- กระบวนการจัดการชุมชนในการเป็นพื้นที่อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติป่ากันชนพื้นที่อนุรักษ์ในเขตภาคเหนือ ประเทศไทย
-
คำสำคัญ:
การจัดการชุมชน, พื้นที่อนุรักษ์, ป่ากันชนบทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง กระบวนการจัดการชุมชนในการเป็นพื้นที่อนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติป่ากันชนพื้นที่อนุรักษ์ในเขตภาคเหนือ ประเทศไทย มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสถานการณ์การท่องเที่ยวในชุมชนและการบริหารจัดการพื้นที่ชุมชนป่ากันชนพื้นที่อนุรักษ์ในเขตภาคเหนือ ประเทศไทย เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพใช้การสัมภาษณ์แบบเจาะจง โดยสัมภาษณ์กับผู้นำชุมชน/ประธานหรือคณะกรรมการที่เป็นผู้ดำเนินการเกี่ยวกับการท่องเที่ยวของชุมชนจำนวน 20 คนวิเคราะห์ข้อมูลจากแบบสัมภาษณ์เชิงลึก ใช้การวิเคราะห์เนื้อหาที่ได้รวบรวมจากกลุ่มผู้นำชุมชนหรือคณะกรรมการชุมชนโดยนำมาประมวลและวิเคราะห์แล้วสรุปผลตามประเด็นการศึกษา
ผลการวิจัยพบว่า สถานการณ์การท่องเที่ยวของชุมชนในแต่ละแห่งนั้นได้นำเอาความโดดเด่นและมีอัตลักษณ์ในชุมชนที่มีเป็นทุนอยู่แล้ว ทั้งทรัพยากรธรรมชาติ การดำรงชีวิตหรือประเพณีชุมชน อาศัยความโดดเด่นเหล่านี้มาใช้ประโยชน์ในด้านของการท่องเที่ยวโดยที่ชุมชนเองนั้นร่วมรักษาและชูความโดดเด่นขึ้นมา การร่วมมือกันของชุมชนส่งผลให้เกิดความสามัคคีและหวงแหนทรัพยากรต่างๆ เกิดรายได้ โอกาสทางอาชีพ และคุณภาพชีวิตที่ดี ซึ่งส่งต่อถึงรุ่นลูกหลานได้ทำให้เกิดการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน การบริหารจัดการพื้นที่ชุมชนทั้ง 10 แห่ง มีการบริหารจัดการพื้นที่ใน 2 รูปแบบ ได้แก่ ชุมชนบริหารจัดการดูแลพื้นที่ชุมชนกันเองโดยไม่มีหน่วยงานภาครัฐเข้าไปดูแล มาจากความต้องการของชุมชนเอง ร่วมมือกัน โดยมีการจัดตั้งเป็นกลุ่ม แบ่งหน้าที่กันทำงาน ซึ่งโดยส่วนมากจะอยู่ในรูปแบบของคณะกรรมการหมู่บ้าน และชุมชนร่วมมือกับภาครัฐ โดยมีหน่วยงานเข้ามาช่วยดูแล ให้การสนับสนุนในด้านของการให้ความรู้การจัดการ การบริหาร เป็นต้น โดยจะมีการตั้งคณะกรรมการที่ดูแลโดยเฉพาะด้าน เช่น ด้านการท่องเที่ยว ด้านการอนุรักษ์ป่า เป็นต้น
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2560).รายงานภาวะเศรษฐกิจท่องเที่ยว ฉบับที่ 7. กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กเซล เลนท์ บิสเนส แมเนจเม้นท์ จำกัด.
กรมอุทยานแห่งชาติ สัตว์ป่าและพันธุ์พืช. (2562). ข้อมูลนักท่องเที่ยวในอุทยานแห่งชาติ. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2562, จาก https://catalog.dnp.go.th/dataset/stat-tourism
โครงการสุขภาพคนไทย. (2557). ชุมชนท้องถิ่นจัดการตนเองสู่การปฏิรูปประเทศจากฐานรากสุขภาพคนไทย. นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล , สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
ศศิชา หมดมลทิล. (2562). ท่องเที่ยวโดยชุมชนวิถีสู่ความยั่งยืน. ศูนย์วิจัยธนาคารออมสิน. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2562, จาก https://www.gsbresearch.or.th/wp-content/uploads/2019/10/GR_report_travel_detail.pdf
สาลินี ทิพย์เพ็งและคณะ. (2561). การศึกษาศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเพื่อนำไปสู่การพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนคูหาใต้ อำเภอรัตภูมิ จังหวัดสงขลา. สืบค้น 20 พฤศจิกายน 2562, จาก https://thm.msu.ac.th/conference/file/28.pdf
สุภาวดี เพชรชนะ. (2558). กระบวนการจัดการตนเองของชุมชนบ้านมั่นคงสวนพลู เขตสาทร กรุงเทพมหานคร (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต). กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุชาต ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2550). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดสามลดา.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2023 วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความเป็นลิขสิทธิของคณะมส. มรภ อต.