รูปแบบการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรสาขาวิชาภาษาจีนธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์

ผู้แต่ง

  • อาริตา สัมมารัตน์ -
  • Cui Yanyan
  • Zou Xue
  • นูรลีซาวา อาตีแด

บทคัดย่อ

ด้วยการพัฒนาทางเศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรม และเทคโนโลยีที่เป็นไปอย่างต่อเนื่องและรวดเร็วของประเทศจีน ทำให้ประเทศจีนได้ก้าวขึ้นเป็นหนึ่งในประเทศมหาอำนาจของโลกในปัจจุบัน และเนื่องด้วยเหตุนี้จึงส่งผลให้ภาษาจีนได้กลายเป็นอีกหนึ่งในภาษาที่สำคัญของโลกเช่นกัน มีความต้องการที่จะเรียนรู้ภาษาจีนเพิ่มมากขึ้น ทำให้เกิดกระแสการเรียนการสอนภาษาจีนเป็นภาษาต่างประเทศในประเทศไทย บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอรูปแบบจัดการศึกษา ปัญหา และแนวทางในการจัดการศึกษาของสาขาวิชาภาษาจีนธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์ ทำการศึกษาค้นคว้า รวบรวมข้อมูลตั้งแต่เริ่มก่อตั้งหลักสูตรจนถึงปัจจุบัน โดยแนวทางในการจัดการศึกษาควรมุ่งเน้นการจัดการเรียนการสอนที่เน้นความเข้มข้นและการฝึกฝนอย่างมีประสิทธิภาพ รูปแบบกระบวนการสอนที่มีการเน้นเนื้อหาเฉพาะเจาะจง มีการฝึกฝนซ้ำ ๆ และมุ่งพัฒนาทักษะของผู้เรียนอย่างรวดเร็ว ลึกซึ้ง ต่อเนื่อง และจำเป็นต้องได้รับความร่วมมือจากหลายฝ่าย ทั้งภายในมหาวิทยาลัย เช่น คณาจารย์ ผู้บริหารหลักสูตร และหน่วยงานสนับสนุนด้านวิชาการ รวมถึงหน่วยงานภายนอก ได้แก่ ภาคธุรกิจ สถานประกอบการ และหน่วยงานภาครัฐ ที่มีบทบาทในการให้ข้อเสนอแนะ สนับสนุนแหล่งฝึกประสบการณ์วิชาชีพ และร่วมพัฒนาเนื้อหาให้สอดคล้องกับโลกการทำงานจริง ความร่วมมือเหล่านี้มีส่วนสำคัญในการส่งเสริมการเรียนรู้แบบบูรณาการ ช่วยยกระดับทักษะทางภาษาและวิชาชีพของนักศึกษา ตลอดจนเพิ่มความพร้อมในการประกอบอาชีพในอนาคตอย่างมีประสิทธิภาพและตรงตามความต้องการของตลาดแรงงาน

เอกสารอ้างอิง

กุลนรี นุกิจรังสรรค์. (2565). ชาวจีนอพยพใหม่ ในภาคอีสาน: สถานการณ์ แรงจูงใจ และการประกอบอาชีพ. วารสารเอเชียตะวันออกและอาเซียนศึกษา. (22)2, 52-72.

จรัสศรี จิรภาส. (2562). “ศึกษาไทย” และ “ไทยศึกษา” ในประเทศจีน. วารสารภาษาและวัฒนธรรม. (38)2, 94-118.

จิรัชยา ประทีปโชติพร. (2565). แนวทางการจัดการศึกษาข้ามวัฒนธรรมของการสอนภาษาจีนในฐานะภาษาต่างประเทศ. วารสารรัฐศาสตร์สาสน์ มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย(Online). (1)2, 66-75.

เซี่ยง เสี่ยวเยี้ยน, วราภรณ์ ไทยมา และสิรินธร สินจินดาวงศ์. (2567). แนวทางการบริหารเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการ สาขาวิชาภาษาไทยของมหาวิทยาลัยในมณฑลยูนนานประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน. Journal of Roi Kaensarn Academi. (9)8, 412-431.

นริศ วศินานนท์. (2559). การศึกษาสภาพการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับอุดมศึกษาในประเทศไทย. วารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. (9)2, 263-287.

นิสริน หวังตักวาดีน. (2564, 27 กันยายน). ปกิณกะการเรียนการสอนภาษาจีนในฐานะภาษาต่างประเทศ. https://sclc.mfu.ac.th/en/sclc-5677/sclc-6265/detail/News/13820.html.

ภาวิณี บุญนาค และนงนุช ทึ่งในธรรมะ. (2567). ชาวจีนโพ้นทะเลในสังคมไทย พ.ศ. 2473 – 2540: การศึกษาแนวทางจุลประวัติศาสตร์. วารสารทีทัศน์วัฒนธรรม สำนักศิลปะและวัฒนธรรม มหาวิทยาลัยราชภัฏบ้านสมเด็จเจ้าพระยา. (23)1, 176-198.

คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. (2565). หลักสูตรศิลปศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาภาษาจีนธุรกิจ (หลักสูตรปรับปรุง พ.ศ.2565).

รุ่งทิวา แย้มรุ่ง, กิตติชัย สุธาสิโนบล และXU JIA. (2567). ปัญหาและข้อเสนอแนะในการจัดการเรียนการสอนภาษาจีนระดับมัธยมศึกษาในประเทศไทย. วารสารคหเศรษฐศาสตร์. (67)1, 181-195.

วารีรัตน์ แก้วอุไร. (2564). การพัฒนาหลักสูตร : จากทฤษีสู่การปฏิบัติ. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนเรศวร.

วิเชียร ธำรงโสตถิสกุล. (2560). ทฤษฎีการนำหลักสูตรไปใช้ : ทฤษฎีหลักสูตรที่ต้องเร่งสร้าง. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร. (19)4, 343-355.

ศูนย์จีนศึกษา สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2551). การเรียนการสอนภาษาจีนในประเทศไทย : ระดับประถม-มัธยมศึกษา. กรุงเทพฯ : ศรีบูรณ์คอมพิวเตอร์-การพิมพ์.

Liu Xun. (2006). Introduction to Teaching Chinese as Foreign Language. Beijing Language and Culture University Press.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2025-06-26

รูปแบบการอ้างอิง

สัมมารัตน์ อ., Yanyan, C. ., Xue, Z. ., & อาตีแด น. (2025). รูปแบบการจัดการเรียนการสอนหลักสูตรสาขาวิชาภาษาจีนธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์, 12(1). สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/johuru/article/view/279162