หลักการอำนาจอธิปไตยเป็นของรัฐสภา: ขอบเขตและอิทธิพลในระบบกฎหมายออสเตรเลีย

บทคัดย่อ

บทความนี้ได้ศึกษาถึงหลักการอำนาจอธิปไตยเป็นของรัฐสภาซึ่งถือเป็นหลักการพื้นฐานในกฎหมายรัฐธรรมนูญของหลายประเทศที่เคยเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิอังกฤษ หลักการดังกล่าวมีแนวคิดว่ารัฐสภามีอำนาจอธิปไตยที่สมบูรณ์สูงสุด เหนือกว่าอำนาจของฝ่ายบริหารและฝ่ายตุลาการ  ดังนั้น รัฐสภาจึงมีอำนาจในการตรากฎหมายอย่างไม่มีข้อจำกัด และองค์กรตุลาการไม่อาจตรวจสอบความชอบธรรมด้วยรัฐธรรมนูญของกฎหมายที่ตราขึ้นโดยรัฐสภาได้ ประเทศออสเตรเลียซึ่งเป็นหนึ่งในประเทศอาณานิคมของอังกฤษย่อมได้รับอิทธิพลจากแนวคิดนี้ด้วย  อย่างไรก็ตาม ประเทศออสเตรเลียมีรัฐธรรมนูญที่เป็นลายลักษณ์อักษรซึ่งตราขึ้นโดยรัฐสภาอิมพีเรียล (รัฐสภาของจักรวรรดิอังกฤษ)  ดังนั้น จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะใช้รูปแบบดั้งเดิมของหลักการอำนาจอธิปไตยเป็นของรัฐสภาในประเทศออสเตรเลีย โดยจะเห็นได้ว่าเนื่องจากรัฐสภาได้รับการจัดตั้งจากรัฐธรรมนูญในระดับสหพันธรัฐและยังได้รับอำนาจทางนิติบัญญัติตามรัฐธรรมนูญ อำนาจรัฐสภาของเครือรัฐออสเตรเลียจึงต้องถูกจำกัดตามรัฐธรรมนูญ ส่วนอำนาจทางนิติบัญญัติของรัฐสภาในระดับมลรัฐก็ย่อมถูกจำกัดโดยรัฐธรรมนูญในระดับสหพันธรัฐ รัฐธรรมนูญในระดับมลรัฐ และอำนาจบางส่วนของเครือรัฐออสเตรเลียอีกด้วย  ฉะนั้น ไม่ว่าจะเป็นรัฐสภาระดับสหพันธรัฐ หรือรัฐสภาระดับมลรัฐในประเทศออสเตรเลียต่างก็ไม่มีอำนาจทางนิติบัญญัติในการตรากฎหมายหรือแก้ไขเพิ่มเติมกฎหมายอย่างไม่มีข้อจำกัด อย่างไรก็ตาม ถึงแม้ว่ารัฐสภาในประเทศออสเตรเลียจะไม่ใช้ผู้มีอำนาจอธิปไตยสูงสุด แต่หลักการอำนาจอธิปไตยเป็นของรัฐสภายังส่งผลอย่างมีนัยสำคัญต่อระบบกฎหมายของประเทศออสเตรเลีย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในด้านการตีความกฎหมายและการคุ้มครองสิทธิมนุษยชนตามบทบัญญัติที่ตราขึ้นโดยรัฐสภา