บทเรียนจากเมืองกุมมะ ประเทศญี่ปุ่น: การสร้างแบรนด์ท่องเที่ยวที่ยั่งยืนในจังหวัดเชียงราย
คำสำคัญ:
City brand, Branding, Marketing communications, Tourismบทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ ศึกษากระบวนการสร้างแบรนด์ด้านการท่องเที่ยวของเมืองกุมมะ เพื่อนำมาพัฒนาการสร้างแบรนด์ด้านการท่องเที่ยวของจังหวัดเชียงราย โดยได้ประยุกต์ใช้การวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บข้อมูลจากศึกษาเอกสาร การสังเกตการณ์ การสัมภาษณ์และระดมความคิดเห็นกับ หน่วยงานภาครัฐ และเอกชนที่ในกระบวนการสร้างแบรนด์การท่องเที่ยวของของเมืองกุมมะ ประเทศญี่ปุ่นจำนวน 4 คน และจังหวัดเชียงรายจำนวน 17 คน โดยเน้นคำตอบทางด้านกระบวนการสร้างแบรนด์การท่องเที่ยว
ผลการวิจัยกระบวนการพัฒนาของแบรนด์ด้านการท่องเที่ยวเมืองกุมมะ ประเทศญีปุ่น อาศัยการสร้างตัวตนของเมืองผ่าน มาสคอตตัวกุมมะ และสร้างหน้าที่โดยการกำหนดหน้าที่และตัวตนโดยจังหวัดกุมมะ โดยผ่านผู้ว่าราชการจังหวัด และมีการสร้างความร่วมมือกับหน่วยงานด้านการท่องเที่ยวภาคเอกชน ในการใช้แบรนด์เดียวในการส่งเสริมการท่องเที่ยว ดังนั้นกระบวนการสร้างที่สำคัญคือการกำหนดโครงสร้างการทำงานที่มีความร่วมมือทั้งหน่วยงานภาครัฐ และเอกชน สำหรับการพัฒนาแบรนด์การท่องเที่ยวจังหวัดเชียงราย ที่ พบว่า 1) ต้องทำการกำหนดคุณค่าและการสร้างแบรนด์การท่องเที่ยวของเชียงรายให้มีดความชัดเจน โดยทำงานร่วมกันระหว่างภาครัฐ และภาคเอกชน 2) ต้องสร้างความต่อเนื่องของการสื่อสารการตลาดแบรนด์ ส่งผลต่อยอมรับแบรนด์และความผูกพันต่อแบรนด์ โดยการการประชาสัมพันธ์ทุกกิจกรรมของจังหวัด 3) ต้องให้หน่วยงานของภาครัฐทีมีการสร้างแบรนด์ของตนเอง ส่งผลต่อการสับสนในการเลือกใช้แบรนด์ของภาคเอกชนปรับให้มีการใช้แบรนด์เดียว และทำให้แบรนด์การท่องเที่ยวมีเพียงหนึ่งเดียว 4) กำหนดให้มีหน่วยงานหลักในการขับเคลื่อนเกี่ยวกับการสื่อสารแบรนด์การท่องเที่ยว 5) การรับรู้และเข้าใจต่อแบรนด์ ส่งผลต่อการนำไปใช้เพื่อการพัฒนาการท่องเที่ยว 6) การรับรู้ประโยชน์จากการใช้แบรนด์ส่งผลต่อยอมรับและปรับใช้เพื่อยกระดับการท่องเที่ยว 7) การสร้างแบรนด์ท่องเที่ยวที่เชื่อมโยงความกับคนในจังหวัด โดยเฉพาะด้านความเชื่อ และศรัทธา ส่งผลต่อการยอมรับในแบรนด์การท่องเที่ยวของจังหวัด
เอกสารอ้างอิง
ชมพูนุช ปัญญไพโรจน์. (2562). รูปแบบ กระบวนการ และทัศนคติต่อโฆษณาแบบเนทีฟในสื่อออนไลน์ของนักโฆษณา. วารสารนิเทศศาสตร์ มสธ, 9(1), 5-28.
นพดล ชุมภูวิลาส. (2564). การสร้างแบรนด์และการสื่อสารการตลาดแบบบูรณาการการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรม จังหวัดลำพูน. ปริญญาศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนคนรินทรวิโรฒ, กรุงเทพมหานคร.
พวงรัตน์ ทวีรัตน์. (2540). วิธีการวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์และสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สำนักทดสอบทางการศึกษาและจิตวิทยา มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒประสานมิตร.
พัชรีรัต หารไชย. (2561). การสร้างแบรนด์เมือง กรณีศึกษา จังหวัดบุรีรัมย์. ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต วิทยาลัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น, ขอนแก่น.
สวรส ศรีสุตโต. (2555). กลยุทธ์การสร้างตราสถานที่ท่องเที่ยว: กรณีศึกษาเขตบางรัก. จุฬาลงกรณ์ธุรกิจปริทัศน์, 34(4), 139-161.
สุชาดา วัฒนารักษ์. (2563). การสื่อสารอัตลักษณ์จังหวัดด้วยมาสคอตเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวไทย. ดุษฎีบัณฑิต มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, กรุงเทพมหานคร.
อรรธิกา พังงา และคณะ. (2560). การสร้างตราสินค้าเมืองท่องเที่ยวเพื่อการสร้างความได้เปรียบทางการแข่งขัน กรณีศึกษา การท่องเที่ยวเมืองพัทยา จังหวัดชลบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 12(39), 25-36.
APPLE 101.( 2017, 25 August), MASCOTS around Japan : Gunma-chan of Gunma Prefecture. MASCOTS around Japan : Gunma-chan of Gunma Prefecture ...... https://apple101.com.my/en/2017/08/mascots-around-japan-gunma-chan-of-gunma-prefecture/
Steve Hoeffler and Kevin Lane Keller (2003). The Marketing Advantages of Strong Brands. Journal of Brand Management, (10), 421-445.
Cai, L. A. (2002). Cooperative branding for rural destination. Annals of Tourism, 29(3), 720-742.
Morgan N, P. A., & Piggott R, . (2003). Destination branding and the role of the stakeholders: The case of New Zealand. Journal of Vacation Marketing, 9(3), 285-299.
Morgan, N., Pritchard, A. & Pride, R,. (2010). Destination branding: Creating the unique destination proposition. (2st ed.). Elsevier Butterworth-Heinemann.
Rodriguez-Molina at all. (2019). Do wastewater treatment plants increase antibiotic resistant bacteria or genes in the environment? Protocol for a systematic. https://doi.org/10.1186/s13643-019-1236-9
Steve Hoeffler and Kevin Lane Keller (2003). The Marketing Advantages of Strong Brands. Journal of Brand Management, 10, 421-445.
Coomber, S. (2002). Feminist therapy. Capstone Pub.
https://archive.org/details/branding0000coom/page/n3/mode/2up
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความเป็นลิขสิทธิของคณะมส. มรภ อต.
