The Application of Bhāvanā to Solve the Ethical Problems of Youth
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The study of the concept of counseling according to the principles of prayer It is a very important process to bring benefits to both parties. especially those who are in the position of applying Buddhist principles or consulting is absolutely necessary is to know the principles clearly Which has solved the teachings of the Lord Buddha to be clear first and then brought this principle to the counseling sheet to help those who do not understand the way of life Like every counseling of the Buddha, he set out clear principles and goals in order to help a person discover the realities of life. as well as understand and accept to develop oneself to apply the principles of prayer to solve the ethical problems of youth, there must be a concrete process that can be properly applied in daily life. This article will present the application of prayer to solve the ethical problems of youth as a guideline for further study.
Article Details
References
กิตติพงษ์ พลทิพย์. (2564). มโนทัศน์เรื่องการบนบานกับสุขภาพและความเจ็บป่วย. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 5(1), 156-163.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). วิธีคิดตามหลักพุทธธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพฯ : ศยาม.
พระมหากิตติณัฏฐ์ สุกิตฺติเมธี. (2564). การวิเคราะห์แนวทางงดเว้นจากความเสื่อมในปราภวสูตร. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 84-95.
พระมหาบรรจง จนฺทคุตฺโต (แม่นทอง). (2550). คุณภาพการจัดการศึกษาแก่เด็กและเยาวชนตามหลักไตรสิกขา : กรณีศึกษา ศูนย์ศึกษาพุทธศาสนาวันอาทิตย์วัดสวนดอก จังหวัดเชียงใหม่(วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรมหาบัณฑิต). (บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย, 2550.
พระราชวัลภาจารย์ (ดาวเรือง อาจารคุโณ). (2563). ภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. วารสารศิลปการจัดการ, 4(3), 760-771.
พุทธทาสภิกขุ. (2544). คู่มือการศึกษาพระพุทธศาสนา. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
เพ็ญพิไล ฤทธาคณานนท์. (2549). พัฒนาการมนุษย์. กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.
ภราดร ปรีดาศักดิ์. (2549). พจนานุกรมเศรษฐศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาธรรมศาสตร์.
วิศิน อินทสระ. (2548). หลักธรรมอันเป็นหัวใจพระพุทธศาสนา. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ:
โรงพิมพ์เม็ดทราย.
ศรีเรือน แก้วกังวาล. (2540). จิตวิทยาพัฒนาการชีวิตทุกช่วงวัย เล่ม 2. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
สมเด็จพระสังฆราชเจ้า กรมหลวงวชิรญาณวงศ์. (2515). ธรรมานุกรม. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหามกุฏราชวิทยาลัย.
สมพร สุทัศนีย์. (2544). การทดสอบทางจิตวิทยา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานป้องกันและปราบปรามยาเสพติด. (2562). สถานการณ์ยาเสพติดตามที่มีการสำรวจระหว่างปี 2558 – 2560. สืบค้นเมื่อ20 เมษายน 2562, จาก http://www.bangkok.go.th/upload/user/00000227/
File%20Download/18-12-60/5.pdf
สุชา จันทน์เอม. (2541). จิตวิทยาเด็ก. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุพัตรา สุภาพ. (2531). ปัญหาสังคม. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
สุวรรณี ฮ้อแสงชัย พระปราโมทย์ วาทโกวิโท และพระมหาวีระศักดิ์ อภินนฺทเวที. (2563). มุมมองการศึกษาเชิงปรัชญา การยอมรับการเปลี่ยนแปลงเชิงพุทธสันติวิธี. วารสารศิลปการจัดการ, 4(2), 180-192
สุวรี ศิวะแพทย์. (2549). จิตวิทยาทั่วไป. กรุงเทพฯ: โอ.เอส. พริ้นติ้ง เฮ้าส์.
โสมวลี ชยามฤต. (2564). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อรองรับยุคดิจิทัลขององค์การภาครัฐและเอกชน. วารสารสหวิทยาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 4(1), 38-50.
อธิบดีกรมสุขภาพจิต. (2562). ปัญหายาเสพติดในเด็กและเยาวชน. สืบค้นเมื่อ 7 เมษายน 2562, จาก https://www.hfocus.org/content/2016/07/12356
Phrapalad Somchai Damnoen, et. al. (2021). An Analysis of the Economic Solutions as in the Kutadanta Sutta: A Case Study of Chim Shop Chai Project. Turkish Journal of Computer and Mathematics Education, 12(8), 2949 – 2953.
