...แต่ก่อนลายสือไทนี้ บ่มี...หมายถึง...แต่ก่อนจารึกเป็นภาษาไทยนี้ไม่มี

Main Article Content

วิไลวรรณ ขนิษฐานันท์

บทคัดย่อ

           บทความนี้เสนอว่า คำว่า “ลายสือ” ในศิลาจารึกพ่อขุนรามคำแหง ควรตีความใหม่เป็น “หนังสือ” หรือ “ข้อความที่เขียนด้วยตัวอักษร” ไม่ใช่ “ตัวอักษร” ผู้เขียนใช้ข้อมูลจากการสำรวจคำว่า “ลาย” และ “สือ” ในภาษาตระกูลไทยทั้ง 3 สาขา สนับสนุนความคิดที่ว่า ต้องมีคำว่า “ตัว” นำหน้าคำว่า “ลาย” และ “สือ” เป็น “ตัวลายสือ” เราจึงตีความว่า คำประสมนี้หมายถึง “ตัวอักษร” ได้
           นอกจากนี้ ผู้เขียนยังเสนอว่า คำว่า “ใส่” ใน “ใส่ลายสือไท” มีความหมายแฝงอยู่ด้วยว่า ต้องมี “ลายสือไท” อยู่ก่อนแล้ว ฉะนั้นการตีความในศิลาจารึกหลักที่หนึ่งเดิมที่มีอยู่ว่า พ่อขุนรามคำแหงประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นนั้น ควรเปลี่ยนเป็น พ่อขุนรามคำแหงโปรดให้เขียนศิลาจารึกหลักที่หนึ่งเป็นภาษาไทย

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ขนิษฐานันท์ ว. (2018). .แต่ก่อนลายสือไทนี้ บ่มี.หมายถึง.แต่ก่อนจารึกเป็นภาษาไทยนี้ไม่มี. ภาษาและภาษาศาสตร์, 27(1), 35–44. สืบค้น จาก https://so04.tci-thaijo.org/index.php/joling/article/view/124981
ประเภทบทความ
Articles

เอกสารอ้างอิง

-