การผสมผสานวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้านไทย(รำโทน)กับวัฒนธรรมดนตรีแจ๊ส สู่วัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์

ผู้แต่ง

  • Mr.Suchat Saengthong -Nakhonsawan Rajabhat University

คำสำคัญ:

Keywords: Integration of music culture; Thai folk music culture (Ram Thon); Jazz music culture; creative contemporary music culture.

บทคัดย่อ

บทคัดย่อ

วัฒนธรรมดนตรี มีความเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมและสังคมมนุษย์ อันสะท้อนให้เห็นถึงการถ่ายทอดทางวัฒนธรรมดนตรีในประชาสังคมนั้นๆ ได้เป็นอย่างดี บทความนี้ มุ่งสังเคราะห์องค์ความรู้ดนตรีร่วมสมัยกับแนวคิดการต่อยอดทางวัฒนธรรมดนตรีในการผสมผสานวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้านไทย(รำโทน)กับวัฒนธรรมดนตรีแจ๊สสู่วัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์ ทั้งนี้ วัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์ คือ การวางคอร์ดของท่วงทำนอง คอร์ดแบบปฐมภูมิ และคอร์ดทุติยภูมิ ที่เน้นการใช้คอร์ดแบบแจ๊สในเสียงกระด้าง การใช้โครงสร้างของสังคีตลักษณ์ ทั้งตอนนำ ตอนทำนอง ตอนสะพานเชื่อม ตอนคีตปฏิภาณ และตอนลงท้าย บนพื้นฐานโครงสร้างของการเคลื่อนที่คอร์ด และสร้างจินตนาการบนพื้นฐานของบันไดเสียงที่กำหนดในแต่ละโครงสร้างคอร์ด สุดท้ายนี้ องค์ความรู้การวิจัยนี้ สามารถสื่อให้เห็นวัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยสู่การต่อยอดทางวัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์อย่างสมบูรณ์

คำสำคัญ: การผสมผสานวัฒนธรรมดนตรี; วัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้านไทย(รำโทน); วัฒนธรรมดนตรี แจ๊ส; วัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์

 

เอกสารอ้างอิง

เอกสารอ้างอิง

ขจร ฝูายเทศ และ ลพ บุรีรัตน์.(2540). ปัจจัยที่มีผลต่อการสร้างสรรค์ผลงานเพลงของผู้ประพันธ์เพลงลูกทุ่ง. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

คณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2540). รำโทน ศิลปะพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

จันทิมา นิลทองคำ. (2540). การศึกษาวิเคราะห์วงดนตรีร่วมสมัย กรณีศึกษา วงฟองนํ้า. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ชาญ อังศุโชติ.(2540). จอมพล ป.พิบูลสงคราม ครบรอบศตวรรษ14กรกฎาคม2540. กรุงเทพฯ: มูลนิธิจอมพล ป.พิบูลสงคราม และท่านผู้หญิงละเอียด พิบูลสงคราม

แถมสุข นุ่มนนท์. (2521). การสร้างชาติของจอมพล ป.พิบูลสงครามสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2.รวมปาฐกถาจากสมาคมสังคมศาสตร์แห่งประเทศไทย พ.ศ.2520-2521. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.

ปานจันทร์แสงสวาสดิ์. (2557) “ การสืบสานนาฏศิลป์ไทยของสถาบันบัณฑิตพัฒนศิลปะ”วารสารวิชาการ Veridian E-Journal ปีที่7, ฉบับที่3 กันยายน –ธันวาคม 2557 :หน้า 567 – 568

เพิ่มเกียรติ เรืองสกุล. (2544). กระบวนการผลิตนักร้องของอุตสาหกรรมเพลงไทย. กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

วัฒนา โกศินานนท์. (2540). รำโทน. สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.

วิเชียร เกษประทุม. (2528). เพลงพื้นบ้านจากพยุหะคีรี. ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ นครสวรรค์: สถาบันราชภัฏนครสวรรค์

วิเชียร อชิโนบุญวัฒน์. (2536). ภูมินามจังหวัดนครสวรรค์. นครสวรรค์: สวรรค์วิถีการพิมพ์.

ศิริวัฒน์ ฉัตรเมธี. (2547). การวิเคราะห์เพลงรำวงมาตรฐาน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาดนตรี: มหาวิทยาลัยมหิดล.

สุชาติ แสงทอง. (2544). การวิเคราะห์องค์ประกอบทางดนตรีเพลงปฏิพากย์. พิมพ์ครั้งที่ 1. นครสรรค์: หจก. ริมปิงการพิมพ์.

สุชาติ แสงทอง. (2548). การวิเคราะห์องค์ประกอบทางดนตรีเพลงรำโทน. รายงานการวิจัย. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์: มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์.

สุชาติ แสงทอง.(2541). ทฤษฎีดนตรีแจ๊สกับการอิมโพรไวเซชั่น. ภาควิชาดนตรี คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสคร์: สถาบันราชภัฏสวนสุนันทา

สุชาติ แสงทอง. (2551). อดีตรับใช้ปัจจุบัน : กรณีศึกษาการประดิษฐ์สร้างดนตรีร่วมสมัย เพลงรำโทน ตำบลเขาทอง อำเภอพยุหะคีรี จังหวัดนครสวรรค์. รายงานการวิจัย. คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์: มหาวิทยาลัยราชภัฎนครสวรรค์.

Bernardo Bernadi. (1977). The concept and Dynamics of Culture. Paris: Mouton Publishers.

Davis (1983). Structural evolution of the Whipple and South Mountains shear zones, southwestern United States. Geology 14.1 (1986): 7-10.

John E. Kaemmer. (1993). Music in Human Life Anthropological Perspectives on Music. University of Texas Press.

Jorge Larrain. (1994). Ideology & Identity Modernity and the Third World Presence. Policy Press, 65 Bridge Street, Cambridge CB2 1UR, UK.

Neil J Smelser. (1971). Theory Collective Behavior. A Division of Macmillan Publishing Co., Inc. New York USA.

Niels Mulder. (2000). Inside Thai Society. Bangkok: O.S. Printing House, Thailand.

Peter. (2002). Philosophy of Music. Published in the United States. Oxford University Press Inc.

Ted Gioia. (1997). The History of Jazz. First published by Oxford University Press. Inc.

Wayne D. Bowman. (1998). Philosophical Perspective on Music. Oxford University Press

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-01-16

รูปแบบการอ้างอิง

Saengthong, M. (2023). การผสมผสานวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้านไทย(รำโทน)กับวัฒนธรรมดนตรีแจ๊ส สู่วัฒนธรรมดนตรีร่วมสมัยเชิงสร้างสรรค์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 9(2), 162–175. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/262272