การเป็นพยานในพินัยกรรมแบบธรรมดาที่ทำขึ้นในช่วงการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019

บทคัดย่อ

การทำพินัยกรรมในประเทศไทย ผู้ทำพินัยกรรมสามารถเลือกแบบของพินัยกรรมที่ประสงค์จะทำได้ ซึ่งมีอยู่ด้วยกันหลายแบบ หนึ่งในแบบพินัยกรรมซึ่งเป็นที่นิยมก็คือ พินัยกรรมแบบธรรมดา อย่างไรก็ตามปัญหาสำคัญประการหนึ่งที่เกิดขึ้นหากมีการเลือกทำพินัยกรรมแบบธรรมดาในช่วงการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 ก็คือการทำพินัยกรรมในรูปแบบนี้จำเป็นจะต้องมีพยานอย่างน้อยสองคน โดยผู้ทำพินัยกรรมต้องลงลายมือชื่อต่อหน้าพยาน และพยานก็ต้องลงลายมือชื่อรับรองลายมือชื่อของผู้ทำพินัยกรรม ซึ่งการรวมตัวกันระหว่างผู้ทำพินัยกรรมและพยานในที่เดียวกันย่อมก่อให้ความเสี่ยงในการติดเชื้อโควิด-19 รัฐบาลของประเทศต่างๆ จึงตัดสินใจในการแก้ปัญหาดังกล่าวด้วยการอนุญาตให้ใช้วิธีการเป็นพยานทางไกลมาใช้บังคับแก่การทำพินัยกรรมที่ทำขึ้นในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 บทความนี้มุ่งศึกษาปัญหาทางกฎหมายที่เกิดขึ้นหากมีการนำวิธีการเป็นพยานทางไกล เช่น การเป็นพยานทางวิดีโอคอนเฟอเรนซ์มาใช้แทนที่ การเป็นพยานในพินัยกรรมที่อยู่ต่อหน้ากันทางกายภาพ โดยจะได้ศึกษาตัวอย่างของกฎหมายของต่างประเทศเกี่ยวกับการเป็นพยานทางไกลในพินัยกรรมแบบธรรมดาที่ทำขึ้นในสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19 เพื่อนำมาใช้ในการวิเคราะห์และเสนอแนะแนวทางในการปรับปรุงกฎหมายของไทยที่เกี่ยวข้องกับการเป็นพยานในพินัยกรรมแบบธรรมดาเพื่อให้สอดรับกับสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคโควิด-19