บุพปัจจัยและความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย

Main Article Content

ชนินทร์ จึงโสภณวิทวัส
ธนพล ก่อฐานะ
บัณฑิต ผังนิรันดร์
ชมภู สายเสมา

บทคัดย่อ

     การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาระดับระดับของภาวะผู้นำเชิงผู้ประกอบการ นวัตกรรมการจัดการ ความคล่องตัวขององค์กร ศักยภาพเชิงพลวัตร และความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย 2) ศึกษาอิทธิพลของภาวะผู้นำเชิงผู้ประกอบการ นวัตกรรมการจัดการ ความคล่องตัวขององค์กร ศักยภาพเชิงพลวัตร ที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย 3)สร้างแบบจำลองความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย งานวิจัยนี้ใช้การวิจัยแบบผสมผสาน.การวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ประกอบการของบริษัทในประเทศไทยที่ดำเนินธุรกิจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมเหล็กทุกประเภท จำนวน 400 คน ขนาดของกลุ่มตัวอย่างกำหนดโดยใช้เกณฑ์ 20 เท่าของตัวแปรสังเกต ใช้วิธีการสุ่มกลุ่มตัวอย่างแบบมีสัดส่วน ใช้แบบสอบถามในการเก็บข้อมูล วิเคราะห์ข้อมูลด้วยแบบจำลองสมการโครงสร้าง ส่วนการวิจัยเชิงคุณภาพใช้วิธีการสัมภาษณ์แบบเจาะลึก กลุ่มผู้ให้ข้อมูลหลักคือผู้ประกอบการที่ดำเนินธุรกิจเกี่ยวกับอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย รวมจำนวน 15 คน


    ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาวะผู้นำเชิงผู้ประกอบการ นวัตกรรมการจัดการ ความคล่องตัวขององค์กร ศักยภาพเชิงพลวัตร และความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย อยู่ในระดับมาก ค่าเฉลี่ยเท่ากับ3.88 2) ภาวะผู้นำเชิงผู้ประกอบการ นวัตกรรมการจัดการ ความคล่องตัวขององค์กร ศักยภาพเชิงพลวัตรที่ส่งผลต่อความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 และ 3)แบบจำลองความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย  ที่ผู้วิจัยพัฒนาขึ้น มีชื่อว่า  LIAD Strategy Model (L : Entrepreneur Leadership Development, I : Organization Innovation, A : Organization Agility, D : Dynamic Potential Organization)  นอกจากนี้ผลการวิจัยเชิงคุณภาพยังพบว่า ในการสร้างความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทยนั้น ผู้ประกอบการต้องมีเทคโนโลยีในการผลิตที่ทันสมัย พัฒนาผลิตภัณฑ์เหล็กรูปแบบใหม่ๆ ให้มีมาตรฐานระดับสากล การขายผ่านแพลตฟอร์มการค้าออนไลน์เพื่อเพิ่มขีดความสามารถในการแข่งขันของอุตสาหกรรมเหล็กให้มีศักยภาพสูงขึ้น ผลของงานวิจัยนี้สามารถนำไปปรับใช้เป็นแนวทางกำหนดนโยบายในการดำเนินธุรกิจ เพื่อส่งเสริมความสำเร็จของธุรกิจอุตสาหกรรมเหล็กในประเทศไทย ยั่งยืนต่อไป


 

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

ศูนย์วิจัยกรุงศรี. (2566). แนวโน้มธุรกิจ/ อุตสาหกรรมเหล็ก. สืบค้นจาก https://www.krungsri.com/th/research/industry/industry-outlook/construction- construction-materials/steel/io/io-steel-20

กสิกรไทย.(2566). ราคาเหล็กไทยปี’66 คาดย่อลงจากอุปสงค์โลกที่ชะลอ สืบค้นจาก

https://www.kasikornresearch.com/th/analysis/k-econ/business/Pages/Steel-Prices-

CIS3417-26-06-2023.aspx

สถาบันเหล็กและเหล็กกล้าแห่งประเทศไทย. (2562). การศึกษาความต้องการใช้งานผลิตภัณฑ์เหล็ก

ในอุตสาหกรรมต่อเนื่องของประเทศไทย. กรุงเทพฯ: โครงการพัฒนาศูนย์ข้อมูลเชิงลึกอุตสาหกรรมเหล็ก และโลหการประจำปีงบประมาณ 2562.

Ade, I. S., Eko, B & Wahyu, W. (2022). Achieving an agile organization in an Indonesian telecommunications company: investigation on leadership impact and mediation

variables. Journal of Science and Technology Policy Management. Emerald

Publishing Limited.1(2022): 2053-4620

Bag, S., Gupta, S. and Luo, Z. (2020), “Examining the role of logistics 4.0 enabled dynamic

capabilities on firm performance”, The International Journal of Logistics

Management. 31 (3): 607-628.

Correia, R.J., Dias, J.G., Teixeira, M.S. and Campos, S. (2023), “Building competitive advantages

and business success: the role of learning orientation, reward systems and

entrepreneurial orientation”. European Business Review.

(1):92-119.

Dorasamy, N. (2021), “The search for talent management competence: incorporating digitalization”, International Journal of Entrepreneurship. 25 (3):1-21.

Emmanuel, Q., Kaveh, M., Stephanie, S & Yuan, W. (2022) Strategic leadership in SMEs: the

mediating role of dynamic capabilities. Leadership & Organization Development

Journal.43 (8): 1308-1320.

Giang, H., Huong, N., Tuan, T. L. & Thuy, T. N. (2023). Linking entrepreneurial leadership

and innovation performance in hospitality firms: the roles of innovation strategy and

knowledge acquisition. Journal of Service Theory and

Practice. 33 (4): 511-536

Harsch, K. and Festing, M. (2020), “Dynamic talent management capabilities and organizational

agility—a qualitative exploration”, Human Resource Management. 59 (1): 43-61.

Herlina, E., Tukiran, M. and Anwar, S. (2021), “The effect of entrepreneurial leadership on

organizational performance: literature review”, Journal of Management, Accounting,

General Finance and International Economic Issues (Marginal)

.1 (1): 25.

Kravariti, F., Tasoulis, K., Scullion, H. and Alali, M.K. (2023), “Talent management and performance in the public sector: the role of organisational and line managerial

support for development”, The International Journal of Human Resource

Management. 34 (9): 1782-1807.

Lingling, G., Yue, C., Ying, Q & Ming-Lang, T. (2022). Developing sustainable business model

innovation through stakeholder management and dynamic capability: A

longitudinal case study. Journal of Cleaner Production Volume. 372 (20 October

: 133626

Oosthuizen, M. and Scheepers, C. (2018), “Strategic foresight for organizational agility at

nedbank area collaboration”, Emerald Emerging Markets Case Studies, Vol. 8

(1): 1-43.

Panel, J. B., Carsten, K & Alexander, K. (2023) The interplay between dynamic capabilities’

dimensions and their relationship to project portfolio agility and success. International

Journal of Project Management. 41( 4): 102469

Runping, G., Haobo, Y & Xiao, L. (2023). Coopetition, organizational agility, and innovation

performance in digital new ventures. Industrial Marketing Management. 111 (May

: 143-157.