กลวิธี กลวิธีการใช้อักษรจีนในคำทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทย: รูปแบบ การถ่ายเสียงพยางค์และการกำกับเสียงด้วยอักษรจีน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยนี้เป็นการศึกษารูปแบบการถ่ายเสียงพยางค์ภาษาไทยเป็นพยางค์ภาษาจีน และการกำกับเสียงพยางค์ด้วยอักษรจีนในคำทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทย ข้อมูลที่ใช้ศึกษา คือ พยางค์ภาษาไทย-พยางค์ภาษาจีนและอักษรจีนจำนวน 1,710 พยางค์/อักษรจีนโดยรวบรวมจากคำทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทยจำนวน 939 รายชื่อ จากเอกสารภาษาจีนที่พบในประเทศไทยและอินเทอร์เน็ตระหว่างปี พ.ศ. 2555-2557 ผลการวิจัยจากการวิเคราะห์ข้อมูลตามแนวภาษาศาสตร์พบว่า คำทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทยในเอกสารภาษาจีนมีรูปแบบการถ่ายเสียงพยางค์ภาษาไทยเป็นภาษาจีน 5 รูปแบบ คือ การถ่ายเสียงพยางค์ตรงกันทั้งหมด การถ่ายเสียงตรงกันบางส่วน การถ่ายเสียงพยางค์ไม่ตรงทั้งหมด การถ่ายเสียงพยางค์ภาษาไทยตามเสียงภาษาจีนสำเนียงท้องถิ่นภาคใต้ และการถ่ายเสียงพยางค์ตามลักษณะเฉพาะของภาษาไทย การกำกับเสียงด้วยอักษรจีนมีลักษณะการถ่ายเสียงและกำกับเสียงด้วยอักษรจีน 4 รูปแบบ ได้แก่ แบบหนึ่งเสียงต่อหนึ่งอักษรจีน แบบหนึ่งเสียงต่อหลายอักษรจีน แบบหลายเสียงต่อหนึ่งอักษรจีน และแบบหลายเสียงต่อหลายอักษรจีน
Article Details
บทความทุกบทความเป็นลิขสิทธิ์ของภาษาและภาษาศาสตร์
เอกสารอ้างอิง
ชวน เซียวโชลิต. (2505). ปทานุกรมจีน-ไทย. พระนคร: นานมี.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2542). หลักเกณฑ์การถอดอักษรไทยเป็นอักษรโรมันแบบถ่ายเสียง. สืบค้นจาก https://www.royin.go.th
/upload/246/FileUpload/416_2157.pdf.
วิโรจน์ อรุณมานะกุล. (2551). อักขรวิธีไทยและการถอดอักษรระหว่างภาษาไทยและภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: โครงการเผยแพร่
ผลงานวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิไล ลิ่มถาวรานันต์. (2558). การทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทยแบบถ่ายเสียงจากภาษาไทยเป็นภาษาจีน (รายงานวิจัย) ชลบุรี:
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
วิไล ลิ่มถาวรานันต์. (2560). กลวิธีการใช้อักษรจีนในคำทับศัพท์ชื่อ-สกุลคนไทย (รายงานวิจัย) ชลบุรี:
คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยบูรพา.
Chen Guohua, & Shi Chunrang 陈国华、石春让. (2014). 《外国人名汉译的原则》, Chinese Translation Journal, 4,
103-107.
Jiang Chunxiang 姜春香. (2011). 《外国人名翻译失范的原因、弊害及其对策》,东北师 大学报 (3), 255-256.
Tao Tao, & Meng Xingmin 陶涛、孟兴敏. (2009). 《音译词归化和异化现象及特点》, 武汉工程大学学报, (02),
76-79.
Xu Weihan 许威汉. (2002). 《汉语文字学概要》,上海:上海大学出版社。