนุษย์
  4. การบูชาสิ่งที่มีอำนาจเหนือธรรมชาติด้วยสัตว์ที่มีภูมิหลังที่ดี มีสัญญะทางความหมายหรือมีคุณสมบัติที่เป็นคุณ จะทำให้ผู้บูชาได้รับผลตอบแทนที่ดีและสมหวังในสิ่งที่ปรารถนา

          5. สัตว์บางชนิดที่เป็นเครื่องประกอบพิธีทำหน้าที่เสมือนองค์ประกอบของเนื้อหาพิธีกรรมที่ช่วยให้ผู้เข้าร่วมพิธีเข้าใจเนื้อหาของพิธีกรรมได้ดียิ่งขึ้น กับทั้งสะท้อนสัญญะบางประการที่พิธีกรรมนั้นต้องการจะสื่อให้ทราบ

เอกสารอ้างอิง

กิ่งแก้ว อัตถากร. (2527). “ลักษณะพิธีกรรมในสังคมไทย” ใน ไทยคดีศึกษา: อารยธรรม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมมาธิราช.
เปรมวิทย์ วิวัฒนเศรษฐ์. (2555). การสู่ขวัญ : พิธีกรรมแห่งชีวิตชาวไทลื้อที่อำเภอเชียงคำ จังหวัดพะเยา.
งานวิจัย, มหาวิทยาลัยพะเยา, พะเยา.
พรพรรณ จันทโรนานนท์. (2537). ฮก ลก ซิ่ว: โชค ลาภ อายุยืน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร : มติชน.
พระโสภณพัฒโนดม. (2553). ประวัติความเป็นมาและขั้นตอนการเทศน์ธรรมมัจฉราชา (ปลาช่อน). พะเยา:
เทศบาลตำบลแม่ใจ.
พลวัฒ ประพัฒน์ทอง. (2549). ตำราการทำนายด้วยกระดูกไก่ บ้านห้วยน้ำขุ่น อำเภอแม่ฟ้าหลวง จังหวัด
เชียงราย. เชียงราย: สำนักวิชาศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง
สนั่น ธรรมธิ. (2554). สัตว์เมืองเหนือ ความเชื่อโบราณ. เชียงใหม่: โรงพิมพ์นันทกานต์กราฟฟิคการพิมพ์.
สิบปีย์ ชยานุสาสนี จันทร์ดอน ทรงคุณ จันทจร และระพีพันธ์ ศิริสัมพันธ์. (2561). ผีปู่ตา: ประเพณี
และพิธีกรรมของชาวมหาสารคาม. วารสารช่อพะยอม, 29(1), 115-240.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-07-02

รูปแบบการอ้างอิง

vivattanaseth, premvit. (2021). ความเชื่อเรื่องสัตว์ในพิธีกรรมพื้นบ้าน จังหวัดพะเยา. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 8(1), 41–57. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/251203