วิเคราะห์การใช้ภาษาและกลวิธีการนำเสนอแนวคิดในหนังสืออ่านนอกเวลา กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551

ผู้แต่ง

  • วิไลวรรณ เข้มขัน -
  • กชพรรณ เขมเกื้อกูล

คำสำคัญ:

การใช้ภาษา, หนังสืออ่านนอกเวลา, กลวิธีการนำเสนอแนวคิด, หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้ภาษาและกลวิธีการนำเสนอแนวคิดในหนังสืออ่านนอกเวลา กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 โดยศึกษาหนังสืออ่านนอกเวลา ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตามที่หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551 กำหนดประเภทนวนิยาย จำนวน 2 เรื่อง ได้แก่ ฃวดฅนอยู่หนใด และเด็กชายมะลิวัลย์ ผลการศึกษาพบว่า ด้านการใช้ภาษาจากวรรณกรรม เรื่อง ฃวดฅนอยู่หนใด พบว่า ด้านการใช้คำพบการสรรคำโดยการเล่นคำสัมผัส ทั้งสัมผัสพยัญชนะและสัมผัสสระมากที่สุด รองลงมาคือ การเล่นคำซ้ำ ด้านการใช้โวหารภาพพจน์พบ บุคลาธิษฐานมากที่สุดรองลงมาคือ สัทพจน์ อุปลักษณ์ อุปมา และสัญลักษณ์พบจำนวนน้อยที่สุด และจากวรรณกรรม เรื่อง เด็กชายมะลิวัลย์ พบว่า ด้านการใช้คำพบการสรรคำโดยการเล่นคำสัมผัส ทั้งสัมผัสพยัญชนะและสัมผัสสระมากที่สุด รองลงมาคือ การเล่นคำซ้ำ ด้านการใช้โวหารภาพพจน์พบอุปมาจำนวนมากที่สุด รองลงมาคืออุปลักษณ์ บุคลาธิษฐาน และสัทพจน์พบจำนวนน้อยที่สุด ด้านกลวิธีการนำเสนอแนวคิดพบว่ามีการนำเสนอแนวคิดโดยผ่านตัวละคร จากเรื่องเด็กชายมะลิวัลย์ จะนำเสนอผ่านตัวละครหลักคือ มะลิวัลย์ และฃวดฅนอยู่หนใด จะนำเสนอผ่านตัวละคร คือ พยัญชนะไทย ที่มีการสมมุติให้ตัวละครมีชีวิตจิตใจ มีความรู้สึก เล่าเรื่องผ่านตัวละคร พยัญชนะ ก-ฮ กล่าวโดยสรุปผู้เขียนมีกลวิธีการใช้ภาษาในวรรณกรรมที่ทำให้ผู้อ่านเกิดอรรถรส รับรู้ได้ถึงอารมณ์ความรู้สึกของตัวละคร ใช้ภาษาที่ชวนอ่าน และเข้าใจง่าย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน 2551. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว สภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.

กุหลาบ มัลลิกะมาส.(2558). วรรณคดีวิจารณ์. (พิมพ์ครั้งที่ 12). โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

จินตนา ใบกาซูยี. (2534). การจัดทำหนังสือสำหรับเด็ก. สุวีริยาสาส์น.

จุไรรัตน์ ลักษณะศิริ. (2556). ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร. โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชัยกร หาญไฟฟ้า. (2552). ฃวดฅนอยู่หนใด. นานมีบุ๊คส์ทีน.

ปพิชญา พรหมกันธาและคณะ. (2562). ศิลปะการประพันธ์เชิงวัจนลีลาในงานวรรณกรรมเยาวชน เรื่อง ขวัญสงฆ์ ของ ชมัยภร แสงกระจ่าง.วารสารนวัตกรรมการจัดการศึกษาและการวิจัย, 1(2), 95-102

ประภัสสร เสวิกุล. (2550). เด็กชายมะลิวัลย์. แพรว.

แม้นมาศ ชวลิศ. (2526). หนังสือสำหรับเด็กและเยาวชน. อักษรเจริญทัศน์.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. ราชบัณฑิตยสถาน.

สรณัฐ ไตลังคะ .(2560). ศาสตร์และศิลป์แห่งการเล่าเรื่อง. (พิมพ์ครั้งที่ 3). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

สุจิตรา จรจิตร. (2546). ปัจจัยที่มีผลต่อการอ่านของนักศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาภาคใต้ของประเทศไทย [ปริญญานิพนธ์ปริญญาโท, มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์].

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2024-06-30

รูปแบบการอ้างอิง

เข้มขัน ว., & เขมเกื้อกูล ก. . (2024). วิเคราะห์การใช้ภาษาและกลวิธีการนำเสนอแนวคิดในหนังสืออ่านนอกเวลา กลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย ชั้นมัธยมศึกษาตอนต้น ตามหลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 11(1), 70–81. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/265777