The Moral Discourses in the Myth of Bungbode in the Kalasin
Dr.Nutkritta Nammontree
Keywords:
The Moral discourse, The Myth of Bungbode, Kalasin ProvinceAbstract
Moral discourse provides meaning showed in The Myth of Bungbode which is widely known . It aims to be tactically imparted through words and symbols to make people ashamed and afraid of sins or not following
morals. Thus, the Myth of Bungbode could be applied to conform to society. Besides, the folklore got involved in politics of being probation mechanism, controlling relationship, rules, and being guidelines of people within the society plan.In addition, it also aims to avoid and prevent conflicts or infringement.
References
กฤดาวรรณ หงษ์ลดารมณ์ และจันทิมา เอียมานนท์. (2549). “ภาษาสังคม ท่ามกลางการเปลี่ยนแปลง” ในพลวัตของภาษาไทยในปัจจุบัน. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกณ์มหาวิทยาลัย.
กาญจนา แก้วเทพ. (2544). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จารุวรรณ พุฑฒิบัณฑิต. (2543) การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ : แสงจันทร์การพิมพ์.
จิรศุภา ปล่องทอง. (2550) การศึกษาลักษณะภาษาสื่ออารมณ์ขันในมุมขำขันของหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะและมหาสนุก. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2533). “ผีกับพระ”. ใน เอกสารการสอนชุดแนวคิดไทย หน่วยที่ 1-6. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ชมนาด ศีติสาร. (2549). ไก่ : ในวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่น. วารสารอักษรศาสตร์. 35 (2) กรกฎาคม-ธันวาคม : 157-159.
ชนิดา พันธุ์โสภณ. (2555). วาทกรรมความรักในชุมชนกลอนออนไลน์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2542). วาทกรรมการพัฒนา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์วิภาษา.
ปฐม หงษ์สุวรรณ. (2554). ตำนานพระพุทธรูปล้านนา : พลังปัญญาทางความเชื่อและความสัมพันธ์กับท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ไพโรจน์ เพชรสังหาร. (2530). นิทานโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับชื่อบ้านนามเมือง และชาติพันธุ์วรรณา. ม.ป.ท.
ไพโรจน์ เพชรสังหาร. (2531). คติการปลูกเรือนผู้ไทย อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ:นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วาสนา บุญสม. (2546). มาเรียนเขียนกลอนกันเถิด. กรุงเทพฯ : ชมรมเด็ก.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2534). ความเชื่อเรื่องแถนในไทยดำ : ศาสนาดั้งเดิมของคนไทย. เมืองโบราณ. 17(3) กรกฎาคม-กันยายน.
ศิราพร ณ ถลาง. (2545). ชนชาติไทในนิทาน : แลลอดแว่นคติชนและวรรณกรรมพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิราพร ณ ถลาง. (2542). ทฤษฎีคติชนวิทยา วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมเกียรติ ตั้งนโม. (2549). มองหาเรื่อง : วัฒนธรรมทางสายตา. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุรศักดิ์ พิมพ์เสน. (2546). “ศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนผู้ไทบ้านโพนอำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์” ในรวมบทความทางวิชาการไทศึกษา.
กาญจนา แก้วเทพ. (2544). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จารุวรรณ พุฑฒิบัณฑิต. (2543) การใช้ภาษาไทย. กรุงเทพฯ : แสงจันทร์การพิมพ์.
จิรศุภา ปล่องทอง. (2550) การศึกษาลักษณะภาษาสื่ออารมณ์ขันในมุมขำขันของหนังสือการ์ตูนขายหัวเราะและมหาสนุก. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหิดล.
ฉลาดชาย รมิตานนท์. (2533). “ผีกับพระ”. ใน เอกสารการสอนชุดแนวคิดไทย หน่วยที่ 1-6. นนทบุรี : มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ชมนาด ศีติสาร. (2549). ไก่ : ในวัฒนธรรมของชาวญี่ปุ่น. วารสารอักษรศาสตร์. 35 (2) กรกฎาคม-ธันวาคม : 157-159.
ชนิดา พันธุ์โสภณ. (2555). วาทกรรมความรักในชุมชนกลอนออนไลน์. ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2542). วาทกรรมการพัฒนา. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์วิภาษา.
ปฐม หงษ์สุวรรณ. (2554). ตำนานพระพุทธรูปล้านนา : พลังปัญญาทางความเชื่อและความสัมพันธ์กับท้องถิ่น. กรุงเทพฯ : สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.
ไพโรจน์ เพชรสังหาร. (2530). นิทานโบราณคดีที่เกี่ยวข้องกับชื่อบ้านนามเมือง และชาติพันธุ์วรรณา. ม.ป.ท.
ไพโรจน์ เพชรสังหาร. (2531). คติการปลูกเรือนผู้ไทย อำเภอเขาวง จังหวัดกาฬสินธุ์. ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒมหาสารคาม
ราชบัณฑิตยสถาน. (2546). พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2542. กรุงเทพฯ:นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.
วาสนา บุญสม. (2546). มาเรียนเขียนกลอนกันเถิด. กรุงเทพฯ : ชมรมเด็ก.
ศรีศักร วัลลิโภดม. (2534). ความเชื่อเรื่องแถนในไทยดำ : ศาสนาดั้งเดิมของคนไทย. เมืองโบราณ. 17(3) กรกฎาคม-กันยายน.
ศิราพร ณ ถลาง. (2545). ชนชาติไทในนิทาน : แลลอดแว่นคติชนและวรรณกรรมพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : โครงการเผยแพร่ผลงานทางวิชาการ คณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศิราพร ณ ถลาง. (2542). ทฤษฎีคติชนวิทยา วิธีวิทยาในการวิเคราะห์ตำนาน-นิทานพื้นบ้าน. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สมเกียรติ ตั้งนโม. (2549). มองหาเรื่อง : วัฒนธรรมทางสายตา. กรุงเทพฯ : ซีเอ็ดยูเคชั่น.
สุรศักดิ์ พิมพ์เสน. (2546). “ศักยภาพด้านการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมของชุมชนผู้ไทบ้านโพนอำเภอคำม่วง จังหวัดกาฬสินธุ์” ในรวมบทความทางวิชาการไทศึกษา.
Downloads
Published
2018-12-28
Issue
Section
บทความวิชาการ (Academic Articles)
