เพศวิถี จากประวัติศาสตร์ สู่การสื่อสารเรื่องความเท่าเทียม
Sexuality: From History to Communication on Equality
คำสำคัญ:
เพศวิถี, ความเท่าเทียมบทคัดย่อ
ความเชื่อและค่านิยมเดิมเรื่องความไม่เท่าเทียมทางเพศ ที่เชื่อว่าสตรีต้องด้อยกว่าชายในทุกบทบาทและสถานะเพศหญิงและชายถูกกำหนดบทบาทและหน้าที่โดยกิจกรรมทางเศรษฐกิจสังคมและการเมือง ความแตกต่างทางร่างกายชายและหญิง โดยเพศหญิงมีหน้าที่ให้กำเนิดซึ่งมีความสัมพันธ์กับเรื่องสถานภาพ ภาวะสุขภาพ และภาวะอนามัยเจริญพันธุ์ส่วนเพศชายมีอิทธิพลในเรื่องพฤติกรรมการแสดงอำนาจ การควบคุมที่เหนือกว่าคู่ครอง โดยรูปแบบที่สะท้อนบทบาททางเพศในสังคม ได้แก่ อุดมการณ์และอุดมคติของสมาชิกในสังคม จากบทบาทระหว่างเพศที่ถูกกำหนดขึ้นในสังคมดังกล่าว ทำให้เกิดความไม่เท่าเทียมกันตั้งแต่อดีตเป็นต้นมา ตัวอย่างเช่น ยุคโบราณของเมืองเอเธนส์ เพศจะถูกแบ่งเป็นชนชั้นโดยเพศชายจะมีอำนาจและบทบาทในสังคมที่มากกว่า ประวัติศาสตร์ของชาวยิว ถือเรื่องเพศเป็นเรื่องของการให้กำเนิด ประวัติศาสตร์ยุคโรมันให้ความสำคัญกับเรื่องของพรหมจรรย์ และการกำจัดแม่มดที่แสดงให้เห็นถึงการกดขี่และความรุนแรงต่อเพศหญิง ในขณะที่สังคมไทยมีค่านิยมเรื่อง “ปิตาธิปไตย” ที่แสดงถึงผู้ชายเป็นใหญ่ในสังคมทุกมิติ และผู้หญิงจะต้องรักนวลสงวนตัว เป็นเมียและแม่ที่ดี มาจนถึงยุคในปัจจุบันที่การสื่อสารทำให้เรื่องเพศ ถูกเผยแพร่และถูกทบทวนมิติของความไม่เท่าเทียม เพื่อให้สังคมได้ตระหนักถึงบทบาทของชายและหญิงที่มีมากกว่าความเป็นเพศ รวมถึงการสื่อสารเรื่องเพศที่หลากหลายในสังคม อย่างไรก็ตามการทำความเข้าใจเรื่องความเท่าเทียมทางเพศในสังคมนั้น จะต้องอาศัยปัจจัยของวุฒิภาวะความเข้าใจเรื่องการเปลี่ยนแปลงทางสังคม กระบวนการขัดเกลาที่ปลูกฝังค่านิยมเรื่องเพศ และความรู้ความเข้าใจเรื่องเพศในสังคมผ่านการศึกษา การรับสื่อและประสบการณ์ในชีวิต
เอกสารอ้างอิง
กฤตยา อาชวนิจกุล และกนกวรรณ ธราวรรณ. (2549). วิเคราะห์วิธีคิดวิทยาในงานวิจัยเรื่องเพศภาวะและเพศวิถีกับเอดส์ศึกษา. แผนงานสร้างเสริมสุขภาวะทางเพศ มูลนิธิสร้างความเข้าใจเรื่องสุขภาพผู้หญิง.
กาญจนา แก้วเทพ. (2544). ผู้หญิง/ผู้ชาย : ที่บ้าน/ที่สาธารณะ. ใน สตรีศึกษา 2 : ผู้หญิงกับประเด็นต่าง ๆ.สำนักคณะกรรมการส่งเสริมและประสานงานสตรีแห่งชาติ (กสส.).
โกวิทย์ คำพิทักษ์. (2547). เพศวิทยา = Sexology. ภาควิชาสูติศาสตร์และนรีเวชวิทยา คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ชลิดาภรณ์ ส่งสัมพันธ์. (2551). ประวัติศาสตร์ของเพศวิถี : ประวัติศาสตร์เรื่องเพศ/เรื่องเพศในประวัติศาสตร์ไทย. มูลนิธิสร้างความเข้าใจเรื่องสุขภาพผู้หญิง (สคส.).
ไทยพีบีเอส. (2567, 18 มิถุนายน). "กม.สมรสเท่าเทียม" ผ่านแล้ว สร้างประวัติศาสตร์ชาติแรกอาเซียน.https://www.thaipbs.or.th/news/content/341145
นภาภรณ์ หะวานนท์, กิตติกร สันคติประภา, อุษณีย์ ธโนศวรรย์ และธีรวัลย์ วรรธโนทัย. (2554). การสร้างความฉลาดรู้เรื่องเพศในวัฒนธรรมบริโภค. มหาวิทยาลัยมหิดล. สถาบันวิจัยประชากรและสังคม.
พีรดา ภูมิสวัสดิ์. (2563). ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับความเสมอภาคระหว่างเพศ. กรมกิจการสตรีและสถาบันครอบครัว กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
มณีรัตน์ ไพโรจน์ไชยกุล. (2543). กระบวนการขัดเกลาทางสังคมของสถานศึกษาก่อนวัยเรียนญี่ปุ่นในประเทศไทย : กรณีศึกษาสถานศึกษาก่อนวัยเรียนกวางน้อย และสถานศึกษาก่อนวัยเรียนแฮมสเตอร์. ศิลปะศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สรณ บุญใบชัยพฤกษ์. (2560). สิทธิมนุษยชนกับความเท่าเทียมทางเพศ. สำนักงานศาลรัฐธรรมนูญ.
สันต์ สุวัจฉราภินันท์. (2556). พื้นที่เมืองสมัยใหม่กับการเมืองอัตลักษณ์ (ทางเพศสภาพและเพศวิถี). กระทรวงวิทยาศาสตร์และ เทคโนโลยี.
สุชาดา ทวีสิทธิ์. (2550). ผู้หญิง ผู้ชาย และเพศวิถี: เพศภาวะศึกษาในงานมานุษยวิทยา. วารสารทางวิชาการคณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่, 19(1), 310-358.
สุมิตรา เชาว์เมธากิจ. (2544). การศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างทวิมาตรฐานทางเพศของครูกับการเป็นผู้ฝึกทักษะชีวิตเพื่อการป้องกันเอดส์สำหรับนักเรียน. หลักสูตรสังคมสงเคราะห์ศาสตรมหาบัณฑิตคณะสังคมสงเคราะห์ศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สุวัทนา อารีพรรค. (2550). เรียนรู้เรื่องเพศกับคุณหมอ ภาค1. บ.บุญศิริ.
Janet, S., Hyde., & B., G. Rosenberg. (1980). Half the Human Experience. Houghton Mifflin Harcourt Trade & Référence Publishers
Letha, Scanzoni & John H. Scanzoni. (198). Men, Women, and Change: A Sociology of Marriage and Family. McGraw-Hill.
Marie Richmond-Abbott. (1992). Masculine and Feminine: Gender Roles Over the Life Cycle.
McGraw-HillParsons, T. & Bales, R. F. (Eds.) (1955). Family, socialization and interaction process. Free Press.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2024 วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความเป็นลิขสิทธิของคณะมส. มรภ อต.