การช่วยเหลือประชาชนชั้นสอบสวน กรณีศึกษาในเขตอุทยานแห่งชาติ ทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์

ผู้แต่ง

  • Santiphong Kumansing School of Law, Sripatum University
  • นางสาวเมธาพร จันไทย
  • ดร.มัตธิมา กรงเต้น

คำสำคัญ:

ผู้ต้องหา, การสอบสวน, คดีอาญา, เขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์

บทคัดย่อ

            การศึกษาวิจัยนี้มีความมุ่งหมายเพื่อการช่วยเหลือประชาชนชั้นสอบสวนในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์ เพื่อแก้ปัญหาการเข้าถึงการให้ความช่วยเหลือในกระบวนการยุติธรรมทางอาญา ในชั้นสอบสวนโดยใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ ประกอบด้วย การวิจัยเอกสาร การสัมภาษณ์เชิงลึก เพื่อนำไปใช้ประโยชน์ตามเป้าหมายของการวิจัย ซึ่งประกอบไปด้วย การให้ความช่วยเหลือการเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมของประชาชนชั้นสอบสวนในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์ การพัฒนาอย่างมีรูปแบบการพัฒนาการให้ความช่วยเหลือประชาชนชั้นสอบสวนอย่างชัดเจน เพื่อนำไปสู่การดำเนินการการช่วยเหลือประชาชนชั้นสอบสวนที่ก่อให้เกิดผลตามความมุ่งหวังได้ ซึ่งการศึกษาวิจัยนี้มีเป้าหมายเพื่อการพัฒนาการให้ความช่วยเหลือในการเข้าถึงกระบวนการยุติธรรมของประชาชนชั้นสอบสวนในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์

            ตามที่กระทรวงยุติธรรมได้ออกกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่พนักงานสอบสวนต้องปฏิบัติในการจัดหาทนายความที่รัฐจัดหาให้แก่ผู้ต้องหาในคดีอาญา พ.ศ.2549 โดยสำนักกิจการงานยุติธรรมเป็นผู้รับผิดชอบแต่เริ่มต้นและต่อมาในปี พ.ศ. 2553 กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม ได้รับมอบหมายภารกิจดังกล่าวต่อเพื่อดำเนินการส่งเสริมสิทธิแก่ผู้ต้องหาในชั้นสอบสวนคดีอาญา ทั้งในส่วนกลางและในส่วนภูมิภาค ซึ่งในกระบวนการส่งเสริมสิทธิผู้ต้องหาในชั้นสอบสวนคดีอาญาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 134/1 ในการดำเนินการตามกฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์วิธีการและเงื่อนไขที่พนักงานสอบสวนต้องปฏิบัติในการจัดหาทนายความที่รัฐจัดหาให้แก่ผู้ต้องหาในคดีอาญา พ.ศ.2549 มีหน่วยงานที่รับผิดชอบร่วมกันจัดหาทนายความในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์อยู่ 3 หน่วยงานหลัก กล่าวคือ กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม สำนักงานตำรวจแห่งชาติ และสภาทนายความในพระบรมราชูปถัมภ์ จากการปฏิบัติงานของหน่วยงานผู้รับผิดชอบที่ผ่านมา แต่ละหน่วยต่างปฏิบัติหน้าที่ โดยไม่มีหน่วยงานใดเป็นหน่วยงานกลางในการติดตามผลการปฏิบัติหน้าที่ของทนายในชั้นสอบสวน ปัญหาจำนวนทนายความที่ปฏิบัติหน้าที่ไม่เพียงพอ ไม่ครอบคลุมพื้นที่ ประกอบกับการปฏิบัติหน้าที่ของทนายความที่ไม่เป็นไปตามกฎกระทรวง พนักงานสอบสวนไม่ได้จัดหาทนายความไปปฏิบัติหน้าที่ตามลำดับบัญชี อาจจะเนื่องมาจากสภาพพื้นที่หรือเหตุแห่งความจำเป็นเร่งด่วน

            เมื่อพิเคราะห์ถึงสภาพปัญหาการดำเนินงานที่ผ่านมาแล้ว การช่วยเหลือประชาชนในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่ตกเป็นผู้ต้องหาปัจจุบันยังไม่ตรงตามเป้าประสงค์ของกฎหมาย ดังนั้นหน่วยงานผู้รับผิดชอบซึ่งประกอบไปด้วย กรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม สำนักงานตำรวจแห่งชาติ และสภาทนายความในพระบรมราชูปถัมภ์ จึงควรร่วมกันส่งเสริมและบูรณาการมาตรฐานการปฏิบัติหน้าที่ของทนายความร่วมรับฟังการสอบสวนให้แก่ผู้ต้องหาในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์ต่อไป

            จากผลการศึกษาวิจัยพบว่า การช่วยเหลือประชาชนในเขตอุทยานแห่งชาติทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์ที่ตกเป็นผู้ต้องตามขึ้นตอนการสอบสวนคดีอาญาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 134/1  ควรมีข้อบังคับให้มีการดำเนินงานร่วมกันของหน่วยงานที่เกี่ยวข้องเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์และพิจารณาข้อบังคับให้มีผลทางกฎหมาย เพื่อให้ประเทศไทยมีการช่วยเหลือแก่ผู้ต้องหาในคดีอาญาอย่างอารยประเทศต่อไป

เอกสารอ้างอิง

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช 2560. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 ก.

ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา. (2478, 10 มิถุนายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 52.

พระราชบัญญัติการจัดทำยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2560. (2560, 31 กรกฎาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 79 ก.

พระราชบัญญัติแผนและขั้นตอนการดำเนินการปฏิรูปประเทศ พ.ศ. 2560. (2560, 31 กรกฎาคม). ราชกิจจา นุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 79 ก.

พระราชบัญญัติทนายความ พ.ศ. 2528. (2528, 19 กันยายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 102 ตอนที่ 129.

พระราชบัญญัติปรับปรุงกระทรวง ทบวง กรม พ.ศ. 2545. (2545, 2 ตุลาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 119 ตอนที่ 99 ก.

พระราชบัญญัติระเบียบบริหารราชการแผ่นดิน (ฉบับที่ 7) พ.ศ. 2550. (2550, 15 กันยายน). ราชกิจจานุเบก ษา. เล่ม 124 ตอนที่ 55 ก.

พระราชบัญญัติอุทยานแห่งชาติ พ.ศ. 2504 (2532, 14 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา เล่ม 106

พระราชบัญญัติป่าสงวนแห่งชาติ พ.ศ. 2507 (2507, 28 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 81 ตอนที่ 38 .

พระราชบัญญัติงาช้าง 2558. (2558, 21 มกราคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 132 ตอนที่ 3 ก.

กฎกระทรวงแบ่งส่วนราชการกรมคุ้มครองสิทธิและเสรีภาพ กระทรวงยุติธรรม พ.ศ. 2561. (2561, 25 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 135 ตอนที่ 37 ก.

สุนีย์ มัลลิกะมาลย์. (2560). วิธีวิทยาการวิจัยทางนิติศาสตร์และสังคมศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 1).กรุงเทพฯ: อาร์ ทิพานีย จำกัด.

The Code of Criminal Instruction of 1880

The Universal Declaration of Human Rights

The Constitution of Japan Act 1946

Access to Justice Act 1999

United States Constitution

Criminal Justice Act 2003

Justice for All Act of 2004

Criminal Justice Act of 1964 (CJA) PLAN 18 U.S.C. § 3006A

Legal Aid Act 1988

The Criminal Defence Service Act 2006

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2023-12-31

รูปแบบการอ้างอิง

Kumansing, S., Methaporn เ., & Mattima ม. (2023). การช่วยเหลือประชาชนชั้นสอบสวน กรณีศึกษาในเขตอุทยานแห่งชาติ ทุ่งแสลงหลวง จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 10(2), 152–167. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/269704